دیدن این فیلم جرم است!
داستان فیلم درباره جوانی حزب‌اللهی است که در خیابان یک تبعه مست زنش را کتک می‌زند(بی دلیل) و این جوان به همراه دوستان خود آن فرد را دستگیر می‌کند و کار از یک انتقام شخصی تبدیل به مسئله‌ای بزرگ در ابعاد امنیت ملی می‌شود.
فیلم اصلا داستانی برای گفتن نداره هر چیزی که می‌گه مخاطب اون رو می‌دونه(بلکه بیشتر از خود کارگردان!) پس حرف زیادی درباره داستان نیست که گفته بشه. یکی از نکات جالب توجه فیلم؛ لوکیشن محدود فیلمه که یکی از نقاط قوت فیلم در حوزه تکنیکی به حساب می‌آد.
اما اصلی‌ترین دلیلی که فیلم با آن بر سر زبان‌ها افتاد این بود که از اون به عنوان سیاسی‌ترین فیلم سینمای ایران یاد شده. بعد از دیدن فیلم اولین سوالی که از خودم پرسیدم این بود که ما کی به این نقطه رسیدیم که دیدن این فیلم جرم است شد سیاسی‌ترین فیلم سینمای ما.
نقد اصلی‌ای که اتفاقا به فیلم وارده همین جا است که این فیلم اصلا سیاسی نیست چه برسه به اینکه سیاسی‌ترین باشه. اینکه ما صرفا شخصیت‌هایی رو داخل فیلم قرار بدیم که ذهن مخاطب رو به طرف فلان جریان یا فلان شخص بکشونه یک فیلم رو سیاسی نمی‌کنه.
فیلم وقتی برچسب سیاسی به خودش می‌گیره که توانایی نقد کردن داشته باشه نقد یک جریان، نقد حاکمیت یا حتی نقد یک شخصیت حقوقی و سیاسی(به شکل مشخص نه لای چند لایه پرده و پوشش) اما باید حواسمون باشه که نقد تنها، مصداق این مثله: نشسته لب گود می‌گه لنگش کن. فیلم همون قدر که در به اصطلاح نقد قویه در دادن راه حل هم باید قوی باشه که دیدن این فیلم جرم است در این زمینه ذره‌ای تلاش نکرده.
خلاصه کلام اینکه فیلم دیدن این فیلم جرم است بیشتر شبیه یه گفتگوی که راننده تاکسی با یه مسافر در حین سفر انجام می‌ده و آخر فیلم هم صحنه‌ای آبکی گذاشته شده که مثلا غرور ملی ما بیدار شود.
#فیلم #فیلم_سینمایی #فیلم_ایرانی #فیلم_سیاسی #نقد #نقدفیلم #سینما #سینمای_ایران #دیدن_این_فیلم_جرم_است
