توده، موجودی از اجزای متصل‌به‌هم است که به‌طور ناخودآگاه انسان‌ها در آن تمایلات و خواص یکسانی دارند، در توده افراد دست به اقداماتی می‌زنند که هرگز در در حالت منفرد خیال انجامش را نیز به خود راه نمی‌دادند، اخلاق و مسئولیت در شخص هنگام قرار گرفتن در توده به مناسب حس گمنام بودن و شکست‌ناپذیری، توجیه جمعیت و قالب شدن جو توده، رنگ می‌بازد، در توده احساس و تمایلات به‌راحتی و سریع به تمام افراد سرایت می‌کند و روحی مشترک توده را ایجاد می‌نماید.
سطح تلقین‌پذیری در توده‌ها باعث می‌شود افراد کنترل بر اعمال خود را از دست بدهند و خود را وقف سخن‌های تلقین شده کنند، توده‌ها از قابلیت استفاده از منطق بی‌بهره‌اند، برهان و استدلال کوچک‌ترین اثری بر رویشان ندارد، آنچه توده را به حرکت درمی‌آورد احساسات است، شخصی که به‌طور مجرد، روشنفکر و اخلاقی است با ورود به توده این ویژگی‌ها را از دست می‌دهد و اراده توده بر او حکم‌فرما می‌شود.
توده ذاتاً قهرمان‌پرور است، البته این صفت در خارج از توده ممکن است به جنایتکار پرور تغییر یابد. توده تحریک‌پذیر است و توسط انواع عوامل برانگیخته‌شده و به هرسوی کشیده می‌شود.
یک نفر به‌تنهایی هیچ‌وقت قصد حمله یا تصرف مکانی را نمی‌کند، اما هنگامی‌که فرد عضوی از توده می‌شود روح مشترک توده و احساس قدرت و خشم آن را کسب می‌نماید و توانایی انجام هر عملی را در خود خواهد دید، احساسات در توده به‌سرعت در بین همه سرایت می‌کند و بدون تفکر به‌عنوان یک اصل پذیرفته می‌شوند، توده فاقد هر نوع آینده‌نگری و تأمل است و سریع دست به اقدام میزند، نیروهای توده با تلقین و در شرایط خاص، در فدا کردن جان نیز تأملی نمی‌کنند و به‌راحتی برای حمله و یا تصرف مکانی تحریک می‌شوند.
افراد بی‌سواد، حسود، حقیر و بی‌ارزش، در توده احساس قدرت می‌کنند و دست به جنایت‌هایی می‌زنند که شیطان نیز با دیدن آن به خود می‌لرزد. افراد خردمند نیز با ورود به توده، خواص آن را پیدا می‌کند و مقاومت چندانی در مقابل تلقین و احساسات توده نشان نمی‌دهند، در جو توده همه‌ی افراد فارغ از خصوصیات فردی، یکی می‌شوند و احساسات مشترکی اکتساب می‌کنند.
نیروها در توده همزمان قهرمان و جلاد، ظالم و مظلوم می‌توانند باشند، توده هیچ‌وقت نمی‌داند دقیقاً چه می‌خواهد و در اندیشیدن نیز ناتوان است.، رهبران توده‌ها با در دست گرفتن احساسات و وعده‌های بزرگ، از قدرت بدون عقل توده در راستای منافع خود استفاده می‌کنند، توده فقط بد و خوب می‌شناسد و گاهی دیوی را سرنگون کرده تا فرشته‌ای بر منصب نشانند، اما دیری نمی‌انجامد تا بفهمند در تشخیص خطا کرده و چرخه را ادامه می‌دهند.
توده‌ها به‌سادگی دچار اشتباه می‌شوند، فریب می‌خورند و به بازی گرفته می‌شوند، توده تصاویر و ارتباطاتی می‌بیند که وجود خارجی ندارند و زاده تخیل و تلقین هستند، این مسئله باعث بی‌اعتبار شدن اکثر وقایع تاریخی و روایات نقل‌شده توسط جمع شاهدان می‌شود، بعضاً صرف چند سال وقایع دچار تحریف‌شده و از امر واقع فاصله جدی می‌گیرد، مثال‌های زیادی برای اثبات این موضوع وجود است که در این متن مجال پرداختن به آن نیست، شخصیت‌های تاریخی همیشه همگام با نیاز مردم دچار تغییر شده‌اند، در دوران‌هایی یک شخصیت منفور و لعن می‌شد و مدتی بعد به قهرمانی بی‌نقص و ارجمند تبدیل می‌گشت و مورد پرستش قرار می‌گرفت.
کانال تلگرام سازمان جهانشمول احرار: https://t.me/AOrgan
