بعد مدتها افسردگی ، شاید ۱۰ ۱۵ سال -نمیخوام دقیق بهش فک کنم که چند سال-( که البته شاید چند سال اولش خودم متوجه ش نبودم ، و چندسال دومش متوجه شده بودم اما نمیخواستم باورش کنم، و چند سال الانش که باور کردم نه تنها این چندسال آخر بلکه از همون چند سال اول شروغ شده بوده.) نمیدونم به چه دلیل و شایدم میدونم به چه دلیل اما حوصله فکر کردن بهش رو ندارم، گفتم نوشتن تو ویرگولو امتحان کنم شاید اوف کلی دوست و طرفدار پیدا کنم:)) (آرزو بر افسردگان نه تنها عیب نیست بلکه فلان) اعتماد به نفسم برگرده بتونم تا قبل اینکه عمرم تموم شه یه استفاده ای کرده باشم ازش ، یه ذره هم از این ۱۰ ۱۵ سال جبران شه خیلی خوبه.
بعید میدونم با این قلم قشنگم کسی تا این خط اصلا ادامه داده باشه :)) ولی خداییش اگه تا اینجا خوندید دمتون گرم حس میکنم کمتر تنهام..
پ ن . میخواستم عکس و اینا بذارم جذابش کنم انگار با فایرفاکس سازگار نیست یا بخاطر نایت موده یا من راهنما رو درست نخوندم ولی اون ۳ نقطه هه نمیاد .. بعدا.
