حضور دیروزم در نمایشگاه کار دانشگاه شریف که به همت جاب ویژن بر پا شده بود و مشاهده آن چه که جریان داشت ترغیبم کرد کمی در مورد نمایشگاه های کار، فلسفه و الفبای برگزاری آن ها تحقیق کنم. در حین این تحقیق به مقاله ای در Business Insider برخورد کردم که درسال 2014 (4 سال پیش) نوشته شده بود. برای دانستن آن که در خارج از مرزهای کشورمان با «نمایشگاه های شغلی» به چه دیدی برخورد می کنند و بررسی دوباره فلسفه وجودی این نمایشگاه ها، خواندن این مقاله خالی از لطف نبود.
«خیلی از مردم تصور می کنند نمایشگاه های کار منسوخ شده اند و چیزی مناسب برای گذشته بوده اند اما متخصصین هنوز باور دارند این نمایشگاه ها نمرده اند و مسلما بی استفاده نیستند».
از این بخش مقاله متوجه می شویم که مساله کارآمدی نمایشگاه های کار نه تنها یک مساله ایرانی بلکه یک دغدغه بین المللی است و گاه و بیگاه به چیستی و چرایی این نمایشگاه ها شبهاتی وارد می شود.
«افراد جویای کار غالبا از نمایشگاه های شغلی برای شبکه سازی، تاثیرگذاری اولیه مثبت و همچنین دانستن در مورد کمپانی ها و این که کار کردن برایشان چه شکلی است استفاده می کند. ملاقات و ایجاد تعامل با مسوولان منابع انسانی به صورت رو در رو هنوز یک بخش بسیار حیاتی در فرآیند پیدا کردن کار است. متخصصان می گویند نمایشگاه های شغلی به افراد جویای کار یک فرصت منحصر به فرد جهت ایجاد روابط شخصی می دهند که مسلما امکان این کار در حین ارسال رزومه به صورت آنلاین وجود ندارد».
این وجه در نمایشگاه کار شریف هم به صورت پررنگی جریان داشت و افراد جویای کار با هم ملاقات می کردند، اطلاعات و تجربیاتشان را به اشتراک می گذاشتند و با توجه به اینکه حضور استارتاپ ها پررنگ تر بود، بازار شبکه سازی و تیم سازی برای شروع به کارهای استارتاپی هم داغ بود اما شروع مشکل از جایی بود که حضور مسوولان منابع انسانی و جذب نیروی کسب و کارها در غرفه ها ضعیف بود و بعضا افرادی مسوول پاسخگویی بودند که اطلاعاتشان در زمینه آن کمپانی یا استارتاپ اگر از بقیه کمتر نبود بیشتر هم نبود!
اما نکته اینجاست، بر اساس اعلام جاب ویژن که برگزارکننده نمایشگاه بود، در سه روز برگزاری آن، بیش از 50.000 رزومه از افراد جویای کار جمع آوری شد. این عدد، عدد بزرگی است و هیجان نسبت به این عدد را به وضوح می توان در پست های کانال تلگرامی جاب ویژن مشاهده کرد. اما سوال بزرگ این است که این رزومه ها چه سرنوشتی خواهند داشت؟ یکی از انتقاداتی که همیشه نسبت به خود جا ویژن وجود داشته این بوده که رزومه هایی که از طریق پنل جاب ویژن برای کارفرماها ارسال می شود یا خیلی به ندرت دیده می شوند و یا زمانی دیده می شوند که فرد جویای کار محل کار خودش را عوض کرده است (گاهی این زمان تا یک سال هم رسیده است). حالا برای رزومه هایی که در نمایشگاه کار ارسال شده اند یک پنل پیگیری جداگانه تنظیم شده است، آیا می توان امیدوار بود که این تعداد بالای رزومه که کمپانی هایی مثل علی بابا، رهنما، اسنپ یا ایرانسل جمع آوری کردند دیده و بررسی بشوند؟ آیا بررسی رزومه ها توسط خود برگزار کننده پیگیری خواهد شد و گزارشی از آن در آینده منتشر خواهد شد یا وظیفه برگزار کنندگان همزمان با نمایشگاه ساعت 16:30 روز سه شنبه 24 مهر به پایان رسید؟
نکته دیگر برگزاری همایش های جانبی با موضوعات مربوط به کار و کاریابی در حاشیه سالن اصلی نمایشگاه بود که فی نفسه عمل بسیار پسندیده ای بود و برای افرادی که در صدد پیدا کردن شغل اولشان بودند می توانست بسیار راهگشا باشد، البته که بهتر بود فضای مجزایی خارج از سالن نمایشگاه به این کار اختصاص داده می شد چرا که آلودگی صوتی بالای سالن شنیدن صدای سخنرانان و تمرکز شرکت کنندگان را دشوار کرده بود.
بوی نامطبوع موجود در سالن، جانمایی کسب و کارها و کم و کیف محل برگزاری سالن ها از مواردی است که با کمی تامل و سلیقه بیشتر قابل حل هستند.
