جو دوسر گیاهی است که دارای گل‌های بسیار ریز و نامشخص است. گیاهی علفی یک‌ساله است. جو دوسر دارای پوسته (هال) می‌باشد. جودوسر، غله‌ای کامل است که به نام علمی Avena sativa یا یولاف شهرت دارد. بیشتر افراد، جودوسر نیمه کوبیده (پَرک)، آردشده یا خُردشده را ترجیح می‌دهند. جوی فوری یا همان پرک، نوعی است که بیشترین فرآوری روی آن انجام شده که به کوتاه‌ترین زمان برای پخته شدن نیاز دارد اما بافت آن حریره مانند می‌شود.
در گذشته ارقام مورد کشت جو دوسر دارای مقدار متوسطی بتاگلوکان و مقدار متوسطی روغن بودند. در حالی که در حال حاضر ارقامی از جودوسر اصلاح شده است که حاوی ۱۸ درصد روغن هستند که این میزان دو برابر مقدار روغن در ارقام قدیمی این گیاه است و گروهی دیگر از ارقام اصلاح شده این گیاه دارای مقدار بسیار فراوانی بتاگلوکان هستند که جو دو سر های بتاگلوکان نامیده می‌شوند. این ارقام برای درمان بیماران دارای دیابت نوع ۲ تولید می‌شوند، زیرا ثابت شده بتاگلوکان موجود در این ارقام در درمان و پیشگیری این بیماران مؤثر است.
مطالعات زیادی نشان داده که مصرف آرد جودوسر سبب کاهش میزان کلسترول بد خون و افزایش میزان کلسترول خوب خون و کاهش خطر گرفتگی عروق کرونر قلب می‌شود همچنین تحقیقات زیادی در رابطه با نقش بتاگلوکان در جلوگیری از انواع سرطان‌ها انجام شده و مشخص شده است که این ماده اثرات ضد تومور بسیار قوی دارد. هم چنین بتاگلوکان موجود در این ارقام جو دو سر اثرات ضد ویروسی و ضد باکتریایی ثابت شده‌ای دارد. جو دو سر منبع خوبی از انرژی، پروتئین و چربی برای انسان و مخصوصاً بچه‌ها است.
عموما تصور بر این است که جو دوسر و جو به دلیل شباهت اسمی یک گیاه می باشند،در حالی که اینطور نیست نام اصلی جودوسر ، یولاف می باشد و با جو معمولی کاملا متفاوت است،
جودوسر یک نوع غله مغذی است که در بین غلات از بابت خصوصیات درمانی و تغذیه ای دارای خصوصیات منحصر به فرد می باشد.انواع مختلف جودوسر مانند پرک و بلغور جودوسر برای مصرف انسان استفاده می شود.
جو به عنوان غله ای یا ارزش غذایی بالا شناخته شده است.جو یکی از نخستین دانه های کشف شده توسط بشر است و در حال حاضر تقریبا در تمام مناطق جهان کشت داده می شود.همچنین جو غذای اصلی مردمان ناحیه تبت است.جو عمدتا به عنوان غذای دام، مالت و تولید آبجو استفاده می شود و در غذای انسانی جو پرک شده در سوپ استفاده می شود،همچنین نان جو، بسته به فرهنگ های مختلف پخت و مصرف می شود.
جو دوسر مقادیر بالاتری چربی نسبت به جو دارد. (در 100 گرم جو دوسر 6.9 گرم چربی و در 100 گرم جو تنها 1.2 گرم چربی موجود دارد.) جو دوسر بیشتر به صورت جو دوسر پرک استفاده می شود اما جو در اشکال مختلف به عنوان یکی از پرکاربرد ترین غلات در کشور های مختلف استفاده می شود.جو دوسر در آب و هوای سرد و مرطوب رشد می کند، در حالی که جو در همه ی شرایط آب و هوایی پرورش داده می شود.
