آسترو، اسم رباتی هست که آمازون چند روز پیش از اون رونمایی کرده. این ربات بخشی از پروژهی Day 1 Edition آمازون هست: جایی برای بلندپروازی های آمازون و نه صرفا برای کسب درآمد! (میدونستید آمازون با وجود اینکه سالانه نزدیک 340 میلیارد دلار فروش داره، اما منبع اصلی درآمدش ( نزدیک 60٪) از آمازون وب سرویس AWS هست؟)
برای معرفی آسترو باید از معرفی "الکسا" شروع کنیم: دستیار (صوتی) هوشمند آمازون. الکسا یجورایی قلب (شایدم مغز!) هوش مصنوعی آمازون محسوب میشه و خوبه که بدونیم تیم AI الکسا، یکی از پیشتازهای پژوهش تو حوزهی "پردازش زبان طبیعی" و پردازش صوت هستن. الکسا به سرویس های بسیار زیادی وصل میشه از اوبر و مکدونالد و وسایل اسمارت هوم و بقیه.
ربات آسترو هم، بطور خلاصه یک نسخهی متحرک و چرخدار از الکسا هست. البته صبر کنید، وظیفهی مهمتر آسترو: نظارت توی خونه هست. بنابراین آسترو به یک دوربین پریسکوپ مجهز شده، که مثل یه آنتن بالا میاد تا ارتفاع 120 سانتی. (یادتونه تو دورهی ابتدایی یا راهنمایی با دو تا آینه و یه تیکه لوله پولیکا پریسکوپ میساختیم، گویی که به تکنولوژی زیردریایی هستهای دست پیدا کرده بودیم؟) حالا با این پریسکوپ (که تکنولوژی پیچیدهای هم نداره) میشه وسعت دید ربات رو افزایش داد و جاهای بیشتری از خونه رو نظارت کرد.
تبلت آسترو من رو یاد تبلت لنوو یوگای خودم میندازه. که یه پایهی باحال داشت که میشد اون رو چرخوند و تو حالتهای مختلف استفاده کرد. شاید ایدهی استفاده از تبلت روی آسترو از ربات Pepper الهام گرفته باشه (ربات خنگ Softbank!)
با تبلت میشه چیزهای مختلفی رو به کاربر نمایش داد که ارائهش از طریق مکالمه دشوار یا ناممکنه. اما از اونجا که آسترو سر نداره از این تبلت برای نمایش ایموشن و احساسات مختلف هم استفاده میکنه. البته بعیده این احساسات به پای ربات های Anki برسه. ربات cozmo و نمونهی کاملترش Vector ، رباتهای سرگرمی بودند که با کمک یه نمایشگر کوچیک و همینطور حرکات بدن ربات، بطرز بانمکی احساسات مختلفی رو به کاربر منتقل میکردن. شرکت Anki (که پارسال هم ورشکست شد)، برای طراحی "شخصیت" این رباتها از متخصصهای شرکت پیکسار کمک گرفته بود و میشه گفت این رباتها یه جور کار هنری بودن.
آسترو همونطور که گفتم برای محیط خانگی (Indoor) طراحی شده. و میتونه مثل رباتهای جاروبرقی (نظیر رومبا) حرکت کنه و با تکنولوژی SLAM نقشهی خونه رو بدست بیاره. احتمالا از تکنولوژی مشابه دوربینهای کینکت استفاده شده که با کمک تصاویر مادون قرمز، عمق محیط رو تخمین میزنه. سرعت ربات نزدیک ۱ متر بر ثانیه هست.
ربات آسترو یه جا لیوانی (cup holder) هم داره. که خیلی کاربردی به نظر نمیرسه!! و مثل اکثر رباتهای خونگی دیگه از یه داک ثابت برای شارژ ربات استفاده میکنه. قیمتش 1500 دلار خواهد بود که به اعتقاد خیلی ها مثل من گرونه!
اغلب ما تا حالا وسیلهی هوشمندی تو خونه هامون نداشتیم که آزادانه حرکت کنه و جاهای مختلف رو سرک بکشه. اما همه چیز در حال تغییره و حالا با ورود یه غول تکنولوژی مثل آمازون به این حوزه، باید انتظار این رو داشته باشیم که بزودی رباتها رو توی خونههامون ببینیم.
اما واکنش ما آدمها به این رباتها چه خواهد بود؟ آیا رباتها با "پذیرش اجتماعی" مواجه میشن؟ آیا ما در حضور رباتها احساس امنیت داریم؟ آیا ممکنه به ما برخورد کنن؟ یا اینکه صرفا جلوی دست و پامون رو بگیرن؟ آیا نیمه شب ما رو از خواب بیدار نمیکنن؟ آیا خرابکاری نمیکنن؟ اگر هک بشن چه اتفاقی ممکنه بیفته؟
با همهی این سوالها آسترو هم ممکنه مثل بسیاری از «پروژههای ربات خانگی» قبلی شکست بخوره اما تجربهش اجتنابناپذیره. اما به باور «دیو لیمپ» معاون بخش خدمات آمازون:
توی 5 تا 10 سال آینده، توی هر خونهای یه ربات خواهد بود.
نظر شما چیه؟
جواد امیریان.