خود صحبتم
خود صحبتم
خواندن ۲ دقیقه·۵ سال پیش

مسافرت‌های داخل گوشیمون

گوشی رو باز میکنم ...

مقصد اول اینستاگرام :

یکی دوساعتی اگه حواسمون نباشه و اگه از مقصدهای دیگه خبری نشه هستیم فعلا اینجا ...

تور چند دقیقه اول دیدن پست‌های جدیده بقیه اس. برای یادگاری چنتا لایک و کامنت هم میزاریم براشون و بعد منتظر جواب میمونیم تا دوباره اگر نیاز بود جواب درست‌حسابی بدیم.

بعد از اون میریم سراغ ادامه تور که استوری‌هاس که زمان کمتری نسبت به پستا میگیره مگر اینکه استوری خیلی خاص باشه. یه سر هم به سرچا و پست‌ها و ویدیو‌های کلی میزنیم ببینم کلا چه خبره. اگر هم خیلی حوصله داشتیم میریم میبینیم کی کیو لایک کرده و کی برای کی چی نوشته که بعدا تو سلام‌علیک‌های واقعی و حضوری بهش اشاره کنیم.

آخرای تور اینستاگرام هم یه نگاه به پروفایل خودمون میندازیم ببینیم چیکاره‌ایم، وضعیتمون خوبه یا نه، خوب لایکو کامنت میخوریم یا نه، یه ذره هم با پستای خودمون حال می‌کنیم و تور اینستاگرام تموم میشه.

مقصد دوم تلگرامه(بعد از روال کردن فیلتر شکن):

خب کی پیام داده، سین کنم یا نکنم؟ اگه سین کنم جواب بدم یا ندم؟ و ازین داستانا ...

بعد از کلی مکالمه و رد و بدل شدن کلی گیف و استیکر و اموجی هایی که اصلا خود واقعیمونو نشون نمیده و در حالی که وسط چتمونیم کانال‌ها و گروه‌های مختلفی که فقط عضویم و ماهی یه بار هم مطالبشو نمیخونیمو میریم توش که فقط اون تعداد پستایی که زده اون گوشه بره...

یکی دوتا کانال هست کلا که بیشتر اونارو دنبال میکنیم که اونام مطالبش اینجا جاش نیست.

ولی موزیکایی که تو تلگرام سیو دارمو از بروبچ گرفتمو دوست دارم و معمولا هر کسی تم و سلیقه خاصی داره. اگه موزیک شاد بخوام میریم تو چتم با همونی که سلیقش همین نوعه، اگه بی کلام بخوام میرم تو چتم با همونی که تو همین فازه و ...

مقصد بعدی واتس‌آپ:

همون داستانای تلگرام ولی با یه تم متفاوت، اینجاهم استوری میزارن بعضی از دوستان.

مقصد بعدی توییتر:

بریم یه کم جملات قصار ببینیم و در کوتاه ترین شکل ممکن داستان‌ها و اتفاقات روز رو دنبال کنیم. اینجا آدما یه کم کلاس کاریشون فرق میکنه و رک میشن بعضا. جالبه.

مقصد آخر من هم معمولا لینکدینه:

اینجا بودن همیشه حس خوبی میده بهم. چون محیط کاملا فرق داره و حداقل یه چیزی تو حوزه کسب‌وکاری خودمون یاد میگیرم.(ولی بازم نمیدونم چرا همیشه میزارمش آخر).

خلاصه،

بعد از دوساعت با چشمانی قرمز سر از گوشی درمیاریم تا به زودی دوباره برگردیم سراغش

مسافرت‌های داخلی من تو گوشی معمولا به این شکله.البته برای دوستان ممکنه متفاوت باشه ولی از خیلی ها پرسیدم تقریبا همینجوری بوده.

دارم رو این موضوع کار میکنم که بهینه تر باشم تو این فضای مجازی چون کلا 24 ساعت تو روز وقت داریم 6و7 ساعتشو که خوابیم، وقتایی هم که بیداریم نزدیک به 2تا4 ساعت هم تو گوشی. اونایی که کارشون با گوشی و شبکه‌های اجتماعی و اینجور چیزاس خب بحثشون جداس.

اینکه کنترلش کنیم بحث مهمیه. زندگی واقعی اون بیرونه و اینا فقط ابزاریه برای ارتباط سریع‌تر .برنامه‌ریزی و اختصاص دادن وقت مشخص برای هر کدوم و دنبال کردن کانال‌ها و افراد و پست‌های مرتبط و آموزنده و کلا به‌دردبخور تو کوتاه مدت زمان بره ولی تو بلند مدت به شدت موثر.

تجربه شما هم باید جالب باشه. اگه مایل بودید بنویسید برامون.

دمتون گرم.

اینستاگرامتلگرامگوشی موبایلشبکه اجتماعیفرهنگ استفاده از تلفن همراه
لبخندی دارم، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی ...
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید