داشتم یک مصاحبه از آقای مصباح یزدی نگاه میکردم. نکته مهمی درباره بحث شیعه و سنی امروز شنیدم گفتم برای شما هم بازگو کنم: ایشان این نکته را از زبان آیت‌الله بهجت گفتند:
می‌فرمودند که شما وقتی با اهل تسنّن مواجه شدید بحث را از اینجا شروع کنید بگویید که همه اهل تسنّن در مسائل فقهی به چهار نفر مراجعه می‌کنند: ابوحنیفه و شافعی و مالک و ابن حنبل و اینها یا مستقیماً شاگرد امام صادق(ع) بودند مثل ابوحنیفه و یا مع الواسطه شاگرد بودند و هر کدامشان درباره اعتراف به فقاهت و اعلمیت امام صادق(ع) بیانات جالبی دارند. مانند تعبیر و مارأیت أفقه من جعفر بن محمد و از این جور تعبیرها.
شماها می‌گویید از این شاگردهای امام صادق(ع) تقلید می کنید. در واقع، وقتی از این شاگردها تقلید جایز باشد از استادی که خود این شاگردها به فضل او اعتراف کردند تقلید نمی‌شود کرد؟! این چه منطقی است، ما از استاد اینها داریم تقلید می کنیم ما شیعه‌ها کارمان این است که از امام صادق(ع) تقلید می کنیم، شما از ابوحنیفه تقلید می کنید از شافعی، بسیار خوب چرا اجازه نمی دهید ما از امام صادق(ع) تقلید کنیم؟
هیچ کس نمی‌تواند این (برتری استاد بر شاگرد) را رد کند. فرمودند از این منطق وارد بشوید که ما شیعیان از استاد امام‌های اربعه شما تقلید می‌کنیم تا آنها منطقاً هیچ دلیلی بر ردّ مذهب ما نداشته باشند، ناچار باشند بپذیرند که کار صحیحی می‌کنید، وقتی مذهب شیعه به عنوان یک مذهب رسمی شناخته شد آن وقت مطالعه کتابهای ما برای آنها آزاد می شود، (الان مانعی که هست و آن این است که کتابهای ما را مطالعه نمی‌کنند) وقتی این کتاب‌ها مطالعه شد کم کم به حقانیت مذهب ما پی می‌برند.
دقیقه ده تا بیست https://www.aparat.com/v/a0yJB
