من تا همین دو سه روز پیش داشتم از زمپ استفاده میکردم اما تصمیم گرفتم بلاخره مهاجرت کنم به سمت داکر برای ادامه کارم.
اگه از بروبکس زمپ کار هستین این پست برای شماست.
دلایل مختلف زیادی برای اینکار هست اما من سه تا دلیل داشتم.
اولیش این بود که من میخاستم imagick رو استفاده کنم. روی زمپ نصبش کردم کار هم میکرد اما همش یه وارنینگ مسخره میداد و باعث میشد یه سری دیگه از نرم افزار ها مثل phpcs کارشون رو درست انجام ندن. برای همین مجبور بودم هی افزونه ش رو توی php.ini کامنت کنم برای حالت عادی و کامنتش رو بردارم برای کار با composer و موقعی که نیاز به این افزونه بود. سرچ هم کردم چه خاکی به سر بریزم که از شر وارنینگه خلاص شم و یه مشکل مربوط به ورژن بود و نتونستم و بیخیالش شدم.
دومیش این بود که زمپ واقعا کند شده بود و روی اعصابم بود و منم از اون دسته برنامه نویسام که حتی اگه یه تغییر کوچیک بدم بازم رفرش میکنم نتیجه رو ببینم مطمئن بشم و بعد به کارم ادامه میدم?. آخر همین پست هم یه مقایسه بین سرعت هاشون گذاشتم ببینین.
و همچین از dusk برای تست کردن استفاده میکنم که خب شاید تست کامل یه سایت معمولی حدود 2/3 دقیقه وقت میگرفت.
سومیش هم این بود که این روزا همه چی به سمت اتوماتیک شدن پیش میره به عنوان یه بک اند کار زشته اصلا بلد نیستم با داکر کار کنم (هنوزم نیستم!) ولی در همین حد که بتونم با زمپ جایگزینش کنم یادش گرفتم تا یه روزی یه پروژه که بیاد دستم که روی یه PaaS منتشر کنم.
من خیلی وقت پیش سعی کردم این کار رو انجام بدم اما نتونستم و بیخیالش شدم و به کار با زمپ ادامه دادم اما این چند روز عید وقت آزاد پیدا کردم و بلاخره انجامش دادم.
حالا برای شما هم توضیح میدم چجوری میتونین از زمپ مهاجرت خودتون رو شروع کنین بدون اینکه درگیرتون کنم با ریز امکانات داکر. در آخر هم محیط داشبورد داکر رو شبیه به زمپ بهتون معرفی میکنم تا احساس غریبی نداشته باشین.
برای شروع چیزی که مسلمه اینه که داکر رو دانلود کنین و نصب کنین.
برای ویندوز که یه ویزارد خیلی ساده داره نکست نکست نکست میزنین ریستارت میکنه سیستمو و همه چی حاضر میشه.
خب از همین الان بگم سایت داکر برای ایران تحریمه و حالا یا با شکن یا یه یخ شکن خوب میتونین دورش بزنین.
خب من یه توسعه دهنده لاراول هستم و از زمپ به این شکل استفاده میکنم که همه پروژه هام رو داخل پوشه htdocs زمپ و تو فولدر های جدا قرار میدم.(test, test2, ...) بعد با کمک
Virtual Host
به هر پروژه یه آدرس منحصربفرد میدم. مثلا آدرس test.loc پروژه تست من رو بالا میاره. test2.loc پروژه تست دومی رو بالا میاره و ....
حالا میخام کاری کنم بدون اینکه نیاز باشه زمپ رو حذف کنم یا پوشه htdocs رو تغییر بدم دقیقا با همون آدرس ها بالا بیاد و این کار رو داکر به عهده بگیره به جای زمپ.
قبل هر کاری به phpmyadmin زمپتون برین و به تب Export برین
توی قسمت Export method روی Custom قرار بدین و
تمام دیتابیس هایی که نیاز دارین رو اکسپورت بگیرین.
در آخر هم حتما آپاچی و mysql رو از طریق زمپ خاموش کنین تا به مشکل پورت داخل داکر بر نخورین.
خب همونطور که گفتم من توسعه دهنده لاراول هستم و برای توسعه لاراول روی داکر سرچ کردم با Laradock آشنا شدم که یه محیط برای توسعه لاراول داخل داکر فراهم میکنه.
برای شروع با git داخل پوشه htdocs زمپ پروژه رو clone میکنم.
git clone https://github.com/laradock/laradock.git
بعد به داخل پوشه laradock برین و از فایل env-example کپی بگیرین و اسمش رو بذارین
.env
خب حالا وقت کانفیگ کردن پروژه س.فایل env رو باز کنین تا قسمت هایی که لازم هست رو تغییر بدین.
ظاهرا پورت پیش فرض phpmyadmin که 8080 هست از قبل استفاده شده پس من تغییرش میدم.
PMA_PORT=8888
خب حالا من تصمیم دارم از nginx استفاده کنم اما شما اگه خواستین میتونین از apache2 هم استفاده کنین اما من nginx رو ترجیح میدم.
برای کانفیگ کردن nginx به پوشه nginx/sites میرم.
اگه یادتون باشه گفته بودم چجوری با Virtual Host آدرس های مختلف برای پروژه های مختلفم داشتم.
توی زمپ این کار همه شون توی فایل httpd-vhosts.conf انجام میشد.
حالا برای انجام همین کار توی nginx من باید به ازای هر آدرس یه فایل کانفیگ جدا درست کنم.
مثلا من الان برای پروژه test خودم یه کانفیگ میسازم.
برای اینکار یه کپی از فایل laravel.conf.example میگیرم و اسمش رو به
test.loc.conf
تغییر میدم.
