داستان از سخنرانی رضا سیاح در تدکس تهران ۲۰۱۷ شروع شد.تد تاکی با موضوع " چطور خبر واقعی را از خبر غیر واقعی تشخیص دهیم. " البته ما نمیخواهیم بگوییم خبر کرونا غیرواقعی است.
رضا سیاح مسئله را با مثال جالبی آغاز کرد: داعش خطرناک تر است یا تصادفات جاده ای ایران؟ و ادامه داد داعش در سال حدود ۱۳۰۰۰ انسان را از بین می برد و تصادفات جاده ای ایران ۶۵۰۰۰ انسان را. پس چگونه است که ما فکر میکنیم داعش خطرناک تر از تصادفات جاده ای است؟ ترس از داعش محصول فعالیت های رسانه ای است که از دانش پایین رسانه ای مردم عامی در جهت بزرگنمایی یک پدیده خاص استفاده می کنند
می توان گفت سواد رسانه ای دانشی است که عمده افراد هم سن و سال ما به جهت آموزش نادرست در مقاطع تحصیلی متفاوت از آن بی بهره ایم.
تعریف سواد رسانه ای را با هم بخوانیم:
سواد رسانه‌ای یک نوع درک متکی بر مهارت است که می‌توان براساس آن انواع رسانه‌ها را از یکدیگر تمیز داد، انواع تولیدات رسانه‌ای را از یکدیگر تفکیک و شناسایی کرد.
آخرین آمار ارائه شده از قربانیان ویروس کرونا ۲۱۳ نفر است، این در حالی است که در کشور ما فقط در کمتر از چند ساعت حدود ۷۰ نفر در تشییع پیکر سردار سلیمانی از بین رفتند.یا آمار سازمان بهداشت جهانی می گوید روزانه ۱۵۳ نفر از سرطان در دنیا میمیرند، اما چرا در کشور ما هیچکس از تشییع جنازه یا سرطان نمی ترسد اما همه جا صحبت از کروناست؟!!!
حتی علاوه بر رسانه های خبری جهان تمام فضای مجازی و شبکه های اجتماعی پر شده از پست ها و استوری های مرتبط با کرونا و حتی شاهد بودم در جلسه دفاع پایان نامه یکی از دوستان هم اساتید چند دقیقه ای را به صحبت راجع به کرونا اختصاص می دهند.
مردم ما متاسفانه بکارگیری رسانه بلد نیستند.فرقی نمی کند این رسانه جمعی باشد یا شبکه اجتماعی شخصیشان باشد.هر کسی به خود اجازه می دهد اظهار نظر تخصصی و غیر تخصصی خود را نشر داده و بیشتر جامعه را تحت تاثیر یک اتفاق قرار دهد و جامعه را با رعب و وحشت بیشتری روبرو کند.
قبول داریم که پیشگیری شرط عقل است و عاقل کسی است که خطرات را از خود دور نگه دارد.اما به نظرم اگر کسی خود را از خطر کرونا دور می کند، باید خود را از خطر تصادفات جاده ای، سرطان، آلودگی هوا و خیلی خطرات دیگر هم دور نگه دارد که در جواب این جمله احتمالا میشنوید: " اینجوری که زندگیمون زهرمار میشه " عرض بنده نیز همین است که زندگی را زهرمار خود نکنید.این چند روزه نه با کسی دست داده ام، نه با کسی روبوسی کرده ام، وقتی وارد مترو میشوم کلی آدم ماسک به صورت میبینم. آدم های بالقوه پژمرده ایرانی حالا با ترس بیماری کرونا نیز روبرو شده اند.
به قول عزیزی شما حتی اگر از کرونا، سرطان،آلودگی هوا، تصادف و خیلی چیزهای دیگر نمیرید قطعا از خوشحالی میمیرید پس به جای دلهره و دلواپسی سعی کنید از زندگی لذت ببرید و کمتر اخبار کرونا را در سرتاسر جهان دنبال کنید.