خلاصه نکاتی که همراهان و همکارانم در لینکدین در این زمینه عنوان کردند رو هم در این جا می آورم، امیدوارم دوستان برگزار کننده ببینند و اگر قرار است دهمین دوره آن هم برگزار شود ایرادات آن بر طرف شود:
· هادی مرادی (مسوول بازاریابی بیابوم): بیشتر برا برندینگ حضور پیدا می کنن برندها. بجز چند برند که مخاطب هدفشون دانشجوها یا نیروهای جونیور لول بود، مثل قبولی و رهنما
· مهسا همتی (کارشناس بازاریابی دیجیتال مبین نت): به نظرم جاب‌ویژن کار خوب و جالبی انجام میده ولی من خودم سری قبل شرکت کردم، به ۷ تا شرکت رزومه دادم و فقط دوتاشون رزومه من رو باز کردن که هر دو هم تماس گرفتن. من یکیشو رفتم اوکی نشد، یکیشم انقدر دیر تماس گرفت که کارمو عوض کرده بودم دیگه. ۵ تای دیگه اصلا رزومه رو ندیدن. بعضی از منابع انسانی‌ها رو می‌بینم یاد چند سال پیش خودم میفتم که فقط پی‌دی‌اف و ویدیو آموزشی جمع می‌کردم، می‌ریختم تو لپ‌تاپ، بعد هیچ کدومشم نگاه نمی‌کردم. فقط می‌گفتم داشته باشم، حالا یه روز نگاشون می‌کنم. بعضی وقتا یه کسایی بهم زنگ می‌زنن که مثلا رزومه دو، سه سال پیش من دستشونه و برای عنوان شغلی‌های قبلیم تماس می‌گیرن! کلا اینجور نمایشگاه‌ها وقتی جواب میده که حداقل رزومه رو دانلود کنن و ببینن، حالا تماس و مصاحبه بماند.
· رضا قاسمپور (کارشناس بازاریابی دیجیتال آی بیار): این نمایشگاه کار نبود نمایشگاه استخدام برنامه نویس بود یا بطور کلی دوستانی که در حوزه دیجیتال کار کردند .یا تحصیلات مرتبط با این تخصص ها رو دارند.به نظرتون اونایی که مهندسی مکانیک،برق،عمران،معماری ...خوندند باید کدوم نمایشگاه کاری شرکت کنند؟!!! جای اونا تو این جور نمایشگاه ها کجاست؟وقتی می گیم نمایشگاه کار یعنی باید از همه ی تخصص ها و رشته ها درش حضورداشته باشند.نه اینکه انحصاری فقط چند تا رشته و چند تا شرکت با یک محتوای کاری رو بگنجونیم تو یه سالن کوچیک و انتظار به به و چه چه داشته باشیم که چی ،که به بهترین شکل ممکن یه نمایشگاه رو اجرا کردیم 50هزار تا رزومه هم تبادل شد خب آخرش چی؟؟ نمایشگاه کارهامون هم داره مثل همایش،سمینار،کنفرانس و کنگره هامون میشه!! در کل این نمایشگاه نه به نفع کارجو بود نه به نفع کارفرما
· شقایق نظری (کارشناس توسعه بنیاد شریف): نقشه ی غرفه ها هم در دسترس نبود. بعضی از شرکت هایی که در جاب ویژن ذکر شده بودند غرفه نداشتند فقط اینکه کارفرماهای با توان مالی بالا کاملا از محل غرفه و اندازه غرفه شون قابل شناسایی بودند. پاسخ سوال منفعت کارجو یا کارفرما در واقع نفر سومی هست به نام برگزار کننده!! درواقع فقط سوال رشته تون چیه و سابقه تون چیه در بعضی موارد پرسیده میشد و بعد کارجو به سمت تبلت ها راهنمایی می شد. من به شخصه انتظار دیدن مدیران منابع انسانی شرکت ها با روی باز و حوصله ی فراوون رو داشتم که خب این اتفاق نیوفتاد.
· مه نگار خوش دامن (بنیانگذار کتاب نگار): و از همه مهم‌تر انتظار حضور پررنگ‌تری از کارشناسان یا مدیران منابع انسانی کارفرماها داشتم، اما حضورشون به شدت کمرنگ بود. و نماینده‌های حاضر در غرفه شرکت‌ها هم از موقعیت‌های شغلی پیشنهادی شرکتشون اطلاعات دقیق و با جزییات برای کارجوها رو نداشتند. و صرفا از همه می‌خواستن روزمه بدید بررسی میشه... حتی تعریف ساده‌ای هم از نیرویی که مدنظرشونه نمی‌تونستن ارائه کنند. این یعنی حالا حالا ها کار داریم تا برسیم به نمایشگاه کار واقعی
راستی عکس این مطلب رو کجا دیدید؟ :)
