قرارداد کارمُزدی یا حق‌الزحمه‌ای یا فریلنس، گونه‌ای قرارداد کاری است که بر پایهٔ آن فرد یا شرکتی قول انجام کاری را برای یک کارفرما در ازای دست‌مزدی مشخص می‌دهد. آزادکار (فریلنسر) کسی است که سرویس‌ها یا خدمات خود را بدون تعهد درازمدت به کارفرما ارائه می‌کند. آزادکار معمولا ساعتی، روزانه یا پروژه‌ای دستمزد می‌گیرد و اساسا کارش کسب‌وکاری یک‌نفره است.
اصطلاح freelancer اولین بار در قرن هجدهم توسط «سر والتر اسکات» در رمان مشهور ایوانهو به کار برده شد و اشاره به سربازهایی داشت که در جنگهای قرون وسطایی به صورت مزدور و البته بدون التزام و تعهد به اربابی خاص می‌جنگیدند، یا اصطلاحا نیزه (lance) می‌زدند. بعدها واژه فریلنسر شکل‌های دیگری هم به خود گرفت و کم‌کم تبدیل به اصطلاحی رایج شد.
امروز آزادکار به معنای کسی است که با گرفتن مزد، به صورت پاره‌وقت و یا ساعتی پروژه‌ای را انجام می‌دهد. البته این روزها آزادکاری دیگر به معنی نیزه زدن و یا جنگیدن نیست! و فریلنسر کسی است که خدمات تخصصی را بدون داشتن قرارداد بلند مدت به مشتریان یا کارفرمایان ارائه می‌کند. هزینه کمتر برای پروژه، انتخاب مجری پروژه بر اساس موفقیت در پروژه‌های قبلی، و ارتباط نزدیک‌تر با مجری پروژه از مزایای انتخاب یک فریلنسر است.
مخاطب این آموزش چه کسانی هستند؟
- برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان
- متخصصین شبکه و امنیت شبکه
- متخصصین SEO و بازاریابی
- طراحان و گرافیست‌ها
- کارشناسان علوم پایه
- مدرسین، نویسندگان و تایپیست‌ها
- مترجم‌ها
- عکاسان، آهنگ‌سازان
- تدوینگران و فیلمبرداران
- مهندسین برق، الکترونیک و مخابرات
