وضوح جمله

این نوشته، ترجمه ای آزاد است از Sentence Clarity که دانشگاه Purdue تهیه کرده است و به عنوان یکی از مواد آموزشی اختیاری هفته ی اول دوره ی English Composition دانشگاه مردم (University of the People) منتشر شده بود. در نوشتن بخش پایانی مطلب (از حالت مجهول به بعد) از این نوشته هم کمک گرفتم.

چرا واضح بودن جمله مهم است؟

• داشتن ارتباط موثر با خواننده
• نوشتن متنی جذاب و متقاعدکننده
• نشان دادن اعتبار و اصالت به عنوان نویسنده

نگرانی های اصلی وضوح

این نوشته چهار موضوع زیر را توضیح می دهد [برای دو مورد، دو معادلی را که می بینید ساختم. اگر معادل بهتری می شناسید لطفن بگویید]:

1. توصیفگرهای بی جا (misplaced modifiers)
2. توصیفگرهای آویزان (dangling modifiers)
3. ساختارهای موازی (parallel structures)
4. حالت مجهول (passive voice)

توصیفگرهای بی جا

• توصیفگر: چیزی که واژه های دیگر جمله را توضیح می دهد، واضح می کند یا جزئیات بیشتری درباره ی آنها ارائه می کند. توصیفگر می تواند یک واژه یا گروهی از واژه ها (عبارت) باشد.
• توصیفگر بی جا: اصلاح کننده ای که در جای اشتباهی از جمله قرار گرفته است و جمله را عجیب، گیج کننده یا (ناخواسته) خنده دار می کند.

آیا دو جمله ی زیر معنای متفاوتی دارند؟ چرا؟

• The dog under the tree bit Carrie.
• The dog bit Carrie under the tree.

گاهی توصیفگرها از عمد با هدف ایجاد طنز استفاده می شوند:

• "The other day I shot an elephant in my pajamas. How he got in my pajamas I'll never know." (Groucho Marx)

سعی کنید جملاتی را که در ادامه می آید، طبق فرایند گفته شده اصلاح کنید.

فرایند

• توصیفگر چیست؟
• توصیفگر چه چیزی را توضیح می دهد، واضح می کند یا جزئیات بیشتر به آن می افزاید؟
• توصیفگر کجا باید بیاید (توصیفگرها نزدیک واژه یا عبارتی می آیند که توصیفش می کنند).

توصیفگر بی جا:

• Buffy called her adorable kitten opening the can of food and filled the bowl.

توصیفگر در جای درست:

• Opening the can of food, Buffy called adorable kitten and filled the bowl.

توصیفگر بی جا:

• Portia rushed to the store loaded with cash to buy Guy's birthday present.

توصیفگر در جای درست:

• Portia, loaded with cash, rushed to the store to buy Guy's birthday present.

توصیفگرهای یک واژه ای محدودکننده می توانند خیلی راحت در جای اشتباه به کار گرفته شوند:

• Almost, even, exactly, hardly, just, merely, nearly, only, scarcely, simply

راه حل: توصیفگر را بلافاصله قبل از واژه یا عبارتی بگذارید که می خواهید محدودش کنید.

حالا به نظرتان کدام جمله مشخص می کند که در کلاس همه در امتحان قبول شده اند؟

• Almost everyone in the class pased calculus exam.
• Everyone in the class almost passed the alculus exam.

کدام جمله مشخص می کند که جان لوک کمی پول به دست آورده است؟

• Jean-Luc nearly earned $.
• Jean-Luc earned nearly $.

خلاصه

توصیفگر بی جا توصیفگری است که در جای نادرستی از جمله می آید. فرایند اصلاح توصیفگر بی جا عبارت است از: تشخیص توصیفگر، تشخیص چیزی که توصیفگر توضیحش می دهد، واضحش می کند یا جزئیات بیشتری به آن می افزاید و در نهایت مشخص کردن جایی که توصیفگر باید بیاید (توصیفگر کنار عبارت یا واژه ای می آید که توصیفش می کند، توصیفگرهای تک‌واژه‌ای محدودکننده بلافاصله قبل از واژه یا عبارتی می آیند که توصیفش می کنند).

توصیفگرهای آویزان

توصیفگری که به شکل معنادار هیچ چیزی را در جمله توصیف نمی کند. یعنی توصیفگر وجود دارد اما چیزی را توصیف نمی کند. این توصیفگرها معمولن در ابتدا یا انتهای جمله ظاهر می‌شوند و معمولن با فعل ing یا ترکیب to + فعل مشخص می شوند.

پس توصیفگر چه چیزی را توصیف می کند؟

• Having finished dinner, the rugby match was turned on.

از بخش قبل به یاد بیاورید که توصیفگرها نزدیک واژه ها یا عباراتی می آیند که توصیفشان می‌کنند.

سه راه برای برطرف کردن مشکل توصیفگرهای آویزان وجود دارد:

• 1. یک کننده (doer) مناسب برای کار مورد نظر به عنوان فاعل بند اصلی اضافه کنید.
• Having finished dinner, Jude turned on the rugby match.
• 2. فاعل فعالیت را داخل توصیفگر آویزان بگذارید.
• After Jude finished dinner, he turned on the rugby match.
• 3. عبارت و بند را ترکیب کنید.
• Jude turned on the rugby match after finishing dinner.

حالا تلاش کنید جمله ی زیر را تصحیح کنید.

• Playing solitaire on the computer for three hours, Michael's paper was not finished.

