اعتیاد،بیماری مزمن،پیشرونده و چندوجهی است که نیازمند درمان طولانی مدت و چندجانبه است.به مرور زمان اتفاقات زیادی دست به دست هم می دهند تا بیماری تخریب کننده ی اعتیاد را به وجود آورند.مشکلات مربوط به استفاده از مواد،تبدیل به بحران هایی می شود که زندگی افراد را به نابودی می کشاند،به تدریج فاصله ی بین این بحران ها کوتاهتر شده و به مرور بیماری تشدید می گردد.با وجود این مشکلات،معتادین به مواد،به علت عدم پذیرش مشکل،در مقابل درمان مقاومت می کنند.
سومصرف کنندگان مواد،آگاهی کمی در مورد مشکلات به وجود آمده ی ناشی از اعتیاد دارند و از صحبت کردن درباره آن طفره می روند.بنابراین،نخستین گام در درمان،مداخله ی آگاهی بخش است.
- به دنبال مقصر نباشید (خود،دیگران یا فرد وابسته به مواد.)برخوردی به دور از پیشداوری با فرد وابسته داشته باشید.اظهار اینکه چرا مواد مصرف کردی،کمکی به فرآیند درمان نخواهد کرد.تنبیه و سرزنش نه تنها گره ای از مشکل باز نمی کند،بلکه آن را پیچیده تر نیز می سازد.
- تنها به راه حل بیندیشید؛این که چگونه از این معضل رهایی یابید؟بهبود از اعتیاد برای همه ی اعضای خانواده اهمیت حیاتی دارد.سومصرف مواد مشکل کل خانواده است و با همکاری هم به دشمن مشترک (اعتیاد) بتازید،نه بر همدیگر.
- تنها افراد معتاد نیستند که نیازمند درمان و مداخله روانپزشکی هستند،بلکه افراد غیرمعتاد خانواده نیز به دلیل آسیب های بوجود آمده ناشی از اعتیاد،به مشاوره و درمان روانشناختی نیاز دارند.
- درمان اعتیاد نیاز به صبر و شکیبایی فراوان دارد.همانطور که نمی توان انتظار داشت بیماری های مزمنی نظیر دیابت،بیماری قلب و یا فشارخون را به سرعت درمان کرد،این بیماری نیز نیاز به درمان همه جانبه،سازمان یافته،هشیاری و مراقبت طولانی مدت دارد.برای ترک اعتیاد هر زحمت و تلاشی مفید است حتی اگر نتیجه اش در زمان طولانی حاصل شود.هر نوع وقت و هزینه ای که صرف ترک اعتیاد کنید،در نهایت به سود شما خواهد بود.اما کنترل کردن و سعی در تغییر دادن فرد وابسته مواد،عملی بیهوده و مخرب است.
- تنها کسانی در کنترل سومصرف مواد موفق هستند که با اشتیاق برای رسیدن به هدف،باسختی و تلاش قدم برمی دارند،از لغزش ها نهراسیده و آن را شکست نمی دانند و در همه حال امیدوار و سخت کوشند.
