علوم شرعیه، علوم عقلیه [و سایر علوم] وسیله‌اند برای رسیدن به مقصد و هر کدام ما را بازدارند از آن مقصد، دیگر علم نیست. علوم؛ وسایل عمل هستند، [عمل] هم وسیله است. همه برای یک مقصدند، همه برای اینند که بیدار بشود این نفس، از این ظلمت‌ها بیرون برود.
انبیا هم برای آن آمدند، آمدند که مردم را از ظلمت‌ها بیرون بکشند؛ به مبدا نور برسانند...ما هنوز از حجاب‌های ظلمانی بیرون نرفته‌ایم، ما توی حجابها می‌لولیم و تا آخر هم [معلوم نیست] چه خواهد شد! علم در نفوس ما تاثیری نکرده، الّا تاثیر سوء!!
پ.ن: طبق ادبیات قرآنی علم باید باعث خشوع و تواضع شود.(فاطر: 28) اما متاسفانه آنطور که ما می‌بینیم علم و دانش‌هایی که ما کسب کرده‌ایم برایمان چیزی جز غرور و خودبرتربینی نیاورده‌اند! یک راه آسان برای تمرین تواضع پیدا کرده‌ام: تواضع آن است که آن چه دوست داری، دیگران درباره تو انجام دهند، تو هم همان را درباره دیگران انجام دهی.«التَّواضُعُ: أنْ تُعْطِی النّاسَ ما تُحِبُّ أنْ تُعْطاهُ.»(وسائل الشّیعه)
