آنتی اسکالانت مهمترین ماده شیمیایی است که معمولاً در سیستم‌های اسمز معکوس تزریق می‌گردد. با گذشت زمان به دلیل وجود نمک‌های محلول در آب ورودی به سیستم اسمز معکوس ، محل‌های عبور آب از غشا دچار گرفتگی شده و به اصطلاح scaling به وجود می‌آید. جهت جلوگیری از این رسوبات بر روی ممبران آب ورودی به سیستم اسمز معکوس میزان دوز مناسبی آنتی اسکالانت تزریق می‌شود. عدم استفاده از این ماده آسیب جدی به ممبران های دستگاه اسمز معکوس زده و موجب کاهش دبی خروجی و همچنین بالا رفتن TDS آب می‌گردد.
مکانیزم عملکرد آنتی اسکالانت، ایجاد اختلال در واکنشات تولید رسوبات است و یا به بیانی دیگر این ماده توسط برخی مواد در ساختارش می تواند سرعت واکنش ترکیب قلیایت با تمامی یون های فلزی در آب را کاهش دهد که در آن صورت در مدت زمان عبور آب از غشاها امکان تشکیل رسوبات از بین می رود.
به طور کلی تمامی سیستم‌هایی که در آنها از فناوری غشایی برای تصفیه آب استفاده می‌شود، در معرض گرفتگی منافذ روی غشا قرار دارند که مهمترین نوع آن سیستم های آب شیرین کن اسمز معکوس است.
میزان تزریق انواع مواد ضد رسوب آب بستگی به پارامترهایی همچون آنالیز آب، میزان دبی، دما، pH، میزان ریکاوری سیستم، منبع آب، نوع ممبرین و نحوه آرایش ممبرین‌ها دارد. به طور معمول میزان تزریق آنتی اسکالانت ها در محدوده 1 الیppm 6 می‌باشد.
معمولاً مشکلاتی که در اثر لایه گذاری شیمیایی (Scaling) در فیلترهای غشایی به وجود می‌آید، عبارتند از:
