راستش داستان ایجاد شدن کبریت یچیز خیلی اتفاقی و یهویی نبوده، میشه گفت از دوران دبستان و وقتی که ده یازده سال داشتم گوشه ی ذهنم همیشه به آموزش دادن فکر میکردم.
یادمه سال 2012 وقتی که 9 سالم بود، خانواده م برام یه پکیج آموزش اصول هفتگانه کامپیوتر (ICDL) خریدن که علاوه بر اون یسری آموزش های دیگه مثل فتوشاپ و پریمیر و... داخلش بود. اینم اضافه کنم که آشنایی من با نرم افزار فوق العاده ی فتوشاپ و قدرت خلق کردن بی نهایتی که بهم میده هم از همونجا شروع شد.
شروع به دیدن آموزش ها کردم و تونستم همه ی چیزهایی که توی آموزش ها گفته میشه رو به نحو احسن بدم، و به یه تسلط نسبی ای روی نرم افزارهایی که گفتم رسیدم.
بعد از گذشت یسال و وقتی ده ساله بودم جرقه ی ایجاد آموزش توی سرم خورد، با خودم گفتم تو که طبق آموزش هایی که زمان خودشون کیفیت مناسبی رو داشتن مطالب رو یاد گرفتی، پس چرا خودت آموزش ندی.
ولی خب، سنم کم بود و زیاد توی قید و بند این چیزا نبودم و اولویت های مهمتری داشتم اونموقع، مثلا اینکه پول هام رو جمع کنم تا بتونم یه گیم بخرم و اونو نصب کنم و بازی کنم.
چندسالی گذشت و وقتی کلاس هشتم بودم (دوم راهنمایی)، اون جرقه به واسطه صبحت های یکی از دوستام دوباره توی سرم ایجاد شد. به هر سختی ای که بود، و با وجود اینکه دسترسی ثابتی به اینترنت نداشتم تونستم یه نرم افزار ضبط صفحه نمایش برای کامپیوترم دانلود کنم و شروع به ضبط آموزش ها کنم. آموزش هایی که قدیمی شده بود و برای چندین سال قبل از اون زمان بود. اما خب به این چیزا فکر نمیکردم و فقط میخواستم یه کاری بکنم هرطور که بود.
اونموقع که خیلی چیزا حالیم نبود و میشه گفت رویاپرداز خیلی بزرگی بودم (البته این رویاپردازی های بزرگ یجورایی رقابتی بود، رقابت با دوست صمیمیم چون اون هم تفکراتش مثل خودم بود)، یه شرکت یا بقول اون زمان خودم، یه کمپانی زدم تا آموزش هام رو تحت عنوان اون منتشر کنم، شرکتی که فقط درحد یه چنل تلگرامی بود و هیچجای دیگه وجود نداشت. حتی انقد رویاپرداز بودم که ساختمون اصلی شرکت رو هم روی برگه ی کاغذ طراحی کرده بودم و میبردم مدرسه به دوستام نشون میدادم.
زیاد از بحث اصلی دور نشیم، آموزش هام رو ضبط کردم، و اونهارو داخل کانال تلگرام آذرخش (اسم کمپانی خیالی اون زمان من)، توی یه فایل zip منتشر کردم و میتونم بگم برای اونموقع خیلی خوب بود، نه از نظر محتوایی و آموزشی، از نظر خودم. چون صد در صد کارهاش از ضبط ویدیو گرفته تا ضبط صدا و سینک کردن اونها، ادیت کردنشون توی پریمیر و... رو خودم انجام میدادم و از هیچکس کمکی نمیگرفتم و واقعا دهنم سرویس میشد.
اما خب اونموقع هم بچه بودم و همچنان توی قید و بند کاری نبودم (از نظر من آدم تا قبل 17 سالگی اصلا نمیدونه داره چیکار میکنه و همه ش گیج میزنه، 17 سالگی میشه هدف واقعی رو پیدا کرد و به سمتش حرکت کرد)، پس آموزش هارو دوباره ول کردم.
تا رسید به الان، و ماجرای کبریت، وقتی پروسه یادگیری خودم توی حوزه ی فرانت اند رو به حد مطلوبی رسوندم، و تکنولوژی های روز رو یاد گرفتم و از خودم مطمئن بودم، به فکر راه انداختن کبریت افتادم. پروسه ی انتخاب اسم کبریت حدود هفت ماه زمان برد، اول اسم خودم رو بهم میچسبوندم، کلمات خارجی رو بهش اضافه میکردم و از یسری کلمات خاص کمک میگرفتم اما هیچکدوم توی این هفت ماه کمکی نکرد، نهایتا یروز که حالم خوب نبود و با خودم گفتم "چه وضعشه، یه اسم نمیتونم انتخاب کنم اونوقت میخوام به بقیه آموزش بدم؟"، دراز کشیدم رو تختم و به اتاقم نگاه میکردم، و خیلی اتفاقی رسیدم به اسم قوطی کبریت (احتمالا شما هم دلیلش رو متوجه بشین). قوطی کبریت اسم خوبی بود ولی نوشتار انگلیسیش خیلی مناسب نبود، پس همون واژه رو به انگلیسی ترجمه کردم و اسم MatchBox رو انتخاب کردم. دوماهی از تولید محتوای آموزشی من توی MatchBox گذشت که اینستاگرام همین اول کار و در عین ناباوری وقتی که پیج به بازدید و لایک ثابتی رسیده بود و تقریبا داشت جا میفتاد، اون رو بست و هرکاری کردم اجازه دسترسی بهم رو نداد.
تا اینکه بالاخره چندروز قبل، قید پیج قبلی و همینطور اسم قبلی رو زدم و تصمیم گرفتم تا با یه اسم جدید و کوتاه، که فارسی هم هست و به اسم قبلی کمی مربوطه، پیج جدیدی راه اندازی کنم تحت عنوان "کبریت".
این خلاصه داستان کبریت بود، امیدوارم براتون جالب بوده باشه، این متن رو هم آخرسر بنویسم و تموم.
کبریت مثل یه بچه س، بچه ای که باید بزرگ شه و لازمه ی بزرگ شدن این بچه، وجود شما و حمایت های شماست، شما باعث روشنایی و بزرگتر شدن کبریت میشین و کمک میکنید که گسترش پیدا کنه و روز به روز بزرگتر شه، اگه شما باشین همین کبریت کوچیک، میتونه باعث روشن شدن استعداد و مهارت هزاران انسان جویای تخصص بشه و به هرکدوم ازون انسان ها، سر سوزنی دانش تخصصی اضافه کنه. پس وجود شما برای من و به خصوص کبریت خیلی ارزش داره و قدر دانتون هستیم. امیدواریم بتونیم لطف شمارو با آموزش ها جبران کنیم.
