ملوک الارض؛ شعری از زبان شهدا...
ما به عهدمان وقا کردیم و دار فانی را وداع گفتیم
قبل از این فقط جسمی بی روح بودیم با شهادت زنده شدیم
درست است که از دنیا رفته ایم اما تا ابد زنده و باقی خواهیم بود
ما را کشتند اما در هر منطقه پرچمی سرافراز شدیم؛ همانند حسین (ع) که با بریدن سرش پیروز شد.
راه را ادامه دادیم و بر خبیثان پیروز شدیم.
از جانمان گذشتیم و باری دیگر برای زندگی جاودانه مبعوث شدیم.
و همین که زمین را از عشق انیبا سیراب کردیم برایمان کافی است.
و آن کس که در راه شرافتش کشته نشود چگونه می‌میرد؟
خوش طعم تر از عسل است اگر مردان در راه شرف جان‌سپاری کنند
خون ما در مقابل علی (ع) بی‌ارزش است.
ما در برابر ظلم همچون فریاد حسین (ع) خواهیم ماند.
چه زیباست در راه خدا خون خود را نثار کنیم.
و چه زیباست سحرگاه هنگامی که بوی عطر شهادت پیچید
آن را استشمام کنیم تا برای حضرت صاحب‌الزمان(عج) خود را فدا کرده باشیم.
کسی که عاشق باشد پابرهنه بر ذغال شعله ور راه می‌رود
و ما عاشق نور شدیم و همواره آنرا ابراز می‌کنیم.
و اگر زمین تشنه شد چه کسی سیرابش می‌کند؟
و اگر روزی همانند باران از آسمان فرود آمدیم ردپای خود را محو می‌کنیم
تا تشنه در بین ما سیراب شود و درختان دوباره سبز شوند.
ملوک الارض - 29 اسفند 1401 - نماهنگ (نمایش) | شبکه نمایش - ۲۹ اسفند ماه ۱۴۰۱
https://telewebion.com/episode/0x5f05eba
