محله های تهران هر کدام قصه پدید آمدن جذاب و متفاوت خودشان را دارند. شکل گیری محله های شهر تهران مانند خیابان جمهوری (خیابان شاه) و کوچه پس کوچه هایش تقریبا به دوره پهلوی اول بر میگردد. کوچه لولاگر هم که در خیابان نوفل لوشاتو (خیابان چرچیل) بعد از خیابان حافظ واقع شده است.
ساخت خانه های این کوچه به سال 1317 برمیگردد که حاج محمد باقر لولاگر خیر تهرانی بعد از ساختن بناهای عام المنفعه لولاگر، در شراکتی با برادرش اکبر لولاگر خانه های این کوچه را بنا کرد. ساکنین این کوچه همه نسبت فامیلی داشتند و کوچه خصوصی بود پس این کوچه یکی از کوچه های درب دار تهران شد. آنچه که باعث شهرت این کوچه شده است، دو ساختمان واقع شده در وسط این کوچه است که به شکل قرینه سازی بنا شده و جذابیتی را پدید آورده، حاج محمدباقر لولاگر وکیل و نماینده برادرش بود و برای اینکه رعایت برابری را در شراکت کرده باشد این دو خانه را قرینه یکدیگر ساخت. خانه های کوچه لولاگر همگی از آجر ساخته شده اند و دو خانه ی قرینه دارای بهار خواب و حیاطی بزرگ هستند. هنوز هم بازماندگان لولاگر در کوچه ساکن هستند و یکی از این خانه های قرینه در حال بازسازی و مرمت است.
اما ساختمان های قرینه تنها جاذبه این کوچه نیستند، وقتی به انتهای کوچه می رسید می توانید یکی از اولین پیتزا فروشی های تهران و ایران را ببینید که در سال 1340 افتتاح شده است و به پیتزا داوود معروف است وارد مغازه که می شوید پشت پیشخوان فردی ایستاده است که شما سفارش خود را به او می گویید و وظیفه اش نوشتن اسم شماست که در زمان آماده شدن صدایتان می کند. بعد از سفارش، در یک فویل آلومینیومی مقداری کالباس خرد شده مارتادلا به شما می دهند با چاشنی آویشن و سس قرمز، پیتزا های این مغازه محدود به چند نوع است و ساندویچ در آن فروخته نمی شود. ساختار فضا و نوستالژی خاص این مغازه مشتریان را به پیتزا داوود می کشاند. اگر مسیرتان اینجا باشد می بینید که صندلی های محدود داخل مغازه پر است و بیرون از مغازه هم مشتریان مشغول خوردن پیتزا هستند. چند سالی است که صاحب این پیتزا فروشی، آقا داوود به خاطر کهولت سن قادر به حضور در مغازه نیست و شاگردان ایشان مشغول به اداره این مغازه هستند. یادگاری های مشتریان پیتزا داوود برروی درب خانه مقابل مغازه به یادگار مانده است.
چند سالی است که بنای ابتدای کوچه توسط یکی بازماندگان از فرنگ برگشته لولاگر بازسازی شده و به عنوان کافه گالری استفاده می شود. کافه گالری ری را، از یک ساختمان قدیمی و سنتی یک استفاده مدرن می نماید و این خودش به جذابیت این بنا افزوده است و نفسی تازه در جان کوچه است.
