باشد، سیستم سایبری جایگاه‌های سوخت آفلاین است، یعنی نباید دست دشمن مثل آب خوردن به آن برسد، پس از همینجا می‌توان فهمید آنجاهایی که راحت راحت در دسترس دشمن است، بلکه ما در ملک او مشغول دریوزگی هستیم چه وضعی داریم!!
برخی عادت کرده‌اند بحث فوق‌العاده خسارت‌بار و مسألۀ بزرگ ملی دیروز و امروزمان؛ یعنی وضعیت فضای مجازی، را بسیار پیچیده بخوانند و پیشنهاد انفعال بدهند، بخصوص وقتی که می‌گوییم باید سکوها(پلتفرمها)ی خارجی را واقعاً و صادقانه بست.
با یکی از معروفین که اتفاقا دیدگاههای رهبری را اینجا و آنجا تبیین می‌کند، در جلسۀ مهمی صحبت می‌کردیم، می‌گفت «راه انداختن شبکۀ ملی اطلاعات خواستۀ رهبری نیست»، وقتی به سرعت در همان جلسه این سخن رهبری برایشان قرائت شد، چیزی تغییر نکرد!
«در مسئلۀ فضای مجازی، آنچه از همه مهم‌تر است، مسئلۀ «شبکۀ ملّی اطّلاعات» است. متأسّفانه در این زمینه کوتاهی شده. اینکه ما به‌عنوان اینکه نباید جلوی فضای مجازی را گرفت، در این زمینه‌ها کوتاهی کنیم، این مسئله‌ای را حل نمی‌کند و منطق درستی هم نیست ... کشورهایی که شبکه‌ی ملّی اطّلاعات درست کرده‌اند و [فضای مجازی را] کنترل کرده‌اند به‌نفع ارزشهای مورد نظر خودشان، یکی دو تا نیستند»(22/ 3/ 1396)
اینجا دو واجب داریم : یک، «جهاد تبیین»، حتی تشکیل لشگر میلیونی مجازی، دو، «خروج از مدیریت دشمن».
لازمۀ «یک» این نیست که شما تحت مدیریت دشمن قرار بگیرید. «باید» خروجی تدابیر دلسوزان واقعی این باشد که شما از سیطرۀ مدیریتی دشمن خارج شوید. این بدیهی است.
دربارۀ این سیاست، ما در موقف 15 یا 20 سال پیش نیستیم؛ امروز ثمرات این سیاستها معلوم شده است. آن روز رهبری می‌فرمودند :
«اینترنت الآن مثل یک جریان افسارگسیخته است ...، این مثل آن است که کسی یک سگ وحشی را بیاورد، بگویند "قلاده‌اش کو؟"، بگوید "سفارش کرده‌ایم آهنگر قلاده را بسازد"» (26 آذر 1381)
یا تذکر می‌دادند که اینجا لغزشگاه است، استفادۀ درست شرط است و برای آن باید فضای مجازی را قبضه کرد :
«این فضای مجازی امروز از فضای حقیقیِ زندگی ما چند برابر بزرگ‌تر شده؛ بعضی‌ها اصلاً در فضای مجازی تنفّس می‌کنند؛ اصلاً آنجا تنفّس می‌کنند، زندگی‌شان در فضای مجازی است. جوانان هم سروکار دارند با فضای مجازی، با انواع‌واقسام چیزها و کارها، با برنامه‌های علمی‌اش، با اینترنتش، با شبکه‌های اجتماعی‌اش، با مبادلات و امثال اینها سروکار دارند؛ خب، اینجا لغزشگاه است»(13 اردیبهشت 1395)
«از این استفاده کنید منتها استفادۀ درست بکنید؛ دیگران دارند استفادۀ درست می‌کنند؛ بعضی از کشورها طبق فرهنگ خودشان این دستگاه‌ها را «قبضه» کرده‌اند، ما چرا نمی‌کنیم؟ چرا حواسمان نیست؟ چرا رها می‌کنیم این فضای غیرقابل کنترل و غیرمنضبط را؟ مسئولند، یکی از مسئولین هم همین‌ها هستند؛ دستگاه وزارت ارتباطات است»(13/ 2/ 1395)
حتی با درد و سوز گزارش دادند که داریم کشته می‌دهیم و فضا در دست دشمن است، باید دشمن را از این فضا بیرون کرد :
«فضای مجازی، حقیقتاً به «قتلگاه نوجوانان و جوانان» بدل شده است. منطقه عظیمی از این فضا اکنون در دست دشمن است، باید دشمن را از فضای مجازی برانید و بتارانید»(19 آبان 1395)
«(دشمن) از لحاظ فضای مجازی آرایش جنگی گرفته. در مقابل این دشمنی که آرایش جنگی در مقابل ملت ایران گرفته، ملت ایران بایستی «آرایش مناسب» بگیرد، باید خودش را آماده کند»(11 اردیبهشت 1398)
و باز هم تذکر می‌دادند که وقتی می‌گویند فضای مجازی باید مدیریت شود به یک ضرورت بلندمدت اشاره نمی‌کنند :
«مسئلۀ مدیریّت فضای مجازی جزو مسائل مهمّ ماست که این مسئله، مسئلۀ بلندمدّت هم نیست، مسئلۀ کوتاه‌مدّت و میان‌مدّت و جزو مسائل نزدیک ماست»(22 تیر 1399)
و گلایه کردند که مدیریتی در کار نیست :
«فضای مجازی بدون اختیار ما، از بیرون از اختیارِ ما دارد مدیریّت می‌شود؛ بحث این است. ... ما نمی‌توانیم بی‌کار بنشینیم در مقابل او؛ ما نمی‌توانیم مردممان را که با فضای مجازی ارتباط دارند، بی‌پناه رها کنیم در اختیار آن مدیری که دارد پشت‌پرده، فضای مجازی را اداره می‌کند. برای خاطر این است که بنده روی مسئلۀ «شبکۀ ملّی اطّلاعات» این همه تأکید می‌کنم»(2/ 6/ 1399)
این مدل حکمرانی فرهنگی را نمی‌توان عاقلانه خواند. متأسفانه گویا کشور در حساس‌ترین نقطه‌ها به قول حضرت آقا با «مسألۀ عجیب و مهم» نفوذ درگیر است.
«امروز نفوذ دشمن يكى از تهديدهاى بزرگ است براى اين كشور؛ نفوذ اقتصادى ممكن است، كه البتّه كم‌اهمّيّت‌ترين آن نفوذ اقتصادى است؛ و ممكن است كه جزو كم‌اهمّيّت‌ترين [هم] نفوذ امنيّتى باشد. نفوذ امنيّتى چيز كوچكى نيست امّا در مقابل نفوذ فكرى و فرهنگى و سياسى، كم‌اهمّيّت است»(۱۳۹۴/۰۶/۲۵)
☘️@faslefarhang
