اگر در زندگی به «آموزش» اهمیّت داده‌اید و اهل قلمید، بی‌شک این کتاب مطالب مفیدی برایتان دارد.
عبدالحسین آذرنگ در این ازخودنوشت، از ضعف‌و‌قوّت آموزگاران زندگی‌اش نوشته‌است. به دو مسئلهٔ مهم اشاره می‌کند: ۱) اگر دانشجو یا دانش‌آموزید و آموزگارتان آن‌گونه که بایستی باشد اما نیست، هیچ پناهی بهتر از کتاب‌ها نیست. کتاب را بگشایید و زحمت فهم مطلب را به‌جان بخرید تا خفّت انتظار برای لب‌گشایی نااستادان را از خود دور کنید؛ ۲) بدانید که در آموزش دادن و آموزش گرفتن، نه بخل بورزید، نه غرض‌ورزی کنید، نه چوب لای چرخ دیگران کنید، نه رانت‌بازی کنید، نه فضا را مسموم کنید، بلکه خیرخواه و کمک‌حال باشید، و از علمتان به دیگران ببخشایید.
عبدالحسین آذرنگ استادی تمام‌و‌کمال است که سال‌ها پیش، در جوانی و در آغازِ کار در مؤسسهٔ فرانکلین، به این مهم رسید که تنها راه' «پژوهش» است و کتاب‌ها چه نعمت بی‌کرانی‌اند.
***
نام اثر: استادان و نااستادانم
نویسنده: عبدالحسین آذرنگ
انتشارات: جهان کتاب
موضوع: سرگذشت‌نامه
نمرهٔ محتوای اثر: از بیست، بیست
نمرهٔ ویرایش: از بیست، پانزده
معرفی‌کننده: امیر سبحانی
۸ مرداد ۱۴۰۱