بعد دوتا قسمت root, server_name رو تغییر میدم مناسب با پروژه ای که میخام لود شه.
server_name test.loc; # این آدرس هاست من هست root /var/www/test/public; # اینم آدرس پوشه روت
قسمت # به بعد کامنته و لازم نیست بنویسینش
به همین شکل بقیه سایت ها رو هم میسازم.
و حالا وقت اینه که image ها رو بسازیم و ازشون container بسازیم.
برای اینکار این دستور رو توی پوشه laradock بزنین.
docker-compose up -d nginx mysql phpmyadmin
بسته به سرعت اینترنتتون و کیفیت یخ شکنتون این کار چند دقیقه ای طول میکشه میتونین تو این مدت برین یه چایی یا قهوه☕ یا شیر کاکائو یا دلستر? یا هایپ یا اسموک? بزنین و بعد برگردین?.
اگه وسط کار خطا داد اینترنت رو چک کنین و دوباره این دستور رو بزنین.
بعد نصب میرم به phpmyadmin تا دیتابیسی که اکسپورت گرفته بودم رو اینجا ایمپورت کنم آدرس
127.0.0.1:8888
رو باز میکنم و فیلد ورود رو به این شکل پر میکنم.
server: mysql username: root password: root
بعد از تب ایمپورت دیتابیسم رو ایمپورت میکنم.
یه کار دیگه که باید انجام بدین تغییر دادن کانفیگ فایل پروژه هاتون هست برای دیتابیس. مثلا من برای پروژه تست داخل فایل
.env
پروژه ام این خطوط رو این شکلی تغییر میدم.
DB_CONNECTION=mysql DB_HOST=mysql DB_PORT=3306 DB_DATABASE=test DB_USERNAME=root DB_PASSWORD=root
مقادیر DB_HOST, DB_USERNAME, DB_PASSWORD رو تغییر دادم.
حالا باید آدرس پروژه ام رو توی مرورگر باز کنم. (test.loc)
اگه مشکل csrf و یا کاربر از قبل وارد شده و این چیزا داشتین یه بار کوکی ها رو کامل از مرورگر پاک کنین و دوباره آدرس رو باز کنین.
اگه ارور های دیگه ای بودش هم دیگه از عمو گوگل بپرسین تا به راه حل برسین.
اگه سایت شما بالا میاد تبریک میگم? شما اولین پروژه تون رو
dockerize
کردین?.
یه تفاوتی که از این به بعد تو روند توسعه براتون ایجاد میشه اینه که برای اجرای دستورات آرتیسان و کومپوزر و هر دستور دیگه ای از این به بعد باید داخل bash یا shell
container
انجام بدین.
برای این کار این دستور رو بزنین.
docker exec -it laradock_workspace_1 /bin/bash
اگه laradock_workspace_1 وجود نداشت با دستور
docker ps
میتونین ببینین اسم container برای workspace تون چیه
خب حالا داخل یکی از پروژه هام میخام بهت نشون بدم که چقدر سرعت تفاوت داره.
تست اولم رو با این افزونه انجام میدم.
https://github.com/maurobussini/restful-stress
کانفیگ:
از قصد سه تا دستور select و یه دستور insert و یه دستور delete به mysql هم داخل کد میذارم.
Route::get('/', function () { \App\User::all(); \App\Category::all(); \App\Product::all(); $c = \App\Category::create(['name' => 'test', 'icon' => 'fa fa-star']); $c->delete(); return view('welcome'); });
نتیجه تست در زمپ:
نتیجه تست در داکر:
حالا یه نمونه هم از داخل پروژه.
این یه پروژه ای که برای آموزش دادن چند روز پیش ساختم و سرعت رو داخلش مقایسه کردم. برای اینکه عدالت برقرار شه حدود ده بار رفرش کردم و سریع ترین زمان ممکن رو اسکرین شات گرفتم.
نتیجه در زمپ:
نتیجه در داکر:
الان یکی شاید بگه مگه سروره که مهم باشه سرعت چقدره دیگه چند میلی ثانیه که این حرفا رو نداره. آره شاید اینطور به نظر برسه اما فرض کنین برای منی که روزی 300 بار رفرش میکنم هر بار حدود نیم ثانیه وقتم تلف شه و این عدد رو در ماه در نظر بگیریم یه عدد نسبتا بزرگی میشه.
برای اینکه حس غریبی بهتون دست نده ظاهر پنل این دو برنامه رو مقایسه میکنم تا ببینین چقدر شبیه هم هستن.
البته اگه اون دکمه رو بزنین تمام image هایی که laradock پشتیبانی میکنه رو دانلود میکنه.
ولی برای اینکه فقط nginx, php, mysql, phpmyadmin بمونن اون دکمه سمت چپ رو بزنین تا زیر منوش باز شه و دونه به دونه کنتینر ها رو استارت بزنین.
و سخن آخر
یکمی هم ناراحتم که دارم با زمپ خداحافظی میکنم. این نرم افزار از 16 سالگی و از اولین روز های یادگیری برنامه نویسی وب همراهم بود. قبلش فقط تونستم یه هفته توی wamp دووم بیارم و بعدش اومدم سراغ زمپ از همون موقع تا الان همراهم بوده :).
اگرچه پاکش نمیکنم و برای یه سری کارها نیازش دارم :).
ممنون که این پست رو خوندین.
اگه توسعه دهنده لاراول هستین و میخاین روند توسعه دادن پنل ادمین پروژه هاتون سریع تر بشه پکیج ادمین ساز من رو یه نگاهی بندازین.
اگه زحمتی نباشه دکمه ❤️ اون پایین سمت راست هم بفشارین و
سایر نوشته هام رو هم نگاهی بندازین:
