همین الان که دارم اینو مینویسم در حال سپری کردن دوره کارآموزیم توی یه شرکتم و همزمان هم به صورت نیمه-وقت چنتا کار دیگه هم جلو میبرم. تا جایی هم که بتونم سعی میکنم از فرصتهایی که تو این شرکتها دارم استفاده کنم و یاد بگیرم.
ولی نکته خیلی مهم اینجا افراد دیگه هستن که کنارم در حال کار کردن هستن. کسایی که منو به عنوان همکار پذیرفتن و الان داریم باهم کار انجام میدیم و سر هر کار و پروژهای به هم تعاملات مختلف داریم. در طول این فرآیند خیلی اتفاقات خوب و بد میوفته و با خیلی چیزا درگیر میشیم و تو این مسیر خیلی چیزا یاد میگیریم و تجربه میشه و پیشرفت میکنیم.
معمولا این پیشرفت رو خودمون حس میکنیم اما نکته اینجاست:
وقتی پیشرفت کسی رو که یه مدت باهاش کار کردیم و متوجه تغییر مثبتش تو اون زمینه شدیم بهش میگیم، اول اینکه نشون میدیم داریم به اون توجه میکنیم و دوم اینکه حسی که نسبت بهش داریمو بیان میکنیم و این باعث نزدیکتر شدن افراد به هم دیگه میشه و مهم ترین نکته شاید فرد مقابل ما بدونه و ببینه که پیشرفت کرده اما اینکه از کسی دیگهای بشنوه و بهش گفته بشه برای خودش و حسی که نسبت به خودش داره تاثیرگذاری خیلی بیشتری داره و بهش انگیزه میده که این پیشرفت و نقطه مثبت خودش رو بهبود بده و جانزنه.
خلاصه