00:00
ما در چه حالیم؟ نه، نه، نه، با این سوال، منظورم این است، ما، هوموسیپین‌ها
00:06
(خنده)
00:06
به عنوانِ یک گونه داریم چه کار می‌کنیم؟
00:08
(خنده)
00:09
اکنون، روش معمول برای پاسخ به این سوال این است. تعدادی معیار از تندرستی فیزیکی انسان انتخاب می‌کنید. طول عمرِ متوسط، میانگینِ کالری در روز، درآمد میانگین، جمعیت کلی، چیز‌هایی از این قبیل، و نموداری از مقدار آن در طول زمان رسم می‌کنید. در تقریباً تمامیِ نمونه‌ها، شما نتیجهٔ یکسانی دریافت می‌کنید. خط برای هزار سال در امتداد سطحی پایین سریعاً پیش می‌رود. سپس به صورت نمایی در قرن ۱۹ و ۲۰ به سمت بالا پرتاب می‌شود. یا یک مقیاسِ مصرف بیابید: مصرف انرژی، مصرف آب شیرین، مصرف فوتوسنتز جهان، و نموداری از مقدار آن در طول زمان رسم کنید. بطور مشابه، خط برای یک هزاره در یک سطح پایین به سرعت امتداد می‌یابد، سپس بطور نمایی در قرن ۱۹ و ۲۰ به سمت بالا پرتاب می‌شود.
00:50
زیست‌شناسان یک اصطلاح برای این مساله دارند: طغیان. طغیان هنگامی است که یک جمعیت یا گونه از محدودهٔ انتخاب طبیعی فراتر می‌رود. انتخاب طبیعی بطور معمول جمعیت‌ها و گونه‌ها را درونِ محدوده‌های کاملاً معینی نگه می‌دارد. آفت‌ها، انگل‌ها، کمبود منابع مانع از گسترش بیش از حدِ آنها می‌شود. اما همواره، یک گونه از حدودِ خود فرار می‌کند. ستارهٔ دریاییِ تاج خروس‌دار در اقیانوس هند، صدفِ گورخری در دریاچه‌های گِرِیت کرم صنوبر، اینجا در کانادا. جمعیت‌ها گسترده می‌شوند، یکصد برابر، هزار برابر، یک میلیون برابر. پس درس اساسی از زیست شناسی اینجاست: طغیان‌ها در طبیعت به سرانجام خوبی نمی‌رسند.
01:28
(خنده)
01:29
یک جفت پروتوزوئید را درون یک ظرفِ کِشت میکروب پر از مواد غذایی قرار دهید. در زیستگاه طبیعی‌شان، خاک یا آب، محیطشان آنها را محدود می‌کند. درون ظرف کشت میکروب، آنها اقیانوسی از صبحانه دارند و هیچ دشمن طبیعی ندارند. آنها تغذیه می‌کنند و تکثیر می‌شوند، تغذیه می‌کنند و تکثیر می‌شوند، تا انفجار، آنها به لبهٔ ظرف کشت میکروب می‌رسند در نقطه‌ای که آنها یا در ضایعات خودشان غرق می‌شوند، یا از فقدان منابع دچار قحطی می‌شوند، یا هر دو. طغیان پایان می‌یابد، همیشه، به طرز بدی.
01:54
اکنون، از دیدگاهِ بیولوژی، شما و من اساساً از پروتوزوئید درون ظرف کشت متمایز نیستیم. ما خاص نیستیم. تمامی آن‌چه ما، در خودبینی‌مان، فکر می‌کنیم که ما را متمایز می‌سازد هنر، علم، تکنولوژی وغیره اهمیت ندارند ما یک گونهٔ در حال شیوع هستیم، ما داریم به لبهٔ ظرف کشت می‌رسیم، به همین سادگی.
