یادم میاد یکی-دو سالِ اولِ دولتِ روحانی، دوستانِ اصولگرا از وضع معیشتی انتقاد میکردن. بهشون گفتم این قیمتا و گرونیا، دستاورد دولت موردحمایت خودتونه! آمار هشت سال اخیر رو ببینید تا بدونید قیمتها تو دورهٔ دکتر احمدینژاد چقدر بالا رفته. اقتصادی که چهار سال خراب شده رو نمیشه یک شبه درمان کرد. مثال میزدم که پلاسکو تو چند ساعت فرو ریخت اما آواربرداریش یک هفته طول داد و ساختنش که بماند. اما برخی دوستان گفتن نه، اینها همه توجیه الکی هست و ناتوانیِ روحانی رو گردنِ «دولتِ قبل» نندازین.
حالا همون قضیه داره تکرار میشه، اما از این ورِ بوم! دوستانِ اصلاحطلب بیشترین انتقاد رو به قیمت ارز و کالا دارن و بیشترین ایراد رو از رئیسی میگیرن. دوستان عزیز، شما هم یه نگاه به آمار ارز و تورم تو دولت دوم روحانی بندازین تا بدونین مسبّب این اوضاع کدوم دولته. "بعضی" از شما دوستان تو اوج افزایش قیمت دلار و بالا رفتنِ قیمتها یک بار به دولت روحانی انتقاد نکردین اما الان... برا شما هم مثال بزنم؟ متروپل. تو چند دقیقه خراب شد ولی ساختنش چقدر طول میکشه.
البته دوستانِ انقلابی اینم بگم، اینکه الآن مخالفای دولت رئیسی در حالی که هنوز یک سال هم از دولتِ جدید نگذشته همه چی رو از چشم رئیسی میبینن و بهتون میگن ایقدر «دولتِ قبل دولتِ قبل» نکنید، نتیجهٔ رفتار "بعضی" از شما تو یکسالگیِ دولتِ روحانیه. یادتونه بعضی از شما عزیزان چطور اون موقع با مشکلات اقتصادی به شکل جناحی برخورد میکردین و بیتوجه به آمارهای منفیِ دولت احمدینژاد همه چی رو از چشم روحانی میدیدین؟ خب اینم ادامهٔ همون رفتار و طرز نگاه هستش، فقط جای راست و چپ عوض شده!
من نه به روحانی رأی دادم نه به رئیسی، منتقد هردو هم هستم، همونطور که قدردان خدمات هر دو هستیم. اما همون طور که یک سال اول از روحانی بخاطر کاهش نرخ تورم و افزایش رشد اقتصادی حمایت کردم و گفتم دولت برای بهبود اوضاع اقتصادی به زمان نیاز داره؛ چهار سال دوم بخاطر جهش صعودی قیمت ارز و تورم بالا، از دولت انتقاد کردیم. الان هم همونطور که معتقدم دولت فعلی برای حل مشکلات به زمان نیاز داره و بسیاری از مشکلات جامونده از دولت قبله، اگه چند سال دیگه کارنامهٔ دولت در زمینهٔ اقتصادی قابل قبول نبود، صراحتاً از رئیسی هم انتقاد میکنیم.
اما مسئله اینه تو انتقاد کردن باید انصاف رو رعایت کرد، فارغ از جناحبندی های سیاسی. واسه ریشهیابیِ مشکلات معیشتی یا دستاوردهای اقتصادی سعی کنیم حب و بغض سیاسی رو کنار بذاریم، چون عرصهٔ اقتصاد عرصهٔ واقعبینی و ارائهی راهکارهای علمی هست نه جای تعصّبات حزبی. درسته که اصطلاحِ «دولتِ قبل» میتونه راهی واسه فرافکنی و فرار از پاسخگویی باشه، اما اشاره به این مسئله همیشه هم بیهوده و بیدلیل نیست. هر دولتی -چه راست و چه چپ- برای حلِ مسائلِ اقتصادیِ جامونده از دولتهای قبلی به زمان و حمایت نیاز داره، و البته نباید این واقعیت بهانهای واسه فرافکنی و عدم پاسخگویی نسبت به عملکردش باشه.