اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر مالک منافع عین مستاجره می شود.اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستاجر و مورد اجاره را عین مستاجره گویند. بنابراین اجاره عقدی تملیکی معوض است و وجود عوض مقتضای ذات عقد اجاره بوده و بدون آن عقد، اجاره نیست.
در حق انتفاع منتفع مالک منافع نمی شود بلکه فقط حق استفاده برای وی پدید می آید ولی در عقد اجاره مستاجر مالک منافع می گردد.