02:16
خب سوال واضح: آیا این حقیقتاً درست است؟ آیا ما واقعاً محکوم به رسیدن به لبهٔ ظرف کشت هستیم؟ من می‌خواهم برای لحظه‌ای این سوال را کنار بگذارم و از شما سوال دیگری بپرسم. اگر ما در صدد گریز از بیولوژی هستیم، چگونه این کار را انجام می‌دهیم؟ در سالِ ۲۰۵۰، حدود ۱۰ میلیارد انسان در جهان خواهد بود، و تمامیِ آن انسان‌ها وسائلی را خواهند خواست که شما و من می‌خواهیم: ماشین‌های خوب، لباس‌های خوب، خانه‌های خوب، مقادیر عجیب و غریب از شکلات سوئیسی تالبرون. منظورم این است، به این فکر کنید: تالبرون برای ۱۰ میلیارد نفر. چگونه این را انجام خواهیم داد؟ چگونه می‌توانیم همه را تغذیه کنیم، به همه آب برسانیم. برای همه انرژی تأمین کنیم، از بدترین تأثیرات تغییرات آب‌وهوا جلوگیری کنیم؟
02:53
من یک روزنامه‌نگار علمی‌ام، و این سوالات را سال‌ها از محققین پرسیده‌ام، و بر اساس تجربهٔ من، پاسخ‌های آنها به دو دستهٔ گسترده تقسیم می‌شود، که من آن را «جادوگران» و «پیامبران» می‌نامم. جادوگران، نوابغ تکنولوژی، بر این باورند که علم و فناوری، اگر به‌درستی اعمال شود، به ما اجازه می‌دهند راه خود را خارج از شرایط دشوار بسازیم. آنها می‌گویند، «باهوش باشید، بیشتر به دست بیاورید، با این روش، همه می‌توانند پیروز شوند.» پیامبران به چیزی نزدیک به خلاف این اعتقاد دارند. آنها جهان را تحت حکمرانی فرآیندهای زیست‌بومی بنیادی می‌بینند. با محدودیت‌هایی که از خطر ما تخطی می‌کنند. آنها می‌گویند، «کمتر مصرف کنید، ذخیره کنید، در غیراین صورت، همه خواهند باخت.» جادوگران و پیامبران برای چندین دهه با هم سر و کله زده و بحث کرده‌اند، اما هر دوی آنها معتقدند که تکنولوژی کلید آیندهٔ موفق است. مشکل این است که، آنها انواع مختلف تکنولوژی را تصور می‌کنند و انواع مختلفی از آینده را.
03:44
جادوگران یک دنیای پر‌زرق و برق را ترسیم می‌کنند، اَبَرشهر‌های فوق کارآمد احاطه شده توسط اثر‌های عظیمی از طبیعت بکر،اقتصاددانهایی که از اتم به بیت منتقل شده‌اند، جوامع سرمایه داریِ تغییریافته که دیگر به بهره‌برداری از طبیعت وابسته نیست.انرژی، برای جادوگران، از گیاهان اتمیِ فشرده به دست می‌آید؛ غذای حاصل از مزارع کوچکِ فوق پرمحصول، محصولات تغییریافتهٔ ژنتیکیِ نگهداری شده توسط ربات‌ها؛ آب حاصل از گیاهان نمک‌زدای پربازده، که یعنی دیگر از رودخانه‌ها و آب‌های زیرزمینی بهره‌برداری نمی‌کنیم. جادوگران همهٔ ۱۰ میلیارد نفر ما را فشرده شده در شهر‌های فوق متراکم اما قابل راه رفتن، یک کشور شهرنشین با حداکثر آمال و آزادی انسانی.
04:24
اکنون، پیامبران تک‌تک بیت‌ها را مورد هدف قرار داده‌اند. آنها اشاره می‌کنند که شما نمی‌توانید غذا و آب را حذف کنید. آنها می‌گویند شما نمی‌توانید بیت‌ها را بخورید، و تاکنون کشاورزی صنعتی، فرسایش گستردهٔ خاک را برای ما به بار آورده است،نواحی ساحلی از بین رفتهٔ گسترده و میکروبیوم‌های نابود‌شدهٔ خاک. و شما جادوگران، بیشتر از این می‌خواهید؟ و آن گیاهان غول پیکرِ آب شیرین کن؟ می‌دانیم که آنها به همان اندازه انبوهی از نمک سمی تولید می‌کنند که اساساً ر‌هایی از آنها غیرممکن است.و آن اَبرشهر‌هایی که شما دوست دارید، آیا می‌توانید برای منابرشهری که واقعاً وجود دارد را نام ببرید که واقعاً امروز در دنیا وجود دارد، به جز احتمالاً توکیو، که افتضاحی از فساد و نابرابری نباشد؟ در‌عوض، پیامبران خواستار جهانی کوچک‌تر، جوامع به هم‌پیوسته، نزدیک‌تر به زمین، یک دنیای زراعی با حداکثر ارتباط انسانی و با کنترل کاهش یافتهٔ شرکت‌های بزرگ هستند. در این چشم‌انداز، اکثریت مردم در حومهٔ شهر زندگی می‌کنند، و برق آنها توسط مقیاس محله‌ایِ تاسیسات خورشیدی و باد تامین می‌شود که در پس‌زمینه محو می‌شوند. دانشمندان از گیاهان نمک زدای غول‌آسا برای تولید آب استفاده نمی‌کنند. آنها بارندگی را ذخیره می‌کنند، و از آن بطور پایان ناپذیر استفادهٔ دوباره و بازیافت می‌کنند. و غذا از شبکه‌های در مقیاسِ کوچکِ مزارع تأمین می‌شودکه بیشتر برپایهٔ درختان و گیاهان غده‌ای است تا غلات با بازدهی کمتر مانند گندم و برنج.
05:49
گذشته از همه، پیامبران پیشبینی می‌کنند که مردم عادت‌های خود را تغییر می‌دهند. آنها به‌سمت محل کار نمی‌رانند، آنها سوار قطار‌های با انرژی تجدیدپذیر می‌شوند. آنها هر روز صبح دوش آب داغِ ۳۰ دقیقه‌ای نمی‌گیرند. آنها، می‌دانید، همانطور که مایکل پالن می‌گوید، ازغذای واقعی، غالباً گیاهان، و نه چندان زیاد، تغذیه می‌کنند. از همهٔ این‌ها گذشته، پیامبران می‌گویند تسلیم شدن در برابر محدودیت‌های طبیعی منجر به مسیر زندگیِ آزادتر، دموکرات‌تر و سالم‌تر می‌شود.
06:14
اکنون، جادوگران همهٔ این‌ها را یاوه می‌پندارند. آنها این را به عنوان دستورالعملی برای مضیقه، پسرفت و فقر جهانی می‌بینند.آنها می‌گویند، کشاورزیِ پیامبرگونه، تنها رد پای انسان را گسترش می‌دهد و مردم بیشتری را به سمت کار کشاورزیِ کم دستمزد منحرف می‌کند. آن امکانات خورشیدیِ دایر در محل، آنها عالی به نظر می‌رسند، اما آنها به تکنولوژی‌ای وابسته‌اند که هنوز وجود ندارد. آنها خیال‌پردازی هستند. و آب بازیافتی؟ این تمرکزی بر رشد و توسعه است. با وجود همهٔ این‌ها، اگرچه جادوگران تاثیر پیامبران را در مهندسی اجتماعی در مقیاس گسترده، مورد هدف قرار می‌دهند، که آنها به عنوان عمیقاً ضد دموکراتیک می‌بینند.
06:49
اگر تاریخ دو قرن اخیر یکی از رشد‌های نامحدود بود، تاریخ قرن آتی احتمالاً می‌تواند بطورکامل چیزی باشد که ما انتخاب می‌کنیمبه عنوان گونه‌ای بین این دو مسیر. این‌ها استدلال‌هایی هستند که حل خواهند شد، به یک روش یا روش دیگر، توسط نسل فرزندان ما، نسلی که به دنیای ۱۰ میلیاردی می‌آیند.
07:07
اکنون، اما صبر کنید، در این نقطه، زیست‌شناسان باید چشم بگردانند آنقدر بلند که شما به سختی صحبت مرا بشنوید. آنها باید بگویند، از این، جادوگران، پیامبران، این یک رویای فانتزی است. اهمیتی ندارد چه روش خیالی را انتخاب می‌کنید. طغیان‌ها در طبیعت به خوبی سرانجام نمی‌یابند. شما فکر می‌کنید که پروتوزوئیدها لبهٔ ظرف را می‌بینند که نزدیک می‌شود و می‌گویند، «هی بچه‌ها، زمان تغییر جامعه نیست؟» نه آنها فقط اجازه می‌دهند آن شکاف پیدا کند. این همان چیزی است که زندگی انجام می‌دهد، و ما بخشی از زندگی هستیم. ما کار مشابه را انجام می‌دهیم. با آن کنار بیایید.