فرایند کار به این صورت است:

• توصیفگر در این جا چیست؟
• چه واژه یا عبارتی را توصیف می کند، واضح می کند یا به آن جزئیات می افزاید؟
• آیا نیاز است که یک کننده بیفزایید؟
• توصیفگر کجا باید بیاید (توصیفگرها نزدیک واژه یا عبارتی می آیند که توصیفشان می کنند).

سه حالت اصلاح جمله ی مثال قبل به این ترتیب است:

• Playing solitaire on the computer for three hours, Michael did not complete his paper.
• Because Michael played solitaire on the computer for three hours, he did not complete his paper.
• Michael did not complete his paper because he played solitaire on the computer for three hours.

حالا تلاش کنید جملات زیر را تصحیح کنید.

• To work as a loan officer, an education in financial planning is required.
• To improve her grade, the test was completed again.
• After reading the original study, the article remains unconvincing.

سه حالت اصلاحی ممکن:

• To work as a loan officer, one needs education in financial planning.
• She repeated the test to improve her grade.
• After reading the original study, I find the article unconvincing.

خلاصه

• توصیفگر آویزان توصیفگری است که در جمله آمده اما هیچ چیزی را توصیف نمی کند. اینگونه توصیفگرها معمولن در ابتدا یا انتهای جمله می آیند و با فعل ing یا ترکیب to + فعل قابل شناسایی هستند.
• راه های اصلاح توصیفگرهای آویزان: کننده ی منطقی یا مناسب فعالیت را به عنوان فاعل به بند اصلی بیفزایید. فاعل فعالیت را در میان توصیفگر آویزان قرار دهید. بند و عبارت را ترکیب کنید.

ساختارهای موازی

ساختار موازی استفاده از الگوی مشابهی از واژه ها برای نشان دادن این است که دو ایده یا بیشتر به یک اندازه مهم هستند. این ساختارها روی واژه ها، عبارات و بندها اعمال می شوند و معمولن حروف ربط هم پایه ساز (and و or) برای اتصال ساختارهای موازی استفاده می شوند.

فعل با فرم ing (اسم مصدر: gerund)

• Parallel: Mary likes hiking, swimming, and bicycling.

عبارات فعلی مصدری (infinitive)

• Parallel: Mary likes to hike, to swim, and to ride a bicycle.

یا

• Mary likes to hike, swim, and ride a bicycle.

نکته: از to قبل از همه ی فعل ها یا فقط قبل از فعل اول جمله استفاده کنید. اما این دو را ترکیب نکنید.

یادآوری معنای بند: گروهی از واژه ها که شامل فاعل و فعل (S + V) هستند و بخشی از جمله را تشکیل می دهند.

اگر ساختاری موازی با بندها شروع شود، باید با بندها هم ادامه یابد.

• The coach told the players that they should get a lot of sleep, not eat too much, and do some warm-up exercise before the game.

کدام جمله ها ساختار موازی را نشان می دهند؟

• Dino does not like to sing, dance, or acting.
• Dino does not like signing, dancing, or acting.
• The production manager was asked to writes his report quickly, accurately, and thoroughly.
• The production manager was asked to write his report quickly, accurately, and in a detailed manner.
• Aldus was a poor student because he waited until the last minute to study, completed his lab problems carelessly, and lacked motivation.
• Aldus was a poor student because he waited until the last minute to study, was always completing his lab problems carelessly, and his motivation was low.

جمله ی زیر را چطور تصحیح می کنید؟

• The sales rep expected that she would present her product at the meeting, that there would be time for her to show her slide presentation, and that questions would be asked by prospective buyers.

ساختار موازی:

• The sales rep expected that she would present her product at the meeting, that there would be time for her to show her slide presentation, and that questions would be asked by prospective buyers.

هر بند به این شکل است:

• "that" + subject + "would" + verb

آیتم ها را بعد از دو نقطه لیست کنید و مطمئن شوید که همه ی آنها فرم یکسانی دارند.

در جمله ی زیر اشتباه کجاست؟

• The dictionary can be used for these purposes: to find word meanings, pronunciations, correct spellings, and looking up irregular verbs.

استراتژی های تصحیح ساختارهای موازی

• متن خود را مرور کنید و روی and و or ها مکث کنید. بررسی کنید که دو طرف این واژه ها موازی باشند.
• اگر چندین آیتم در یک لیست دارید، آنها را در یک ستون قرار دهید.
• متنتان را بلند بخوانید. به آیتم ها یک لیست یا آیتم هایی که مقایسه می شوند توجه کنید. آیا آنها را به یک شکل می شنوید؟ آیا بین انها «ریتم» وجود دارد؟ (اگر چیزی این ریتم یا تکرار مشابه را به هم می زند، بررسی کنید که آیا نیاز به موازی سازی آن هست یا نه).

حالت مجهول

حالت مجهول: تاکید بر آن چه کار روی آن انجام می شود نه آن چه/ آن که کار را انجام داده است (حالت معلوم - active voice - حالت عادی و مرسوم انگلیسی است). فهمیدن جمله ی معلوم راحت تر از فهمیدن جمله ی مجهول است. همچنین تغییر حالت جمله از مجهول به معلوم معمولن باعث کوتاه تر شدن جمله می شود. بنابراین بهتر است تا وقتی دلیل محکمی ندارید، سراغ حالت مجهول نروید. دلیل می تواند این باشد که می خواهید روی کاری که شده تاکید کنید نه روی کننده ی کار (doer).