الزامات سازگاري الكترومغناطيسي
هدف ثانویه سیستم ارت استفاده از آن بعنوان مرجع ولتاژ مشترك و کاهش اختلالات درتجهيزات الکتریکی و الکترونیکی حساس مي باشد.
هدف سیستم ارت ، ايجاد یک ولتاژ مطلق است که در شکل ج-1 حالت A نیز نشان داده شده است اما اين وضعيت تنها به صورت تئوري امكان پذير خواهد بود.دربعضي مواقع هدف ایجاد اختلاف ولتاژ صفررا که همان حالت ایده آل میباشد به عنوان "هم پتانسیل سازی" می شناسیم. اگر چه مفهوم پتانسیل تنها به الکتریسیته ساکن و d.c. اطلاق می شود، اما در عمل القا بین هر دو نقطه، ولتاژی بیشتر از صفر ایجاد می کند. در حالت B از شکل 1 مسیر ولت متر B ولتاژ القايي را به مقدار ولتاژ درحالت A اضافه مي كند. بر همین اصل، اتصال بین تجهیزاتي راکه از هم فاصله داشته و داراي منبع مشترک هستندرا می توان مانند حالت A یا B در نظر گرفت. ولتاژ القائی ايجادشده در حالت B میتواند درمقدار مرجع ولتاژتغييري ایجاد کند که بستگی به طول مسير واقعی دارد. اين شرايط حتی درفركانس هاي 50 یا 60 هرتز نيز وجودخواهد داشت. در تئوری تنها یک سطح مناسب بزرگ و هادی می تواند به عنوان مرجع ولتاژ در نظر گرفته شود که این شرایط تنها در صورتی که سیم های ولت متر بطور محکم بر روی صفحه قرار گرفته باشند، قابل اندازه گيري خواهدبود.
نكته: در حالت A، سیم های ولت متر نزدیک به سطح مرجع قرار دارند، و تفاوت ولتاژ نمایش داده شده توسط ولت متر ناچیز است. در حالت B مسیر طولانی سیم های ولت متر سبب ايجاديك ولتاژ القايي در حلقه مي شود.
سیستم ارت با این اصل که مسیری برای بازگشت جریان بین منبع اختلال و سیستم های الکترونیکی حساس و یا مرجع ولتاژ برای وسایل حفاظتی مي باشد، در امر کاهش اختلالات مشارکت می کند. به عبارت دیگر اختلالات را می توان بعنوان جریان در نظر گرفت.
درسازگاري الكترومغناطيسي ، تجهیزات الکترونیکی مدرن به ولتاژهایی دهها برابر کمتر از ولتاژ ایجاد خطر برای انسان، حساس می باشند. لذا این تفاوت ديدگاهي بويژه در تجهيزاتي با سطح سیگنال پايين بايد مورد شناسايي قرار گيرد.
آموج فرایند مجری کامل ترین سیستم های حفاظت در مقابل صاعقه و ارتینگ
