در قرن هفدهم میلادی، با اکتشافات مستقل قضیه اساسی حساب توسط لایبنیز و نیوتون، پیشرفت عمده ای در انتگرالگیری بوجود آمد. لایبنیز کار خود در ارتباط با حساب را قبل از نیوتون منتشر کرد. این قضیه ارتباطی بین انتگرالگیری و دیفرانسیلگیری را اثبات میکند. این ارتباط، از ترکیب سادگی نسبی دیفرانسیلگیری استفاده کرده و از آن در جهت فرایند انتگرالگیری استفاده میکند. بخصوص، قضیه بنیادی حساب امکان حل دسته وسیع تری از مسائل را میدهد.
چارچوب ریاضیاتی جامعی که هردوی لایبنیز و نیوتون بوجود آوردند از نظر اهمیت در یک سطح هستند. با استفاده از مفهوم حساب بینهایت کوچکها، امکان تحلیل دقیق توابع با دامنههای پیوسته فراهم گشت. این چارچوب در نهایت منجر به ایجاد حسابان شد، ضمن این که نمناد انتگرالگیری در حسابان بهطور مستقیم از کارهای لایبنیز برگرفته شدهاست.
درحالی که نیوتون و لایبنیز رهیافت نظام مندی به انتگرالگیری ارائه نمودند، کارهای آنها فاقد درجه ای از استواری و استحکام ریاضیاتی بود. بیشاپ برکلی، حمله بیاد ماندنی به روش افزایش ناپدید شونده نیوتون کرد و آن را «ارواح کمیتهای مرده» نامید.
با توسعه حد، حسابان مجهز به بنیان مستحکمی گشت. ابتدا انتگرالگیری با کمک حدود توسط ریمان از نظر ریاضیاتی مستحکم شد. گرچه که تمام توابع تکه به تکه پیوسته در بازه ای کراندار ریمان-انتگرال پذیرند، اما مثلاً بهطور خاص در بستر آنالیز فوریه با توابعی سروکار داریم که بر اساس روش ریمانی انتگرال پذیر نیستند، لذا به مرور با توسعه تعریف انتگرالگیری، مثل فرمول انتگرالگیری لبگ، توابع بیشتری در دایره توابع انتگرال پذیر قرار گرفتند و بدین طریق نظریه اندازه (زیر شاخه ای از آنالیز حقیقی) شکل گرفت. تعاریف دیگر انتگرال که هردو رهیافت ریمانی و لبگ را بسط میدهند نیز پیشنهاد شدهاند.
این رهیافتها بر اساس سیستم اعداد حقیقی بوده و امروزه رایج اند، اما رهیافتهای دیگری نیز وجود دارند که بر اساس دستگاه اعداد فراحقیقی بنیان نهاده شدهاند و از بخش استاندارد (مربوط به آنالیز غیر استاندارد) جمع بینهایت ریمانی برای تعریف انتگرال استفاده میکنند.
کتاب "انتگرال نامعین (روشهای حل انتگرال نامعین)" نوشته محمد امین ایمانقلی دوست در 113 صفحه به شمارگان 500 نسخه و به قیمت 30 هزار تومان از سوی نشر زرین اندیشمند روانه بازار نشر شده است.