روزگاری که سپری می شود
روزگاری که سپری می شود
خواندن ۱ دقیقه·۵ سال پیش

یادت بخیر آمیگو

بازی بدی را باختیم. دقیقه ۹۲. با یک اخراجی. بخصوص اینکه الان متوجه شدم که در ابتدای بازی و در زمان پخش سرود ملی کشورمان نیز برادران دوست و مظلوم عراقی، بی احترامی کرده اند. به یاد می آورم وقتی که با کیروش در مقابل اسپانیا و پرتغال بازی می کردیم عده ای شاکی بودند که مثلا چرا فلانی را از تیم ملی خط زدی وگرنه ما بازی را می بردیم. نمی دانم الان آنها چه حالی دارند. دو بازی پشت سر هم باختیم و در هر دو بازی باختمان با بی احترامی همراه بوده است.

گذشته از باخت، گزارش بازی از صداوسیما هم نا امیدکننده بود. کارشناس برنامه می گفت که نکته مهم این است که بازیکنان بدانند در زمان از دست دادن توپ باید برگردند?

در آخر بازی که باخت ایران مشخص شده بود هم می گفت: تا به حال چنین بازی از عراق ندیدم و باید تست دوپینگ دهند ?

حتی جوادخیابانی هم روزش نبود. محمدرضا میثاقی هم که معلوم نیست چرا همه بازی های ملی را باید در برنامه اش پخش کرد؟! مگه پیش از آن همه بازی های ملی از تلویزیون پخش نمی شد؟!


یادت بخیر آمیگو
یادت بخیر آمیگو


کیروشفوتبالفدراسیونایرانعراق
خبرنگار باشید و نه خبر بیار
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید