تا به حال چیزی از سیاست «هرچه دلت می‌خواهد» به گوشتان خورده است؟
در این یادداشت قصد داریم کمی به این سبک از سیاست بپردازیم! سیاستی تحت عنوان آزادی هویتی که تصمیم صفر تا صد آن، بدون هیچ محدودیتی با شما است و سیاست‌گذاران امر خواهان آن هستند که شما از پله اول خودتان برای زندگی خودتان تصمیم بگیرید؛ از همان زمان که متولد می‌شوید، وقتی که ممکن است بیشتر خاطرات نوزادی‌تان در بغل نیروهای استخدامی مهدکودک رقم بخورد و مادر و پدر شما به اندازه حاشیه‌ای در حد زمان‌های آزاد، در آن نقش ایفا می‌کنند و البته حضورشان لزومی هم ندارد،زیرا اگر قرار باشد شما چیزی را یاد بگیرید، پرستار یا کلاس‌های آموزشی برایتان کفایت می‌کند.
وقتی که چهاردست و پا رفتن را یاد گرفتید، کمی که جلو بروید، به مرحله بعد می‌رسید. شما دیگر کودکی هستید که با آدم‌های بیشتری در ارتباط است و وقتی به خیابان می‌روید، شکل و ظاهر خیابان‌ها، آدم‌ها، لباسی که پوشیده‌اند، طرز حرف زدن‌شان و حرف‌هایی که می‌زنند توجه‌تان را جلب می‌کند. سیاست «هرچه دلت می‌خواهد» می‌گوید نباید در آن‌چه می‌بینید هیچ محدودیتی باشد مگر بعضی چیزها که معنای خاص دارند(!!) و ممکن است در جامعه جریان شود، مواردی مثل روسری پوشیدن در مدرسه یا دانشگاه یا دم زدن از مردمی که ۷۰ سال است کشورشان اشغال شده و از ۱۵ مهر تا به حال بیش از ۱۳ هزار نفر کشته داده‌اند که بیشترشان زنان و کودکان بوده‌اند، غیر از این یقین داشته باشید که این دنیا، بدون هیچ روتوشی پیش چشم شما خواهد بود، هر نوع لباسی، هر نوع حرفی، حتی خصوصی‌ترین ها...
در این بین اگر دیدید جایی همه لباسی یکسان پوشیدند و بین پوشش خانم و آقا هیچ تفاوتی نبود تعجب نکنید، سیاست «هرچه دلت می‌خواهد» هرگز برای کسی تصمیم‌گیری نمی‌کند. حتی در فرانسه قانون جدیدی تصویب شده که بر اساس آن به کار بردن کلمات «مادر» و «پدر» در مدارس ممنوع شده و به جای آنها کلمات «والد1» و «والد۲» باید به کار روند تا برچسب‌های جنسیتی وجود نداشته‌باشد!
بعد از آن نوبت به کیف و کتاب و درس می‌رسد. مدرسه با سیاست‌های «هرچه دلت می‌خواهد» انتظار شما را می‌کشد تا همه چیز (به غیر از همان ممنوعه‌ها که پیش تر گفته شد) را برایتان فراهم کند و علمی و عملی به شما آموزش بدهد. شاید بد نباشد در این بین نگاهی به چند خبر شاهکار از این سیاست در دبستان‌ها بیندازیم:
*وزیر برابری اسپانیا قبل از کنگره نمایندگان در اسپانیا اظهار داشت: «همه کودکان در اسپانیا این حق را دارند، آنها حق دارند بدن خود را بشناسند، بدانند که هیچ بزرگسالی نمی‌تواند بدن آنها را لمس کند، اگر آنها نخواهند. اگر نخواهند، این نوعی خشونت است و حق دارند بدانند که بر اساس رضایت می‌توانند با هرکسی که می‌خواهند دوست داشته باشند یا رابطه جنسی داشته باشند».
*به گزارش سایت اینسایدر، پس از تیراندازی‌های متعددی که اخیرا در مدارس آمریکا صورت گرفته، بسیاری از والدین برای فرزندان خود کوله پشتیهای ضد گلوله می‌خرند. در حال حاضر چندین شرکت در آمریکا، این نوع کوله پشتی را تولید می کنند.
*مادر دختری که توسط پسر ترنسی در لباس دخترانه مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود با انتشار پستی خواستار پاسخگویی مدرسه شد. او نوشت «از اینکه می‌دانم نمی‌توانم کاری انجام دهم ناراحت هستم، زیرا در نهایت به زندان می‌افتم». امی سوزا، روانشناس و فعال حقوق زنان در این باره نوشت: «انگیزه پسر برای حمله به دختر مشخص نیست، ولی می‌دانيم مدارس در اینجا به شدت از ایدئولوژی سیالیت جنسی حمایت می‌کنند. قوانین اینجا به پسران ترنس این حق را می‌دهند که از حمام یا رختکن دختران استفاده کنند».
نظرتان راجع به این اخبار چیست، تا به اینجا شنیدن از سیاست «هرچه دلت می‌خواهد» رضایت بخش بود؟!
البته ماجرا هنوز تمام نشده است، این سیاست حتی انسان را آن قدر مختار می‌داند و برایش آزادی قائل است که انتخاب برای زن یا مرد بودن را هم به عهده خود افراد می‌گذارد و بی هیچ جهت‌گیری، بستر تجربه را برای انتخاب باز گذاشته است. جادارد حالا که کسانی چنین فهمی از ماهیت انسان و توانایی‌هایش دارند پا پیش بگذارم و سوالی که مدت‌ها است ذهنم را به خود مشغول کرده از این سیاست‌گذاران بپرسم، به هرحال وقتی شما به کسی حق انتخاب می‌دهید یعنی معتقدید حداقل دو جواب برای یک سوال هست، دو معنا و فهم مختلف از ماجرا، با این حساب می‌شود لطفا برای کسی که بین زن و مرد بودن مانده است، فقط در حد چند کلمه، خیلی کوتاه معنای زن بودن و تعریف‌تان از زن را بگویید؟
سوال از این جهت است که به هرحال فقط حرف که نمی‌شود زد، اگر قائل به معنای زن هستیم، قطعا در نسبت با آن بستری را هم برایش فراهم کرده‌ایم. اما جسارتا تقویم جهانی را که نگاه کنیم، روزی در همین حوالی را به نام منع خشونت علیه زنان گذاشته‌اند و وقتی تاریخچه آن را می‌خوانیم، تفاوتش در کلمات به کاربرده شده با کلمات رایج در اخبار حال حاضر کشورهای دچار این سیاست قابل چشم‌پوشی است و با اختلاف خوبی از تاریخ دست پیش گرفته است، به تعبیری پرسیدم که مبادا کسی فکر کند شما معنای زن را نمی‌دانید و دست به دامان این آزادی ها شده‌اید...