07:38
خب، اگر شما دنباله‌روی داروین هستید، باید این را در نظر بگیرید. منظورم این است، نقض‌کننده اساسی استدلالی که عبارت «ما ویژه‌ایم» را به پایین می‌کشد. چقدر آن سست و بی‌پایه است؟
07:50
(خنده)
07:51
می‌گویم که می‌توانیم دانش را بیندوزیم و به اشتراک بگذاریم و از آن برای هدایت آینده‌مان استفاده کنیم. خب، آیا حقیقتاً داریم این کار را انجام می‌دهیم؟ آیا هیچ مدرکی وجود دارد که ما واقعاً از دانش انباشته و مشترکمان استفاده می‌کنیم برای تضمین رفاه بلند مدت؟ این تقریباً آسان است که بگوییم نه.
08:08
اگر شما یک جادوگر هستید، و شما معتقدید که محصولات فوق پرمحصول و از نظر ژنتیکی مهندسی شده کلید تغذیهٔ همهٔ افراد در جهان فرداست، شما باید نگران باشید برای ۲۰ سالی که دانشمندان اظهار می‌کردند که آنها برای استفاده امن هستند، تا عموم را متقاعد کنند که پذیرای این تکنولوژی باشند، با شکست مواجه شد. اگر شما یک پیامبرید و شما معتقدید که کلید حل کمبود آب شرب در حال حاضر توقف به هدر رفتن آن است، شما باید نگران این باشید که شهرها در سراسر جهان، در مناطق ثروتمند درست مثل مناطق فقیر، به طور معمول یک چهارم یا بیشتر از آبشان را از طریق لوله‌های دارای نشتی و آلوده از دست می‌دهند. منظورم این است، کیپ تاون فقط چند مدت قبل، به طور کلی دچار بی آبی شد. کیپ تاون یک سوم آبش را ازطریق لوله‌های نشت‌کننده از دست می‌دهد. این مشکل برای چندین دهه وخیم‌تر شده است، و کار‌های بسیار اندکی درباره‌اش انجام شده است.
08:52
اگر شما یک جادوگرید، و شما فکر می‌کنید که یک انرژی هسته‌ای پاک، فراوان، فاقد کربن کلید مبارزه با تغییرات اقلیمی است،پس باید نگران باشید که تمایل عمومی برای ساخت مواد هسته‌ای کم می‌شود. اگر شما یک پیامبر هستید، و فکر می‌کنید که راه حل همین مسأله این امکانات خورشیدی محله‌ای است که قدرت را به جلو و عقب انتقال می‌دهند است، شما باید نگران باشید که هیچ کشوری در هیچ کجای جهان چیزی شبیه به منابع ضروری برای توسعه این تکنولوژی اختصاص نداده است تا آن را در زمانی که به آن احتیاج داریم گسترش دهیم. و اگر شما در هر سمتی باشید، چه جادوگر یا پیامبر باید نگران این باشید که علی‌رغم هشدار‌های گسترده دربارهٔ تغییرات آب و هوایی، میزان انرژی تولید شدهٔ سالانه از سوخت‌های فسیلی افزایش یافته است. تا حدود ۳۰ درصد از ابتدای این قرن.
09:34
پس، هنوز فکر می‌کنید ما از پروتوزوئیدها متمایزیم؟ هنوز فکر می‌کنید ما منحصر به فردیم؟ در حقیقت، این حتی بدتر از آن است.
