این روزها با توجه به نقش عمده ای که فضای مجازی در مدیریت اذهان عمومی و شکل دادن افکار انسان ها دارد ،بسیار شاهد هستیم که اطلاعات فضای مجازی توسط افرادی به اشخاص دیگر منتقل میشود. ممکن است بارها در مجالس و محافل دوستانه ، خانوادگی و... این اتفاق افتاده باشد . جدای از درستی یا نادرستی اطلاعات و اینکه آیا همه مردم توانایی تجزیه و تحلیل اطلاعات را دارند ، اکثرا آن مطلب را پذیرفته و به صحت و سقم آن توجهی نمی‌کنند.
یکی از مسائل مغرضانه که توسط افرادی دنبال میشود ، شبهات مربوط به مسائل دینی ، مذهبی ، تاریخی (علی الخصوص اتفاقات مربوط به صدر اسلام) است که در سالهای اخیر شدت یافته . افرادی که بنا به دلایل مختلف با دین و مذهب زاویه دارند مطالبی را در فضای مجازی منتشر کرده و آن را به عنوان یک اتفاق متقن تاریخی به کاربران انتقال میدهند. از آنجایی که سواد رسانه ای ما ضعیف است افراد دیگری هم آگاهانه یا ناآگاهانه اینگونه سخنان را پذیرفته و نسبت به آن قضاوت میکنند.
حال سوال اینجاست که آیا ما نسبت به چنین مسائلی با دید کنجکاوانه می‌نگریم یا کورکورانه ؟ آیا تا بحال در مورد چنین مطالبی دست به تحقیق و مطالعه زده ایم ؟ آیا به منابعی که استناد میشود نگاه کرده ایم تا صحت و سقم این اخبار مشخص شود؟ مشخصا اکثر ما مطالب را بدون واکاوی می‌پذیریم و همین باعث ضعیف شدن عقاید و دید ما نسبت به دین ، مذهب و بزرگان دینی ما میشود.
اما اگر نسبت به مطالب منتشر شده یا نقل شده واکنش نشان دهیم و به تحقیق و مطالعه بپردازیم در می یابیم که چنین اتفاقاتی که در فضای مجازی نقل میشود یا اتفاق نیفتاده یا اینکه فرد مغرض آن را تحریف کرده و به گونه ای دیگر منتشر کرده است. حالت سومی نیز وجود دارد که آن اتفاق تاریخی از دیدی دیگر باید نگریسته شود تا حقیقت مشخص گردد.
بسیار اتفاق افتاده است که مطلبی در فضای مجازی منتشر شده و در آن حتی ب منابعی استناد شده مانند تاریخ طبری و...
این اتفاق درباره احادیث ضعیف و جعلی نقل شده درباره بزرگان دین نیز صدق میکند مانند حدیثی که به نام امام حسین علیه السلام درباره ایرانیان نقل میشود .
و موارد بسیار دیگر . اگر کمی ب سواد رسانه ای خود بپردازیم و اهل مطالعه و تحقیق باشیم درمیابیم که چنین مطالبی نه تنها صحت ندارد بلکه توسط افرادی مغرضانه نقل میشود تا اذهان و افکار مردم تحت تاثیر قرار گیرد.
👤امیرحسین پاکنهاد
