داشتم به وضعیت روحی طرفداران جمهوری اسلامی در ماه‌های نیمه دوم سال 1401 فکر می‌کردم که با اینکه فضا به شدت علیه نظام بود باز ازش دفاع می‌کردند. بعد یاد این جملات قدیمی از حسن نصرالله افتادم:
لبیک یا حسین یعنی اینکه در معرکه حاضر باشی،
هر چند تنها باشی!
و هر چند مردم تو را رها کرده باشند!
وتو را متهم کرده باشند!
و تو را تحقیر کرده باشند..
اینم متن عربی: «لَبّیکَ یا حُسَین» یَعنی أنَّکَ تَکونُ حاضِراً فی المَعرَکَة؛ وَلو کُنتَ وَحدَه؛ وَلو تَرَکَکَ النّاس؛ وَاتَّهَمَکَ النّاس؛ وَخَذَلَکَ النّاس؛
اینم فیلم سخنرانی معروف سیدحسن نصرالله که در واکنش به حمله سربازان امریکایی به کربلا انجام شد:
البته بعد از اینکه وصیتنامه حاج قاسم سلیمانی منتشر شد حمایت از جمهوری اسلامی برای طرفدارانش آسان‌تر شد. او آنجا درباره جمهوری اسلامی حرف‌های عجیبی زد؛ گفت جمهوری اسلامی حرم است، مرکز اسلام است و...
برشی از متن وصیتنامه: جمهوری اسلامی، مرکز اسلام و تشیّع است. امروز قرارگاه حسین‌بن علی، ایران است. بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند، دیگر حرم‌ها می‌مانند. ا گر دشمن، این حرم را از بین برد، حرمی باقی نمی‌ماند، نه حرم ابراهیمی و نه حرم محمّدی(ص).
به نظر شما چرا مردم با این همه انتقادی که دارند و با این همه فشارهای اقتصاد تحریمی طی چهل سال اخیر و کم‌کاری مسئولان باز هم از جمهوری اسلامی حمایت می‌کنند؟
