تقریباً یک سال از پخش آخرین فصل سریال بازی تاج و تخت گذشته، این سریال در زمان پخشش طرفداران پروپاقرص بسیاری داشت که حتی بعضی از این طرفداران با گذشت زمان هنوز فصل ها و قسمت های مختلف این سریال یا موسیقی متن این سریال و ... برایشان جذابیت دارد و فراموشش نکردند. البته این سریال یادگاری هایی از خودش به جای گذاشته است، مقاصد گردشگری که در کشورهایی مانند ایرلند، اسپانیا، ایسلند و کرواسی تحت تاثیر پخش این سریال درجهان به وجود آمدند و یا تقویت شده اند، یادگاری است که به کمک آن طرفداران این سریال به کشورهای مقصد سفر می کنند تا فضاهای فیلم برداری را از نزدیک تماشا کنند و تجربه های را برای خود بسازند.
بسیاری از این طرفداران این بازدیدها را از کلیساهای مربوط به قرن دهم میلادی که در منطقه باسک اسپانیا واقع شده اند شروع کرده اند. در این فضا ها بخشی از داستان های سریال بازی تاج و تخت فیلم برداری شده است. این روزها گردشگران از آنها بازدید کرده و تجربه پوشیدن لباس هایی شبیه به لباس های نشان داده شده، یا به دست گرفتن سلاحی شبیه آنچه در سریال نشان داده شده، نشستن پشت میزها و حضور در اتاق های فیلم برداری شده را برای خودشان به ارمغان می آورند.
اما آنچه که دلیل نگارش این متن شد، آخرین قسمت نمایش داده شده از این سریال (قسمت 6 از فصل 8) بود. در آخرین صحنه های سریال تیریون لنیستر (پیتر دینکلیج) در مورد آینده سرزمین های پادشاهی و انتخاب یک پادشاه و همچنین ویژگی وی صحبت می کند. دقیقا در همان لحظه ویژگی های یک راهنمای گردشگری را به مخاطبانش معرفی می کند. یک راهبر و سرگروه باید این ویژگی ها داشته باشد...
می پرسد ویژگی یک شاه (راهنما) چیست؟ قدرت؟ ثروت؟ برتری؟ قصه؟ آری قصه، یک قصه خوب و قوی می تواند قدرت بیاورد و در پی آن ثروت و برتری می آید. قدرت یک قصه خوب باعث می شود راهنما در ذهن مسافران حافظه تاریخی فرهنگ و ملت خودش باشد، وی باید قصه های مختلف را بداند و برای خودش از آنها کمک بگیرد و قصه های خودش را بسازد... از جنگ ها، عروسی ها، تولد، قتل و کشتار بداند از دلیل شکست ها آگاه باشد و خلاصه از گذشته سرزمین خود به خوبی آگاهی داشته باشد و این آگاهی هرگز کامل نمی شود مگر اینکه راهنما با جمع آوری این اطلاعات فعالیت خود را معنا ببخشد و مسافران او و فعالیتش را محترم خواهند شمرد. یک واقعیت است که مسافران این روزها به دنبال شنیدن تاریخچه و ویژگی های یک جاذبه یا یک اثر نیستند. از راهنما انتظار روایتی نشنیده دارند که آنها را بعد از ترک جاذبه به فکر وادار کند و سوالاتی برایشان در ذهن به وجود بیاورد. اینگونه برایشان یک جاذبه معنا می یابد و یک قصه خوب می تواند راهنما را در میان مسافرانش به صاحب تخت آهنین بدل سازد.
در ادامه قرار است پادشاه گروهی را رهبری کند که هیچ کدام به حق خود راضی نیستند و سهم خواهی می کنند. راهنما همیشه با مسافرانی یکسانی برخورد نمی کند و گاهی اوقات گروه هایی هستند که اعضایش با هم متفاوت هستند. این هنر راهنما می باشد که بتواند گروه را مدیریت کند و به هر یک از مخاطبان توجه کافی کند، صحبت هایش وحدتی در میان مسافران به وجود آورد. در همه شرایط یک پادشاه باید از قلمرو و مشروعیت خود دفاع کند و نباید بگذارد مردمان در برابر قدرت بیرونی آسیب ببینند. راهنما باید به درستی از مسافران حفاظت کند و نگذارد حقی پایمال شود. اما مهم ترین چیزی که باید یک راهنما بداند این است که شاه وقتی به مشکلی بر می خورد باید برای آن راه حل پیدا کند، او باید برای مشکلاتی که ممکن است رخ بدهد قدرت تصمیم سازی و تصمیم گیری داشته باشد و در آخر هم تجربه یک سفر ناب را برای مسافران بسازد.
راهنما باید به قدر نیاز از سیاست کشورش بداند، فرهنگ های اقوام مختلف کشورش را بشناسد، ویژگی های فرهنگی مسافرانش را بداند، از اوضاع و احوال روز جهان آگاه باشد و همیشه به دنبال تحقیق و جمع آوری اطلاعات مورد نیاز خود باشد و نقاط قوت خود را تقویت کند. اطلاعات جدید را پیدا و از آنها استفاده کند. که این یادآور بِرن، یکی از شخصیت های سریال بازی تاج و تخت است. برن از برج افتاد، اما زنده ماند در تمام هشت فصل تلاش کرد، پرواز را یاد گرفت و در زمان سفر کرد و تبدیل به کلاغ سه چشم شد و به تخت آهنین تکیه زد.
