قَ نا ری

هر کسی اول می بینتش به سرعت سه سوال به ترتیب از سرش رد می شه: آزار و اذیت می بیند!؟ چرا زشته؟ چقدر خاصه! و بعدش می گه: چه خوشگله کالکش. که راستم می گوید

کسی اگر به منم بگه چرا پرنده نگه می داری و این آسیب تو به جامعه ی پرنده ها هست. جوابی ندارم ولی توجیح من اینه که انسان ها درحال این هستند که به نیاز های خود پاسخ بدن. اگر می توانستم برایش چیزی بنویسم و اون هم بخواطر حجم زیاد و غیر عامیانه بودنش مسخره نکند و صحنه را ترک نکند می نویسم: یک نفر می گه که من حامی حیواناتم با اینکه یک جای دنیا افراد از حیوان هم بدتر در حال تلف شدن هستند. یک نفر می گوید من روشن فکر هستم اما ذهنش مانند یک طویله برای عقاید زرد و خالی هست که بحرانی به نام محتوای کوتاه پرش کرده که بستگی به اَلگوریتم پِلَتفُرمِش داره. یک نفر می گه من مسلمان هستم اما مانند خیلی ها فحش می دهد, دروغ می گوید, غیبت می کند و پورن می بیند... یک نفر دیگرم خسته از این رفتار ها دو قناری میاره و قفس شون رو تمیز می کنه, بهشون آب می ده, دونه می ده و توقع داره که به غریزشون عمل بکنند تا اون را شاد کنند. مثل آواز خوندن شون برای یک دیگر. یا صدایی که هنگام تصمیم به دانه خوردن از چند حرکت به وجود می آید, پرش از چوبی که روی آن استراحت می کنند به ظرف دانه و سپس برداشتن یک دانه و شکاندن پوست و رسیدن به مغزش و صدایی مانند تق, چیک چیک.

اینترنت فعلا داخلی شده و من خیلی سایت ها که حدس می زدم داخل باشن رو با یو آر ال شون نوشتم که درست حسابی شون که یو آر الش رو حفظ بودم virgool بود و از بیکاری یه چیزیم نوشتم