کارکرد مغز انسان با امواج مغزی او ارتباط تنگاتنگی دارد. بر طبق نظر محققان، مغزی که دچار اختلالات روانی شده از الگوهای نامنظم و نادرست برای تولید امواج مغزی در "بخش هایی از مغز" تبعیت می نماید. این درحالی است که مغزی که کارکرد طبیعی و سالم دارد از الگوی درست برای تولید امواج مغزی پیروی می کند.
نوروفیدبک در واقع روشی علمی مطمئن و کارآمد برای تنظیم مجدد امواج مغزی می باشد که توسط اداره غذا و داروی آمریکا ( FDA ) مورد تائید قرار گرفته است و هیچ گونه عوارض ندارد. پس این روش از نظر علمی مورد پژوهش های زیادی قرار گرفته و تائید شده است.
در حقیقت نوروفیدبک به مغز کمک می کند تا خود مغز این الگو بهم ریخته را اصلاح کند. این موضوع می تواند مفهوم نوروفیدبک را به خوبی توصیف نماید. نوروفیدبک با استفاده از ثبت امواج الکتریکی مغز و دادن بازخورد به فرد تلاش میکند که نوعی خودتنظیمی را به آزمودنی آموزش دهد. بازخورد ، به طور معمول از راه صدا یا تصویر به فرد ارائه میشود و از این طریق فرد متوجه میشود که آیا تغییر مناسبی را در فعالیت امواج مغزی خود ایجاد کرده است یا خیر.
بیش از هر کاری ابتدا باید از مراجع کننده طبق تشخیص متخصص، نقشه مغزی ( QEEG ) تهیه گردد. پس از آن این نقشه توسط متخصص نوروساینس مورد بررسی و مطالعه قرار میگیرد و بر طبق میزان اختلال امواج در بخش یا قسمت های از مغز ، پروتکل درمانی مناسب نوشته شود. سپس درمان مطابق پروتکل شروع می شود.
شیوه کار بدین صورت است که مراجع کننده مقابل مانیتوری که به دستگاه نوروفیدبک وصل می باشد، می نشیند و الکترودی روی سرش قرار می گیرد. این الکترودها امواج مغزی را دریافت و به دستگاه کامپیوتری که به دستگاه neurofeedback وصل است، هدایت می کند. حالا مراجع با دیدن امواج مغزی خود به صورت کارتون ، فیلم یا Game ( بازی ) روی صفحه مانیتور ، می تواند به تنظیم و کنترل آنها بپردازد. یعنی مراجع تنها با نگاه کردن روی مانیتور باعث می شود که سیستم های شناختی مغزش بهبود و حتی تقویت شود. در تمام این مراحل درمانگر در کنار مراجع نشسته و به او یاد می دهد که چگونه می تواند این کار را به درستی انجام دهد.
دارو درمانی را می توان به اصلاح نمره چشم با عینک مقایسه کرد. تا زمانی که عینک بر روی چشم است، دید خوب می باشد ولی به محض اینکه عینک از روی چشم برداشته می شود، بیمار از نظر بینایی مثل وضعیت قبل از درمان می شود. یعنی دارو درمانی در بسیاری از بیماری ها تنها علائم را موقتاً از بین می برد ولی در نوروفیدبک درمانی چون روی نورون های مغزی ( که بوسیله نقشه مغزی مشخص می شود ) کار می کند بنابراین درمان پایدارتر و از ثبات خوبی برخوردار است و آسیب های نوروفیدبک در مقابل دارو درمانی در حد صفر است.
نوروفیدبک نه تنها عوارضی برای مغز و سیستم های شناختی مغز ندارد بلکه یک نوع باشگاه مغز محسوب می شود. در کشورهای اروپایی نوروفیدبک را یک نوع دوپینگ اخلاقی می شناسند که باعث می شود سیستم های مغزی تقویت شود و بر مبنای آن عملکردهای فرد بهتر شود. در حال حاضر تمام باشگاه های معتبر اروپایی از جمله تیم بارسلونا و بسیاری از ورزشکاران در رشته های مختلف و همچنین بسیاری از سازمان های معتبر جهانی از جمله ناسا ( سازمان علوم فضایی آمریکا ) جهت ارتقا مهارت های ذهنی و شناختی ، بهینه سازی تصمیم گیری ، افزایش خلاقیت ، تقویت حافظه ، افزایش هماهنگی جسم و ذهن از این روش استفاده می کنند.
به عنوان مثال تیم ملی ایتالیا ، تیم آث میلان و تیم ملی اسپانیا و بسیاری از برندگان طلای المپیک مثل ماری پیرس و چاد کاروین رسماً اعلام کردند که جهت بهبود کارکردهای ذهنی برای آمادگی مسابقات از نوروفیدبک استفاده کرده اند. پس آسب های نوروفیدبک در حد صفر است.
از نوروفیدبک در درمان اضطراب ، استرس ، افسردگی ، بیش فعالی ، کم توجهی و عدم تمرکز و توجه ، سردرد ( میگرن )، دردهای مزمن ، اختلالات خواب ، سوء مصرف مواد یا اعتیاد ، وسواس ، صرع ( تشنج ) و بازتوانی سکته مغزی ، اوتیسم ، نیستاگموس ( لرزش چشم ) و ... مورد استفاده قرار می گیرد.
برگرفته از مقاله درمان با نوروفیدبک