در سرزمین نسبتاً خشک ایران، مناطق جنگلی از جمله ی محبوب ترین مقاصد برای سفر هستند و به همین دلیل است که مناطق جنگلی ایران، خیلی زود اسم و رسمی میان طبیعت گردان پیدا می کنند. جنگل های منطقه ی سنگده را خیلی ها به اسم درختان راشش می شناسند. منطقه ای جنگلی که در همسایگی روستای سنگده که بخاطر راش های قطور و بلندش (ارتفاعات سرد منطقه، محل مناسبی برای سبز شدن این درختان است) این طور نامیده می شود. این درختان 30 میلیون سال از عمرشان می گذرد و خوب در برابر یخچال های طبیعی مقاومت کرده اند. سنگده از توابع دودانگه شهرستان ساری در استان مازندران است و در 240 کیلومتری تهران قرار دارد. اگر می خواهید یک جنگل بکر و منحصر به فرد و البته بسیار کهنسال را ببینید باید وارد جاده فیروزکوه و دامنه های شمالی البرز شوید. بسیاری از گردشگران پاییز این جنگل را می پسندند اما سنگده در خرداد ماه که درختان طیفی از رنگ های سبز را به خود می گیرند هم تماشایی است.
این جنگل بسیار بکر و زیباست، اگر به ایم منطقه سفر کردید لطفاً هیچ زباله ای حتی زباله های قابل بازیافت در آن نریزید. در محوطه ی جنگل آتش روشن نکنید و اگر قصد دارید کبابی بخورید، منقل را فراموش نکنید و در محوطه ی بدون درخت این کار را انجام دهید از خرید ازگیل_شور و رب_ازگیل که از سوغاتی های سنگده است، غافل نشوید.
از سمت تهران وارد جاده فیروزکوه که می شوید و به سمت قائمشهر حرکت کنید، بعد از حدود 190 کیلومتر و حدود 2 ساعت و اندی رانندگی، نرسیده به پل سفید به پمپ بنزین این شهر می رسید. در سمت راست جاده از کنار پمپ بنزین یک جاده ی فرعی آسفالت منعشب می شود. در این مسیر به یک دوراهی می رسید که در ابتدایش یک تابلو نصب شده که یکی مسیر"دهمیان" و دیگری "سنگده" را نشان می دهد. به سنگده که رسیدید، بعد از عبور از روستا باید جاده را ادامه دهید تا به جنگل برسید. اگر هم از ساری راه افتاده اید، باید وارد جاده ی کیاسر شوید اما همان اویل جاده به دوراهی تاکام می رسید که باید مسیر سمت راست را انتخاب کنید تا به سد شهید رجایی برسید. بعد از سد، محمدآباد را می بینید و بعد از آن هم به یک چهارراه می رسید که دوباره باید مسیر سمت راست انتخاب کنید تا به فریم برسید. از آنجا به بعد هم تا سنگده مسیر مستقیم است.
اگر هم از تهران قصد سفر با اتوبوس دارید باید از راننده بخواهید، که شما را کنار پمپ بنزین پل سفید پیاده کند. تاکسی های خطی سنگده هم از کنار پمپ بنزین شما را تا روستا می برند، البته می توانید تا سنگده دربست هم بگیرید. اگر هم از ساری راه افتاده اید، مینی بوس های سنگده در میدان امام ساری هستند.
در منطقهی جنگلی راشستان یا سنگده، جنگلی به جا مانده از روزگاران کهن در دامنه ی شمالی البرز است و یکی از زیباترین مناطق جنگلی استان مازندران، غیر از درختان بلند و کهنسال این جنگل، چشمه های فراوان و گونه های مختلف گیاهی سرما پسند زیبا در این جنگل فراوان است، البته بیشتر درخت ها در این جنگل رنگارنگ از نوع راش است، چرا که ارتفاع این منطقه از سطح دریا زیاد است و گونه ی راش هم از جمله درختان مقاوم در برابر سرماست.
بعد از روستای سنگده، کمی قبل از جنگل، به روستای لَمرِز می رسید. بعد از روستا، برج زیبایی را در سمت چپ جاده در میان درختان بلند تپه می بینید که تاریخش به قرن پنجم قمری می رسد. این برج به پیر شهریار معروف است و اهالی منطقه آن را به برج لمرز می شناسند.
جنگل سنگده پر از چشمه و رودخانه است، یکی از آنها رودخانه ی کِسلیان است که مردم منطقه به هفت لول می شناسندش. روی رودخانه یک پل ساخته شده که هفت لوله از زیر آن آب رودخانه را منتقل می کند، احتمالاً به خاطر همین لوله هاست که اسم رودخانه هم هفت لول شده.
وقتی از میان درختان بلند بگذرید و جنگل را طی کنید به چشمه ای می رسید که به تلار سربَند معروف است. بعضی از مردم سنگده، از همین چشمه آب نوشیدنی شان را تامین می کنند؛ پس آب را آلوده نکنید. آب از پلکانی سرازیر می شود و در یک حوض سنگی جمع می شود، نزدیک این حوض سنگی هم یکی آلاچیق بزرگ ساخته شده که می توانید آنجا استراحت کنید.
هر قدر نقاط مرتفع جنگل و درختان راش را که پشت سربگذارید، هوا سردتر می شود و به رودخانه ای می رسید که به اَشِک اودره یا یخ اودره معروف است. آب این رودخانه چون از چشمه ارتفاعات تامین می شود، خیلی سرد است.
"وقتی به این جنگل و یا شبیه آن سفر کردید لطف کنید زباله را در فضای باز رها نکنید"
