این که ما تحمل سلیقه دیگران را نداریم ریشه در خودبرتربینی و خودپسندی دارد. متاسفانه ظواهر دینی در برخی موارد باعث می‌شود که فرد فکر کند برتر از دیگران هست چون مثلا خودش ریش دارد و او ندارد یا خودش ادب را در گفتار رعایت می‌کند و او نمی‌کند. در تعامل با دیگران حوسمان باشد که به این طرز فکر آلوده نباشیم. امیرالمومنین علیهالسلام 25 سال در کنار آن سه -که نهج‌البلاغه این همه مطلب درباره غاصب بودنشان دارد- ایستاد و حمایت کرد. به خاطر حفظ اسلام. ما هم به خاطر حفظ اسلام و انقلاب باید تحمل خود را بالا ببریم.
انقلاب اسلامی ایران با کودتای نظامی به وجود نیامد؛ با عزم و ایمان مردم به وجود آمد و ریشه دواند. از این پس هم باید همین باشد. این را باید متوجه باشیم که انقلاب مال همه است؛ انقلابی بودن شدت و ضعف دارد؛ مثل گز پسته‌ای که درصد آن می‌تواند متفاوت باشد. کل اقشار مردم ما باید انقلابی بمانند.
انقلاب یک شطّ جاری است و همه‌ی کسانی که در طول تاریخ تلاش کرده‌اند انقلابی‌اند. بله کسانی که جانشان را فدا کردند؛ انقلابیِ صددرصد هستند؛ آنهایی که آماده‌ی فداکاری‌اند هم همینطور...ولی ممکن است یک نفر به خوبی شما در مسیر انقلابی‌گری حرکت نکند. این‌که ما هرکسی خوب حرکت نکرد را متهم کنیم خطا است.
