یکی از اهداف ماموریت ما در پرتاب ماهواره بر، راه اندازی ماهواره امداد و نجات و عضو کردن ایران و سازمان در برنامه بین المللی COSPAS-SARSAT است.
ماهوارههای ما به گونهای ساخته میشوند که بتوانند سیگنالهای اضطراری را از کاربران دریافت کنند و سیگنالهای اضطراری را به مراکز امداد و نجات ملی ارسال کنند. با این سیگنال ها، ماهوارهها میتوانند کاربران را حتی زمانی که خود کاربران قادر به ارائه مکان نیستند، شناسایی کنند.
علاوه بر این، ماهوارهها میتوانند اطلاعات را به کاربرانی که در مضیقه و خطر هستند ارسال کنند.
? ماهواره های که سازمان در 3 مدار قرار خواهد داد میتوانند کاربردهای مفید و مختلفی داشته باشند که شامل:
✅ خدمات ضروری و امداد و نجات
✅ علم، محیط زیست، آب و هوا (زمین سنجی)
✅ حمل و نقل و امنیت ترافیکی
✅ کشاورزی از نظارت بهینه توزیع تا کنترل تولید
✅ مهندسی شهری و نقشه برداری
✅ انرژی و شناسایی خطرات ژئوفیزیکی یا ژئومورفولوژیکی همچنین امنیت فعالیت های استخراجی
✅ ارتباطات و مدیریت شبکه ، زمانبندی و همزمان سازی مراجع فرکانسی
برنامه بین المللی COSPAS-SARSAT یک سیستم هشدار خطر مبتنی بر ماهواره است. این سیستم با استفاده از ماهوارهها، هواپیماها، هشدارهای خطر دریایی و شخصی را به بیش از 200 مرکز هماهنگی SAR و نقطه تماس در سراسر جهان شناسایی، مکان یابی و توزیع میکند.
این ماهواره ها در سه مدار به دور زمین قرار گرفته اند تا هشدارهای خطر را به ایستگاه های زمینی شناسایی و ارسال کنند. خود ماهواره ها به برنامه تعلق ندارند. آنها توسط کشورهای مختلف شرکت کننده در برنامه ارائه می شوند. هر کدام میزبان محموله های SAR هستند و با هم کار می کنند تا مطمئن شوند سیگنال ها به بخش زمین هدایت می شوند.
? ایده ماهواره های جستجو و نجات از برنامه های ماهواره ای هواشناسی می آید. به عنوان مثال، Meteosat الگوهای آب و هوا را با مشاهده مستقیم بررسی می کند، اما سیگنال های ارسال شده از شناورهای شناور در اقیانوس را نیز تجزیه و تحلیل می کند. این شناورها اطلاعات آب و هوای محلی را جمع آوری کرده و به ماهواره ارسال می کنند. سپس ماهواره از اثر داپلر استفاده می کند تا دریابد که آن شناور خاص کجاست.
? ماهواره های مجهز به تجهیزات جستجو و نجات بر فراز چراغی پرواز می کنند که سیگنال اضطراری را منتشر می کند. با استفاده از محاسبات ریاضی مربوط به اثر داپلر، دانشمندان می توانند آن سیگنال را به مختصات ترجمه کنند و مکان سیگنال پریشانی را در چهار کیلومتری تعیین کنند.
? در هر نقطه از زمین، کاربر می تواند سیگنال اضطراری را برای علامت دادن پریشانی فعال کند. هنگامی که چراغ اضطراری فعال می شود، سیگنال توسط ماهواره Cospas-Sarsat دریافت می شود و به نزدیکترین ایستگاه زمینی موجود رله می شود.
ایستگاه زمینی (LUT)، سیگنال را پردازش کرده و موقعیت سیگنال پریشانی را محاسبه می کند.
هر ماهواره در سامانه Cospas-Sarsat یک دور کامل زمین به دور قطب ها را در حدود 100 دقیقه انجام می دهد و با سرعت هفت کیلومتر در ثانیه حرکت می کند.
دریانوردان، هوانوردان و علاقه مندان به تفریح و همگی در هرکجا می توانند در مواقع اضطراری با استفاده از یک فرستنده رادیویی قابل حمل به نام 406 distress beacon به سیستم ماهواره ای دسترسی داشته باشند و سیگنال کمک ارسال کنند.
سیستم Cospas-Sarsat دسترسی بی نظیری را برای محافظت از جان مردم در فضای باز فراهم می کند.
کانال تلگرام سازمان جهانشمول احرار:
https://t.me/AOrgan
گروه یوتوپیا :
https://t.me/AhRaRAcademy