در مقاله قبلی من تحلیل کوچکی بر گروه مودی بلوز و آلبوم اول آن ها «روز های آینده گذشت» داشتم و درمورد اینکه آنها چگونه موسیقی راک را درگرگون کردند حرف زدم همه آن ها مقدمه چینی بود برای شاهکار آن ها، آلبوم «در جست و جوی آکورد گمشده» (In Search of the Lost Chord) که در سال 1968 منتشر شد و با آنکه دسته کم گرفته شده امروزه مردم حتی به چشم «یکی از بهترین آلبوم های تاریخ موسیقی» نیز به این آلبوم نگاه میکنند.
اصلا چرا آکورد گمشده؟ چرا مثلا در جست و جوی مادربزرگ گمشده نیست؟ چون اعضای گروه نام آلبوم را از یک آهنگ کلاسیک به نام «آکورد گمشده» اثر سر آرتور سالیوان الهام گرفتند، که جیمی دورانت موسیقی دان کمدین آمریکایی در وصف آهنگ گفته بود:«من کسی هستم که آکورد گمشده را پیدا کردم» البته شما به من گوش کنید، از خودش حرف در می آورد. آکورد گمشده موضوع اصلی آلبوم هست درواقع چیزی که تمام آلبوم را به هم وصل میکند جمله ی آکورد گمشده است که در آخرین آهنگ گروه آنرا پیدا میکند که به آن هم میرسیم. اینکه تمام آلبوم در نهایت به یک موضوع مشخص میرسد نوآوری تازه ایی در صنعت موسیقی بود که بعدا به اپرا راک مشهور شد.
بطورکلی در جستجوی آکورد گمشده یک آلبوم کاملاً فلسفی است که پیرامون مفاهیم جستجو و کشف ساخته شده است. از نظر موسیقی ، آلبوم با تنظیمات غنی روزهای آینده گذشت ساخته شده است، به استثنای عدم استفاده از ارکستر کامل. اعضای گروه تقریباً 33 ساز را خودشان می نواختند و در صداهای التقاطی از سیتار و تامبورای هندی تا ابوا ، فلوت ، چنگ و ویولن سل را کاوش می کردند. اما در هسته اصلی آن در جستجوی آکورد گمشده هنوز یک آلبوم راک وجود دارد که با همان ترکیبی از موسیقی پاپ ، سایکدلیک و شعر گفتاری که مودی بلوز در آلبوم قبلی خود استفاده کرده اند ، برجسته است.
آلبوم دارای دوازده آهنگ است که در دو ساید یا طرف جا گرفته. طرف اول آلبوم با یک صدای دراماتیک در حال افزایش در پشت کلمه گفتاری شاعرانه آهنگ "عزیمت" ، قبل از اوج گرفتن در پایان ، شدیدتر می شود. این قطعه 48 ثانیه ای توسط درامر گریم اج نوشته و تلاوت شده است ، به عنوان مقدمه ای برای "راید مای سی-سا" (درواقع من نتوانستم معنی خوبی برای این اهنگ پیدا کنم ولی بطورکلی مفهوم آهنگ، جهان درحال پیشرفت است) عمل می کند. راید مای سی-سا شاید معروف ترین آهنگ آلبوم باشد که یک ترکیب بسیار خوب از موسیقی سریع و ریتمیک و باس عالی جان لاج (که همچنین آهنگ ساز این آهنگ) است.
«دکتر لیوینگستون، من میپذیرم» به عنوان اقتباسی از یک شعر فولکلور انگلیسی ارائه میشو، اما با جمله «همه ما دنبال کسی هستیم» با دو بازه جالب ریف گیتار، تبدیل به آرایش پیچیده تری از موسیقی راک میشود. این آهنگ توسط ری تامس چندسازه نوشته شده و در آن چندین شخصیت تاریخی را به همراه کاوشگر مبلغ، دکتر دیوید لیوینگستون را بررسی میکند.
