خانمها هرچه قدر که بیشتر و بهتر از مردان کار کنند اما طبق عرف ادارات دولتی و خصوصی به خاطر اینکه خانم است نباید از یک حدی بالاتر بروند! نباید مسئولیتهای جدی به آنها داده شود! (یک نمونه اش همسر خودم)
حالا یک مادر کارمند که مرخصیاش تمام میشود و به محیط کار برمیگردد متوجه میشود که هیچ چیز مثل قبل نیست! کارهای او را به دیگران سپردهاند و با زبان بیزبانی دارند به او میگویند ما برای یک مادر کاری نداریم، نیازی نداریم و چشم بر کل زحماتی که تا پیش از این برای مجموعه کشیده است میبندند.
یک زن همانقدر که به خانهداری و تربیت فرزندان علاقمند است، به همان میزان هم دوست دارد تحصیل کند، در جامعه حضور موثر داشته باشد، حتی بتواند درآمد یا کسب و کاری هرچند کوچک داشته باشد.
حالا اگر بخواهند بچه کوچک خود را به محیط کار ببرند و یا درخواست کنند یک مهدکودک در محیط کار دایر شود که دیگر کفر مسلم گفتهاند. کارفرما تمام تلاش خود را میکند که یک مادر کارمند نتواند بچهاش را با خود بیاورد! به فرمایش رهبر انقلاب: چه کنیم که زن مجبور نباشد بین این چند تا، یکیاش را انتخاب کند؟
چه کنیم که زن در جامعهی ما، هم کرامتش حفظ شود و عزت خانوادگیاش محفوظ بماند، هم بتواند وظائف اجتماعیاش را انجام دهد، هم حقوق اجتماعی و خانوادگیاش محفوظ بماند؟ چه کنیم که زن مجبور نباشد بین این چند تا، یکیاش را انتخاب کند؟ (مقام معظم رهبری)
بعدنوشت: . Combat it head-on by putting 'mother' on your résumé