فوتسال ورزشی است که در آن دائم متغیرهای مختلف تغییر میکنند و براساس این تغییرات تصمیم گیری بازیکنان نقش موثری در بازی دارد . جاییکه بهترین تصمیم ممکن است عامل اصلی موفقیت در هر موقعیت از بازی باشد. با این حال گاهی برای گرفتن بهترین تصمیم دچار مشکل میشویم چراکه به خوبی اطلاعات محیط پیرامون خود را جمع نکرده ایم یا اطلاعات ما اشتباه یا ناقص است.
اگر در جریان بازی مابتوانیم اتفاقات بازی را پیش بینی کنیم میتوانیم به لحاظ تاکتیکی از حریف پیشی بگیریم و آنها را شکست دهیم. این مسئله مستقیما بر میگردد به ادراک ما از بازی و تصمیم گیری مناسب با آن. در هر تصمیم گیری , بازی خوانی , تجربیات قبلی , شناخت از حریف , نتیجه بازی و زمان باقی مانده نقش اساسی را دارند. همه این اطلاعات مهم هستند اما بایستی آنها را اولویت بندی کنیم. همچنین جنبه های اصلی بازی : توپ , هم تیمی , حریف , فضا و فواصل , منطقه بازی در تصمیم گیری نقش اساسی دارند.
یک سئوال ساده : آیا بازیکنان آنچه را که می بینند , می بینند؟ میتوانیم پاسخ دقیق به آن بدهیم : بازیکنان بیشتر از آنچه نگاه میکنند می بینند و دلیل آن دید پیرامونی است. میدان دید بازیکن از آنچه که مرکز نگاه کردن اوست تا دید محیطی که در حوزه دید مرکزی قرار دارد تشکیل میشود. دید پیرامونی نه تنها از راست و چپ انجام میشود بلکه از بالا و پایین دید مرکزی انجام میشود. در حقیقت دید مرکزی اطلاعات را بدست می آورد و دید پیرامونی (محیطی) آنرا تکمیل میکند.
حالا میخواهیم بدانیم که بازیکن چگونه به میدان دید خود تسلط می یابد؟ در میدان دید کامل چیزهای زیادی دیده میشوند اما بسیاری از آنها توسط مغز فیلتر میشوند چرا که توجه به آنها از جذب اطلاعات توسط مغز جلوگیری میکند. حالا مهم است که اطلاعات مهم توسط دیدمرکزی و پیرامونی جمع شود و محرکهای مربوط به بازی به مغز مخابره شود.دید پیرامونی قوی و توانایی تشخیص و تفسیر اطلاعات بصری در حین بازی مهم هستند اما گاهی این اطلاعات با توجه به جاگیری حریف و موقعیت توپ به خوبی دریافت نمی شوند و شکل بدن ما طوری است که اطلاعاتی دید پیرامونی که شاید به درد ما نمیخورد جمع آوری نمی شود و ما نیاز به اطلاعات از پشت سر یا کناره های خود داریم به همین دلیل داشتن جهت گیری مناسب بدنی نقش مهمی در دریافت اطلاعات دارد.
ما باید به بازیکنان آموزش دهیم که مفاصل خود برای این کار کمک بگیرند : مچ پا , زانو, کمر و گردن , ساختارهایی هستند که برای حرکت بیشتر کره چشم و هدایت توجه موثر هستند. تغییر جهت بدن میدان بینایی را در جهتی که میخواهیم تسهیل میکند بنابراین میشود به طور موقت و لحظه ای برای دید بیشتر جهت بدن را تغییر داد.
ما به دو دلیل تغییر جهت بدن را انجام می دهیم : یکی برای یافتن موارد مهم و اساسی در حین بازی , همراه با میدان دید و دوم ادامه انجام تکنیکی و تاکتیکی به نحوی که نحوه عملکرد را تحت تاثیر قرار دهد. و براساس ادامه حرکت انجام شود بنابراین جهت گیری بدن ادامه حرکت را تسهیل میکند.
ما میتوانیم میدان بصری را بدون حرکت بدن و فقط با حرکت سر افزایش دهیم. به همین دلیل تمریناتی برای افزایش دید پیرامونی با حرکت چرخش گردن و همچنین جهت گیری بدن وجود دارد که به افزایش قدرت آن کمک میکند. با این احوال , توانایی جهت داد به میدان بینایی , تشخیص محرک های اصلی و تمایز آنها به تجربه نیاز دارد. یک بازیکن با تجربه یادگرفته که به کجا نگاه کند , چگونه درک کند که این دو بسیار اهمیت دارند .
حالا شما به عنوان مربی به جای اینکه بازیکن سالها عمر خود را برای به دست آوردن این تجربیات از دست بدهد می توانید با تغییر در شکل تمرینات کاری کنید که بازیکن در سن 22 سالگی این تجربیات را کامل کند. فقط کافیست تمرینات ویژه دید پیرامونی را برنامه خود بگنجانید. در آینده تمریناتی از این دست را برای شما بازگو خواهم کرد.
