اشرف افغان
اشرف افغان و برادرزاده‌اش پس از سقوط صفویان 7 سال در ایران حاکم بودند. افغان‌ها از نظر ملیت یکی از اقوام ایرانی محسوب می‌شدند ولی به خاطر اینکه در مذهب اهل‌سنت بودند با امپراطوری عثمانی با مرکزیت ترکیه مجانست داشتند. وقتی اشرف روی کار آمد شاه عثمانی از او خواست تا ایران را به امپراطوری تسلیم کند.
احمد پاشا (عثمانی) بوسیله یک ملاى ترک و دو ملای افغان به اشرف پیغام فرستاد: «اشرف شاه! تو باید برای تسلیم به سلطان عثمانی به میل خود نزد احمد پاشا بیایى و سلطان به عنوان یک سُنى هم‌کیش مقام بیگلر بیگى نواحى مفتوحه ایران و جاهایی را که تسخیر خواهى کرد به تو خواهد داد. تو باید بی‌درنگ تسلیم شوى و سکه و خطبه به نام سلطان عثمانی زده و خوانده شود.»
اشرف در پاسخ احمد پاشا فرستاد: «اگر سلطان عثمانی مایل نیست که معاهداتى را که با امپراطوران صفوی بسته است تجدید کند، من هیچ یک از امتیازات سلطانى خود را یا سرزمین‌هایى را که بتازگى گشوده‌ام تسلیم نکرده و با چنگ و دندان و تا آخرین نفس از آنها دفاع خواهم کرد.».
احمد پاشا از پیام اشرف به غضب آمد و امر پیشروى داد. در 80 میلـى همدان قواى ترک با نیروهاى اشرف که تعداد آن به 17000 نفر مى‌رسید روبرو شدند.
پس از این نبرد معاهده‌اى میان طرفین به امضاء رسید که بموجب آن مقرر شد در قلمرو اشرف در خطبه اول نام سلطان عثمانی به عنوان خلیفه اسلام برده شود و بعد نام اشرف. در مقابل سلطان عثمانی شاه اشرف را به عنوان پادشاه ایران شناخت و موافقت نمود که بنام خود سکه ضرب کند.
دکتر فلور، مولف کتاب «اشرف افغان بر تختگاه اصفهان»
اگر این روایت درست باشد به نظر من اشرف افغان هم به خاطر مذهب، روی هویت ملی و ایرانی خود پا نگذاشت. هویت ایرانی به صورت بدیهی خیلی قوی و جذاب است. اینکه برخی دوست دارند بزی باشند در مزرعه‌های اروپا خطر جدی هویتی محسوب می‌شود. ریشه این خودباختگی در نظام آموزشی ایران است.
