این کنفرانس سالانه از زمان اولین توافقنامه آب‌وهوای سازمان ملل در سال ۱۹۹۲ برگزار می‌شود. کنفرانس‌های COP برای دولت‌ها در نظر گرفته شده‌است تا در مورد سیاست‌هایی برای محدود کردن افزایش دمای جهانی و انطباق با تأثیرات مرتبط با تغییرات آب‌وهوایی توافق کنند.
امسال نیز cop29 در شهر باکو جمهوری آذربایجان در شرایطی می‌خواهد برگزار شود که پروژه «معامله قرن» آن گونه که لابی‌های صهیونیسم انتظار داشتند منطقه را از لحاظ اقتصادی و در پی آن از لحاظ سیاسی به اسرائیل وابسته و محتاج نکرد ، و حالا برای ترمیم شکست‌های این پروژه ، صهیونیسم قصد دارد این بار از طریق این اجلاس بین المللی که در ظاهر برای حل چالش‌های محیط زیستی است ، رژیم صهیونیستی را بر منطقه مسلط کند.
طرح «تجارت کربن» در ظاهر یک طرح محیط زیستی است اما در باطن یک هدف اقتصادی و سیاسی به نفع صهیونیسم را دنبال می‌کند.
قرار است در cop29 ، از طرحی با عنوان «تجارت کربن» رونمایی کنند ، که در این طرح قرار است کشورهایی که سوخت فسیلی تولید می‌کنند به میزان کربنی که تولید کرده‌اند مبلغی را به این نهاد بین المللی بپردازد و روی هر محصول صادراتی باید برچسب کربن نصب شوند که مشخص می‌کند که آن محصول چه مقدار کربن تولید کرده است ، در غیر این صورت امکان صادرات آن محصول وجود ندارد ، بنابراین کشورها مجبور هستند تا دست از تولید سوخت‌های فسیلی و محصولات کربنی برداشته و به دنبال انرژی‌های تجدید پذیر و فناوری این عرصه باشند.
در این طرح ، غرب آسیا (خاورمیانه) بعنوان قلب تپنده زمین که انرژی دنیا را تامین می‌کند و همه برای بقا محتاج آن هستند ، آن جایگاه راهبردی خود را از دست داده و مجبورا باید به انرژی‌های تجدید پذیر روی بیاورد که در این برهه از زمان ایران نیز هنوز در تولید فناوری‌های این حوزه به خودکفایی و مرحله صادرات نرسیده و این فناوری در دستان کسی نیست جز صهیونیسم ، که به وسیله در انحصار داشتن این فناوری به دنبال سلطه بر غرب آسیا می‌باشد.
حالا بماند که در صورت تحقق این طرح صهیونیستی ، از اهمیت تنگه‌های هرمز و باب المندب بعنوان دست برتر مقاومت کاسته خواهد شد.
✏️مهدی عبد اللهی
