قاعدتا آدم وقتی یک مطلب را می‌نویسد باید قلمش با این ترس همراه باشد که آیا خواننده مطلب من را باور می‌کند یا خیر؟ متاسفانه برخی افراد مطالب خود را با چنان اعتماد به نفسی می‌نویسند که آدم خیال می‌کند از روی لوح محفوظ الهی پاک‌نویس کرده‌اند. برخی از این نویسندگان صریحا در کتب خود نوشته‌اند، تنها کسانی حرف مرا می‌فهمند که طهارت روح داشته باشند و خداوند به آنها توفیق فهم داده باشد!
