سلام طبق معمول امیرمهدی هستم :)
خب من کلا غیرمتمرکز شدن رو دوست دارم.(منظور از غیرمتمرکز Decentralized هست) طرفدارشم هستم با کلی دلیل ولی فکر می کنم مهم ترین دلیلم اینه چون سانسور رو سخت می کنه
نمونه هایی دیدیم که الان دنیا داره میره تو فاز این که نا متمرکز ها رو بیشتر کنه. مثلا همین توییتر که سرمایه ی زیادی رو توی پروژه ی bluesky برای این که توییتر و نامتمرکز کنه وارد کرده(نوشته ی جادی می تونه بیشتر توضیحش بده.) یا مثلا بیت کوین و ... و ماستودون
چیزی که من اینجا ازش می نویسم، ایده ی اوپن سورس شدن ویرگول و نامتمرکز شدنش هست
خیلیا از شما هایی که دارید این نوشته رو می خونید احتمالا یه اسمی از وردپرس شنیدین. وردپرس اوپن سورسه.از خوبی های اوپن سورس اون قدر زیادن که من نمی تونم همشو بگم :) حالا ویرگول همین سورسش رو میتونه توی گیت هاب منتشر کنه با لایسنسی که مثلا استفاده ی تجاری و غیره ازش مجاز نباشه. حتی اگر لایسنس خاصی هم منتشر نشه در هر حال ویرگول سر جاشه و ما هم توش می نویسم و فقط باعث میشه که ما خیالمون با اوپن سورس بودنش راحت تر باشه:)
ایده ی اول:
همین طور که توضیح دادم اوپن سورس بشه.
ایده ی دوم :
اوپن سورس شدن و نامترکز شدن. اما چطور؟ بیاید ماستودون رو ببینیم. چطوریه؟ این طوری که هر کی توی هر سروی می تونه یه اکانت داشته باشه و حالا افراد فید های همو از سرور های مختلف دنبال کنن و بخونن.
حالا ویرگول هم می تونه همین طور بشه. یعنی چی؟ مثلا فکر کنید سرور های مختلف ویرگول بیاد که حالا هر کسی توی یه سرور بنویسه و منتشر کنه و حالا این سرور ها از هم بگیرن و بخونن. یعنی تقریبا مثل ماستودون شما مثل ماستودون بتونید بخونید. حالا مثلا اون جا توت هست، این جا بشه در حد بلاگ پست این مسءله پیاده سازی بشه. مثلا خود virgool.io یه سرور باشه. و بعد شما توش بنویسد، بتونید از یه سرور دیگه بخونید و خب کلا جالب میشه.