ماهی انجل در خانواده سیکلید ها قرار دارد و باله های با ضخامت بدن پایین یا به عبارتی بدن نازک و در عین حال پهن دارد که روی بدن باله های پشتی، معقدی و لگنی طویلی دیده می شود. ماهی انجل بومی آب های شیرین مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی می باشد. طول این ماهی ها به ۱۵ سانتی متر می رسد. معمولا نقره ای رنگ هستند و نوارهای سیاه رنگ عمودی روی بدنشان دیده می شود. ماهی انجل اگر در محیط زندگی خود احساس کند فضای کافی ندارد و ازدحام مخزن بیش از حد است کمی پرخاشگر می شود. در صورت وجود فضای کافی با تزئینات زیبا ماهی طبع ملایم تری خواهد داشت.
این ماهی از لحاظ تغذیه همه چیز خوار است و در زیستگاه طبیعی خود معمولا از کرم ها و سخت پوستان کوچک تغذیه می کند. پولک های رنگی، گرانول های گرمسیری و پلیت های میگو گزینه های مناسبی برای تغذیه این ماهی هستند. غذا های منجمد و زنده را جهت تغذیه این ماهی می توان استفاده کرد که این غذا ها به تخم ریزی ماهی کمک می کنند. برای گرفتن بهترین نتیجه باید رژیم غذایی روزانه ماهی را در طی روز تغییر دهید و میزان غذایی که به ماهی می دهید باید در حدی باشد که ماهی بتواند در طی 3 -2 دقیقه آن را مصرف کند. لازم است یک تا دو بار در روز ماهی را تغذیه کنید.
ماهی انجل در سنین بزرگسالی برخلاف بسیاری از ماهی ها به راحتی با هم جفت می شوند و تخم ریزی می کنند. این ماهی ها یک سطح عمودی را پیدا می کنند و آن را کاملا تمیز می کنند و روی آن تخم می گذارند و سعی می کنند سایر ماهی ها را از آن منطقه دور کنند. ماده ها شروع به تخم گذاری می کنند و نر ها این تخم ها را بارور می کنند. متاسفانه اکثرا ماهی انجل تخم یا نوزادان خود را می خورد. به همین جهت به نژادگران این ماهی ها را به تخم ریزی وادار می کنند و بعد از تخم ریزی والدین را به مخزن دیگری منتقل می کنند.
ماهی انجل مستعد بیماری است و یکی از بیماری های شایع در بین این ماهی ها Hexamita است. Hexamita انگلی است که منجر به کاهش وزن، افزایش تولید مدفوع، تغییر رنگ و پوسیدگی پوست ماهی و ایجاد ضایعات سوراخ مانند روی بدن ماهی می شود. Ich یا ایک یک عفونت انگلی است که سبب ایجاد لکه های سفید روی بدن ماهی آب شیرین و آبشش های آن می گردد. Columnaris یا کالومناریس یا پنبه دهان یک عفونت باکتریایی ستونی است که در شرایط غیر بهداشتی ایجاد می شود و سبب ایجاد ضایعات پنبه مانند در دهان ماهی می گردد و باله ها از هم می پاشند. لازم است برای درمان این بیماری ها به موقع اقدام شود تا ماهی از بین نرود. قبل از ریختن دارو در داخل مخزن در ابتدا باید بیماری تشخیص داده شود. همچنین عدم استفاده مناسب از دارو ها سبب آسیب رسیدن به اعضای بدن ماهی می شود. بهتر است قبل از ورود هر ماهی جدیدی به تانک آن را ۴ الی ۶ هفته قرنطینه کنید.
منابع