"خانه چهار دره" که توسط لاج نوشته شده و یک تصنیف سایکدلیک دوبخشی به همراه ملوترون و هارمونی های صوتی غنی و جلوه درب باز شده است که هرکدام شنونده را به دوره ایی از موسیقی کلاسیک اروپا می آورد. اولین در دارای نواختن گیتار آکوستیک و فلوت است که نمایانگر موسیقی رنسانس است. در دوم موسیقی مجلسی، با نواختن هارپسیکورد و ویولنسل و سپس موسیقی کلاسیک با نواختن پیانو توسط مایک پیندر و در چهارم بیانگر موسیقی آینده نگرانه است که به آهنگ «میراث یک ذهن» میرسد. میراث یک ذهن یکی از خلاقانه ترین آهنگ های مودی بلوز است با شعرهایی درمورد تیموتی لری پرفسوری که با مصرف ال اس دی در جهت پزشکی و بطور کنترل شده در جهت لذت موافق بود، بسیار جذاب و نوآورانه است.
او اختر آسمان هارا به پرواز خواهد آورد، شما را به خلیج دور خواهد برد/تیموتی لری، همان روز آن ها را برگردان
آهنگ از نظر موسیقیایی نیز بسیار قوی است، و از آواهای آکوستیک آرام به یک گروه کر پرجنب و جوش تبدیل میشود و بعد به ریف های گیتار به والس تند قبل از یک قسمت بلند فلوت توسط تامس، که آهنگ را ساخه و خواننده اصلی هم هست به پایان میرسد.
طرف اول آلبوم سرانجام با قسمت دوم خانه چهار دره که پایانب بر قسمت اول است پایان می یابد.
سمت دو با سه گوهر مطلق آغاز می شود. "صداها در آسمان" دلپذیر و ملایم هیوارد یکی از ملودیک ترین آهنگ های آلبوم است که ملودی های بسیار خوبی در طول اشعار دارد. این آهنگ ساده آکوستیک حاوی نواختن موسیقی به اندازه کافی فلوت ، ملوترون و باس است که تقریباً به همان سادگی و عاشقانه "شبهایی در ساتن سفید" است.
در حالی که "بهترین راه سفر" که توسط پیندر نوشته شده، در جهت مخالف حرکت می کند ، اما به همان اندازه جالب است. این آهنگ دارای بیس قوی ، افکت های reverb و طبل های ثابت است. این آهنگ تحت تأثیر پینک فلوید(چیه؟ بالاخره یکی از یکی تو یه زمینه دیگر الهام میگیره و بلعکس) به طور ناگهانی برای بخش ارگان میانی متوقف می شود ، قبل از اینکه تمام تنظیمات در یک محو شدن طولانی و کیهانی برای پایان تمام شود.
"چشم اندازهای بهشت" یک همکاری هیوارد و توماس است که ویژگی های دیگری غیر از ریف فلوت توماس و آکوستیک نرم و آرام هیوارد دارد. این آهنگ که ظاهراً موضوع سفر خوب مواد مخدر را از سر گرفته است ، ممکن است حتی به نوعی "بهترین راه سفر" با درک سورئال از بهشت باشد.
تنظیم عمیق ، غنی و آرام "بازیگر" توسط ریف آکوستیک کاملاً آپ بیت به همراه بیس نوارزی لاج انجام می شود.
بعد از ان پیندر شعر "کلمه" را که معنای آلبوم را تفسیر میکند را تلاوت کرده؛
دو نت آکورد ، این محدوده کامل ماست / اما رسیدن به آکورد امید زندگی ماست / نامگذاری آکورد برای برخی مهم است ...
بنابراین آنها به آن یک کلمه می رسند و کلمه "آم" است. آهنگ پایانی توسط پیندر نوشته شده و توسط موسیقی شرقی بسیار آرام برای آواها ، تکنوازی در طول شعرها و به طور کاملاً هماهنگ در هنگام کر پخش شده است. و به این ترتیب آم آکورد گمشده است که پایانی بر این آلبوم شاهکار است.
آلبوم غیر از آنکه در زمینه موسیقیایی عالی امر میکند، مفهومی زیبا دارد. جهان درحال پیشرفت است و مسیر زندگی را با انتخاب های خودتان در این جهان سردرگم میتوانید درست و زیبا کنید. زنده باشید که زندگی کنید و لذت ببرید که در لحظات آخر «ای کاش» به کلام نیاورید. بخاطر مفهوم گسترده آلبوم بسیاری آنرا ستایش میکنند.
به نظر من شما باید این |آلبوم را گوش کنید تا معنای جدیدی از زندگی کردن را یاد بگیرید و لذت ببرید. سعی کنید در هر سبکی که گوش میدهید بهترین ها را گوش فرا دهید تا گوشتان به موسیقی خوب عادت کند.