با سلام
امروز وقتی مشغول تماشای باران از پنجره بودم، صحنه دلخراشی راشاهد شدم. گربه ی بیچاره ای که در باران حسابی خیس شده بود، قصد داشت در پارکینگ خانه همسایه پناه بگیرد که همسایه با دیدن گربه نگون بخت لگد محکمی به گربه بیچاره زده و آن مادر مرده مانند توپ پرت شد وسط کوچه .
همه روزه شاهد این قبیل صحنه های دلخراش هستیم . کودکانی که آزار حیوانات برایشان بازی و سرگرمی محسوب میشود ،بزرگسالانی که به کشتار دسته جمعی حیوانات میپردازند و غیره و غیره و غیره اما چرا؟
از چه زمان و از کجا ما تا این اندازه بی رحم شدیم ؟ چگونه تصمیم میگیریم که سگ ها را بکشیم و گربه ها را ترد کنیم ؟ریشه ی این نفرت و انزجار از کجاست ؟
در این مقاله به بررسی این معضل (شاید روانی شاید فرهنگی شاید مذهبی ) میپردازیم
محتویات:
بررسی حیوان آزاری از نگاه روانشناسی
نظر اسلام درباره رفتار با حیوانات
نظر وحدت درباره رافت به حیوانات
بررسی حیوان آزاری از نگاه روانشناسی
حیوان آزاری رفتاری است که روانشناسان معتقدند می‌تواند نشانه بسیار بدی از رفتارهای خشن و جنون‌آمیز دگرآزاری یا سادیسم در آینده رفتاری افراد باشد.
اساسا انسان سالم و کسی که دچار اختلالات روانی نیست از کشتن و گرفتن جان یک موجود زنده، احساس لذت ندارد؛ نکته ای که در رفتار حیوان آزاران به وضوح مشهود است.
طبق تحقیقات ، بسیاری از قاتلان زنجیره ای سابقه حیوان‌آزاری داشته اند و این قضیه به‌طور مستند ثابت شده که فردی که حیوان‌آزاری می‌کند، نه تنها برای حیات وحش و حیوانات که برای جامعه انسانی هم خطرناک است.
نظر اسلام درباره رفتار با حیوانات
قرآن کریم در این زمینه آیه هاى بسیارى دارد که تنها به سه مورد اشاره مى شود:
«هیچ جنبنده اى در زمین نیست و هیچ پرنده اى که با دو بال خود پرواز مى کند، وجود ندارد؛ مگر اینکه امت هایى مانند شما هستند. ما هیچ چیز را در این کتاب فروگذار نکردیم؛ سپس همگى به سوى پرودگارشان محشور مى‌شوند.» (انعام: 38)
«چه بسیار جاندارانى که نمى توانند متحمل روزى خود شوند، خداست که آنها و شما را روزى مى دهد و اوست شنواى دانا.» (عنکبوت: 60)
«ـ شیطان مى گوید ـ و آنان را گمراه مى کنم و به آرزوها سرگرم مى سازم و به آنان دستور مى دهم که (اعمال خرافى انجام دهند و) گوش چهارپایان را بشکافند و آفرینشِ (پاک) خدایى را تغییر دهند؛ (و فطرت توحید را به شرک بیالایند)، و هرکس شیطان را به جاى خدا، ولى خود برگزیند، زیان آشکارى کرده است.» (نساء: 119)
در این سه آیه به سه نکته بسیار مهم اشاره شده است: نخست آنکه همه موجودات را داراى نظام اجتماعى برشمرده است؛ مانند انسان ها. البته با توجه به تفاوت هایى که در ذات انسان و حیوان هست، ساختار اجتماعى آنان نیز باهم فرق دارد؛ اما با وجود این فرق، حیوان‌ها نیز جوامع حیوانى دارند؛ دوم اینکه، روزى و رزق هر دو (انسان و حیوان) بر عهده خداوند مى باشد؛ سوم اینکه مثله کردن را کارى شیطانى شمرده و از آن به خسارتى بزرگ تعبیر کرده است.
حمایتی که از حیوانات در اسلام به چشم می‌خورد عمومیت دارد و هرگونه حیوان اعم از وحشی و اهلی را شامل میشود، همچنین در مکتب اسلام هرکسی به قدر توان و وسع خود نه تنها باید از حقوق حیوانات دفاع کند، بلکه باید در پیشرفت، ترقی و تداوم حیات آنها کوشا باشد، «ابن‌ابی‌الحدید»، از علمای قرن هفتم هجری در شرح سخن فوق می‌نویسد: در باب حقوق حیوانات از آدمیان سؤال میشود که چرا حیوانات را اذیت و ناراحت کردید؟، چنان‌که رسول خدا(ص) فرمود: در قیامت، کسی سخت کیفر می‌بیند که گربه‌ای را در خانه حبس کرده و آن حیوان از فرط بی‌غذایی، مرده است.
حضرت علی(ع) در نهج‌البلاغه می‌فرماید: شتر حامله و باردار نباید بارکشی کند
دین مبین اسلام معتقد است که نباید به حیوانات ظلم کرد و انسانی که اشرف مخلوقات است باید ارتباط خود را با حیوانات به شیوه‌ای تنظیم کند که در عین حفظ شأن و منزلت انسانی خود از حیوانات نیز به‌عنوان یکی از مخلوقات و نعمت‌های خداوند که حق حیات دارند، حفاظت کند و در حد اعتدال از آنها بهره بگیرد.
نظر وحدت درباره رافت به حیوانات
وحدت هم که یکی از مکاتب اسلام می باشد معتقد است که در این عالم بینهایت همه موجودات به هم پیوسته ایم و همه اجزای یک وجودیم .وقتی این مطلب برای بشر روشن شود به طور مسلم می‌داند که در خمیره خلقت، حیوانات از او جدا نیستند. این است که درصدد محبت و اصلاح آنها برمی‌آید و همان طور که خود را سیر نگاه می‌دارد درصدد برمی‌آید که آنها را هم سیر نماید، چون بشر قادر است آنها را سیر کند ولی آنها قادر نیستند چنین کاری در حق بشر انجام دهند. در این صورت است که اشرف بودن انسان ثابت می‌گردد نه این که تنها به لفظ دل خوش باشد.
اگر بشر ادعا می‌کند که «من اشرف مخلوقاتم» بایستی حیوانات را اداره کند و آنها را سیر نماید. در این صورت است که او را اشرف مخلوقات باید نامید. این رسم انسانیت است نه آن که حیوانات را با تیر بزنند و هر حیوانی را به اسم این که موذی است قبل از این که آزاری رساند از بین بردارند. خداوند هیچ موجودی را بیهوده نیافریده است.
پس به جای این که آنها را از بین ببرند باید سیرشان کنند .