09:44
(خنده)
09:47
ما در خیابان‌ها نیستیم. نه جداً، اگر تفاوتی بین ما و پروتوزوئیدها وجود دارد، تفاوتی که حائز اهمیت باشد، این فقط هنر و علم و تکنولوژی ما و چیز‌هایی از این دست نیست -- ما می‌توانیم گریه و فریاد سردهیم، ما می‌توانیم به خیابان‌ها بریزیم. و با گذشت زمان، راهکار جامعه را تغییر دهیم. اما این کار را نمی‌کنیم. جادوگران براستی برای چندین دهه بحث کرده‌اند که نیروی هسته‌ای کلید حل تغییرات آب‌وهوایی است. اما نخستین راهپیمایی حامی برنامهٔ هسته‌ای در تاریخ در کمتر از دو سال پیش رخ داد، و نسبت به راهپیمایی‌های ضدهسته‌ای گذشته، کوچک شمرده شد. پیامبران هم صراحتاً برای چندین دهه استدلال کرده‌اند، که حفاظت کلید حفظ منابع آب شیرین است بدون تخریب اکوسیستم‌هایی که آن منابع آب شیرین را تولید می‌کنند. اما در تاریخ نوعِ بشر، هیچ‌گاه خیابانی نبوده مملو از تظاهرکنند‌گان در حال تکان دادن پلاکارد‌هایی دربارهٔ لوله‌های نشت‌کننده. در حقیقت، اکثر فعالیت سیاسی در این کره شامل دعوای متقابل جادوگران و پیامبران و اعتراضشان به یکدیگر بوده به جای به رسمیت شناختن این که آنها اساساً در سمتی مشترک هستند. از همهٔ این‌ها گذشته، این افراد دربارهٔ مسالهٔ مشترکی نگرانند: چگونه در جهان ۱۰ میلیاردی پیش خواهیم رفت؟
10:54
نخستین قدم در راستای حرکت اجتماعی ضروری، ساخت تودهٔ بحرانی و جلوگیری از رفتن آن داد و فریاد است واضح به نظر می‌رسد: جادوگران و پیامبران به یکدیگر بپیوندند. اما با وجود دهه‌ها خصومت، چگونه این کار را انجام خواهید داد؟
11:07
یک راه ممکن است این باشد: هر طرف با نظریات بنیادی طرف دیگر موافقت کند. بپذیرید که انرژی هسته‌ای امن و فاقد کربن است، و اینکه معادنِ اورانیوم می‌توانند بطور مخفیانه آلوده شوند و اینکه قرار دادن حجم‌های زیادی از پسماندِ سمی در قطار‌های ناامن و رفت و آمد آنها در اطراف حومهٔ شهر یک ایدهٔ وحشتناک است. به نظر من، این تقریباً سریع منجر به یک چشم‌انداز کوچک، تاسیسات هسته‌ای موقت در مقیاس محله می‌شود، انرژی هسته‌ای پل فناوری است تا انرژی‌های تجدیدپذیر را توسعه و گسترش دهیم. یا پذیرش این که محصولاتِ تغییریافتهٔ ژنتیکی امن هستند و اینکه کشاورزی صنعتی سبب مشکلات محیطی گسترده‌ای شده است. از دید من، این منجر به تسریع چشم انداز دانشمندان گیاهی می‌شود که بیشتر توجهشان را به درخت‌ها و محصولات غده‌ای معطوف کرده‌اند، که می‌تواند بسیار پرمحصول‌تر از غلات باشد، از آب کمتری نسبت به غلات استفاده کند و فرسایش کمتری نسبت به غلات به بار بیاورد.
11:59
این‌ها فقط عقاید یک روزنامه نگار تصادفی است. من مطمئنم صد نظر بهتر الان در این اتاق وجود دارد. نکتهٔ اصلی این است که،جادوگران و پیامبران که با یکدیگر کار کنند، راه‌های زیادی برای موفقیت دارند. و معنای موفقیت خیلی بیشتر از بقای صِرف است، هرچند این مساله مهم است. منظورم این است، اگر نوعِ بشر، به گونه‌ای از طغیان خود جان در بَرَد اگر ما به همه غذا برسانیم، به همه آب بدهیم، به همه برق برسانیم، اگر ما بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی را نادیده بگیریم، اگر ما به نوعی از زیست‌بوم محافظت کنیم، شگفت‌انگیز خواهد بود. فکر می‌کنم، خواهد گفت، حتی به یک بدبینِ کله‌شق مثل من، شاید ما واقعاً خاصیم.
12:35
متشکرم.
12:36
(تشویق)
ارائه از: چارلز سی.من/ ترجمه از: فاطمه عسگری نژاد
