در این مطلب به معرفی پدیدهی نسبتا نوظهور کافه بازی میپردازیم که باب گذران وقت و سرگرمی سالم است. این مقاله اولین بار در سایت رومیز منتشر شده است.
از قدیم گفتهاند: «دست ما کوتاه و بُردگیم بر نخیل!». به خصوص این روزها، و با گرانی و افزایش قیمتهای بازیهای خارجی، این نخیل قدش روز به روز بلندتر هم میشود و دست ما هم ما کوتاه و کوتاهتر! اما باز همان قدیمیها گفتهاند که: «گشاید درِ دیگری!» که احتمالا منظورشان همان درِ کافه بازیها بوده که دیگر تبدیل شدهاست به یکی از سرگرمیهای رایج و پرطرفدار در ایران! اگر با برد گیمها یا بازیهای رومیزی آشنا نیستید در این حد در جریان باشید که در حال حاضر در دنیا سالانه بیش از ۳۰۰۰ عنوان جدید بازی رومیزی منتشر میشود. این رقم در ایران حدود ۲۰ عنوان است. محتوای این بازیها را همان عناصر آشنای کودکیمان تشکیل میدهد: کارت، تاس، صفحه، و مهره! این سرگرمی هر روز در دنیا طرفداران بیشتری پیدا میکند؛ طرفدارانی که شیفتهی دور یک میز جمع شدن، خندیدن، معاشرت کردن، و به اشتراک گذاشتن تجربه هستند... عصر طلایی بردگیمها شروع شده!
«کافه بازی» یا به عبارت درست آن “Board Game Café” مفهوم نسبتا جدیدی است که در سالهای اخیر رشدش سرعت گرفته و میتوان آن را محل تلاقی و برخورد دو مفهوم کافه و بازی رومیزی دانست. فضایی را تصور کنید که در کنار عطر قهوه و صدای مخلوطکن، بوی مقوا و کارت بیاید و آوای ریختهشدن تاس روی میز به گوش برسد. در اغلب این کافهها قفسهای، کُنجی، میزی، چیزی را به بردگیم اختصاص دادهاند و هر کدام به فراخور توان خود تعدادی بازی را به مراجعان یاد میدهند.
به چندین دلیل کاملا محکمهپسند، از جمله:
خیلی ساده! میروید به کافهی مورد نظرتان و همانطور که در یک کافهی معمولی قهوه و کیک سفارش میدهید، اینجا بازی سفارش میدهید! در صورتیکه تعداد نفراتتان بالا باشد بهتر است قبلش تلفنی رزرو کنید. ولی این احتمال هست که همینطوری هم بروید جا باشد. البته که آخر هفتهها معمولا شلوغ است و رزرو واجب! خیلی کافهها میزهای دونفره مخصوص زوجها و یا علاقمندان بازی دونفره دارند و برخی کافهها هم میزهای بزرگ برای بازیهای پرجمعیت (مثل مافیا و کاپیتان سونار و …). نحوهی حساب کتاب هر کافه مخصوص به خودش است، ولی به طور معمول و مثل بیشتر سرگرمیهای دیگر، هزینهی بازی کردن در کافه تابعی از زمان است؛ هر چه بیشتر خوش بگذرانید هزینهتان بیشتر میشود. ولی به شکل کلی فرمول آن چنین چیزی است:
هزینهی کل = هزینه بازی/ساعت × تعداد نفرات + هزینهی سفارش (منو)
مثلا برای کافهای که هزینهی بازی در آن ساعتی ۷ هزار تومن باشد، برای بازی کردن زولکین (یک برد گیم سنگین) که ۲ ساعت طول خواهد کشید، هر نفر باید ۱۴ هزار تومن پرداخت کند. که تقریبا برابر با هزینه بلیط سینما برای فیلمی ۲ ساعته است. هر کافه به دلایل مختلفی هزینه بازی/ساعت خود را محاسبه میکند که به عوامل زیادی مثل جای کافه، فضای داخلی، تسلط پرسنل بر بازیها، فاصله میزها، کیفیت میز و صندلی، خدمات اضافه و … میباشد.
پس اگر دلتان برای صدای ریخته شدن تاس روی میز و بُر خوردن کارت تنگ شده، میتوانید در این کافهها دنیای واقعی را چند ساعتی با دنیای دورفها و الفها، دزدان دریایی، سفینههای مهاجم و شاید حتی تاجرانی از ونیز عوض کنید!
اگر هم دنبال فهرستی از این کافهها در نزدیکی خودتان هستید میتوانید سری به سایت رومیز بزنید که تمام کافه بازیها را بر اساس شهر تقسیمبندی کرده است.
اگر هم رفتهاید خوشحال میشوم که تجربیات خودتان را در بخش نظرات همین مقاله با من به اشتراک بگذارید!