موسیقی در ایران عمری به درازای تاریخ این سرزمین دارد بطوری که قدیمی ترین شواهد از حضور موسیقی در ایران به دوره ی عیلامی ها باز می گردد.در مراسمات و آیین های مذهبی و درباری پیش از اسلام موسیقی جایگاه ویژه ای داشت و بمرور از دوره ی مادها تا دوره ی ساسانیان پررنگ تر شد.در آن دوران بیشتر از سازهای کوبه ای و بادی استفاده می شد.در دوره ی اشکانیان موسیقی یونان تاثیر زیادی بر موسیقی ایرانی گذاشت.بمرور زمان با آمدن و رفتن سلسله های مختلف،موسیقی همچنان بیش از پیش در بین ایرانیان گسترش می یافت به طوری که دوره ی ساسانیان به اوج شکوفایی خود رسید.پس از حمله ی اعراب،موسیقی نیز مثل سایر هنرها و رسومات ایران،به محاق رفت و تا قرنها دیگر جایگاه سابق را در بین ایرانیان نداشت.همچنین موسیقی هم مثل سایر هنرها،آداب و رسوم و آیین زندگی ایرانیان،به مرور تحت تاثیر فرهنگ عربی قرار گرفت.پس از گذشت چند قرن و در دوره ی ایلخانیان کمابیش موسیقی جانی دوباره گرفت اما در قالب مذهبی و عرفانی.اما شروع بالندگی و گسترش دوباره ی موسیقی در سرزمین ایران در دوره ی صفویه اتفاق افتاد.صفویان که خود را از نسل ساسانیان می دانستند،به موسیقی نیز در کنار سایر هنرهای ایرانی،اهمیت بسیار می دادند به طوری که اولین پایه های دستگاه های موسیقی و آواز ایرانی در این دوره شکل گرفت.اما دوره ی تکامل موسیقی سنتی ایرانی به دوره ی قاجار بازمی گردد به طوری که در این دوره موسیقی همه گیر شد و دستگاههای موسیقی ایرانی بطور کامل شد گرفت به همان صورت که امروزه جریان دارد.از اوایل قرن بیستم و با گسترش رفت و آمد مردم با کشورهای اروپایی،بمرور پای سبک های موسیقی غربی هم به ایران باز شد.در دهه های اول قرن بیستم بمرور موسیقی پاپ غربی در بین ایرانیان جایگاهی برای خود به دست آورد و از میانه ی قرن بیستم به بعد و خصوصا از دهه های 1960 به بعد،این موسیقی پاپ غربی بود که محبوب دل ایرانی ها شده بود.از اوایل دهه ی 1970 با ظهور نسلی جوان و باستعداد از هنرمندان در کنار آهنگسازان و ترانه سرایان حرفه ای و نامدار،دیگر موسیقی پاپ در ایران بی رقیب شده بود به طوری که نه تنها اکثریت مردم مخاطب این سبک موسیقی شده بودند،بلکه بسیاری از هنرمندان نیز بمرور از موسیقی سنتی به پاپ روی آوردند.همچنین سبکی با نام کوچه بازاری هم مخاطبان بسیار داشت.این سبک که هم در موسیقی از سازهای عمومی تر استفاده می کرد و هم در متن ترانه،لحن و بیانی نزدیک به گفتار عامه ی مردم و محاوره داشت،خیلی زود در بین مردم جایگاهی برای خود دست و پا کرد.پس از وقوع انقلاب تا چند سال موسیقی دیگر آن جایگاه قبلی را نداشت و این هنرمندان مهاجر بودند که کماکان به کار خود ادامه دادند.از اوایل دهه 70 شمسی با ظهور ستارگان جدید موسیقی در ایران جانی دوباره گرفت هم در سبک سنتی و هم پاپ.در اوایل دهه 80 بنظر می رسید که دوباره فعالیت هنرمندان و اهالی موسیقی دوباره در حال اوج گرفتن است و چاپ و انتشار آلبوم ها به بالاترین حد بعد از انقلاب رسید.از اواسط دهه 80 شمسی با ظهور و گسترش اینترنت که متعاقب آن برای انتشارگسترده ی آهنگ و آلبوم دیگر نیازی کسب مجوز نبود،سالانه صدها نفر به تعداد خوانندگان افزوده شد و پرواضح است که با این هجوم افراد مختلف به سمت خوانندگی،کیفیت دیگر اهمیت چندانی نداشت.ظهور سبک رپ نیز مزید بر علت بود تا دیگر تعداد خوانندگان به شماره نیاید...
حال و روز امروز موسیقی هم اگر چه از نظر کمی بسیار پربار اما از نظر کیفی ...
من یک علاقمند به موسیقی هستم و سعی کردم در کوتاه ترین متن ممکن تاریخچه ای مختصر از موسیقی کشورمون در اختیار خوانندگان قرار دهم.
به امید رشد و بالندگی مجدد موسیقی ایرانی
