امروز به یاد یکی از بزرگمردان تاریخ ایران افتادم، کسی که از تبریز برخاست و نوشته هایی نوشت برنده تر از تفنگ که هنوز هم ایران ستیزان را می ترساند. کسی که در آخر به دست عده ایی سبک مغز ترور شد. احمد کسروی از روزگار خود بسیار جلوتر بود. سه زبان می دانست و در چندین زمینه آثار ارزشمندی نوشت مانند تاریخ مشروطه ایران، زبان پاک، آذری یا زبان باستان آذربایجان و.... من با همه ی ایده های کسروی موافق نیستم ولی بدون شک تاثیری که کسروی از خود برجای گذاشت مانند نویسنده شهیر صادق هدایت است.
دردناک است که این مرد توسط جامعه خویش کشته شد و امروزه قاتل های سبک مغز او را شهید می نامند و کسروی را ملحد و احمق. واقعا دردناک است در جامعه ایی زندگی کردن که اندیشمندان خود را خفه می کند، تاریخ خود را سانسور می کند و از این روند اضحار شادی می کند. شاید ما در یک فیلم طنز تلخ زندگی می کنیم که در آن خواندن آثار ملاصدرا بر صادق هدایت، احمد کسروی و امثال اینها ارجعیت دارد.
چه می شود گفت؟
