در این مقاله از آکادمی عربی به آموزش اعراب فعل مضارع در عربی می‌پردازیم.
اگر ندانیم فعل مضارع در حالت عادی چه اعرابی دارد نه تنها نوع این فعل را به سختی می توانیم تشخیص
بدهیم بلکه اگر این فعل، از حالت عادی اعراب خارج شود ممکن است آن را با فعل های ماضی یا امر اشتباه
بگیریم.
پیشنهاد میکنم قبل از خواندن این مقاله، مقاله افعال در عربی را بطور کامل بخوانید.
این امر نیز باعث می‌شود که در ترجمه با مشکل مواجه شویم. مقاله زیر تمام سوالاتتان را برطرف می‌کند.
حتما برایتان سوال به وجود آمد که منظور از حالت عادی اعراب چیست؟
زمانی که حروف عامل یعنی حروف ناصبه و جازمه قبل از فعل مضارع نیامده باشد فعل مضارع در حالت طبیعی
خودش وجود دارد؛ یعنی اعراب آن مرفوع است.
اعراب مرفوع چیست ؟
اعراب مرفوع در فعل مضارع حرکت ضمّه ﹹ و نون اعراب یا نون عِوَض رفع است. پس برای سریعتر تشخیص
دادن فعل مضارع با خودت بگو:
فعل مضارع یا ﹹ داره یا نون داره.
مثال: یَذهَبُ: می رود ، تَذهَبونَ: می‌روید.
ضَمّه در انتهای یَذهَبُ و نون در تَذهَبونَ نشانه مرفوع بودن فعل مضارع است.
نکته: “ن” در جمع های مونث نون اعراب نیست بلکه نون ضمیر است در نتیجه انتهای آن هیچگاه تغییر
نمی کند.
مثال: یَذهَبنَ، تَذهَبنَ
اگر می پرسید پس اعراب مرفوع در این دو جمع مونث چیست؟ باید بگویم که این دو فعل مبنی هستند یعنی
اعرابشان محلی است.
اعراب محلی یعنی فقط در محل اعراب رفع و در مواقعی نصب و جزم قرار می‌گیرند اما در ظاهر همواره ب همین
شکل و بدون تغییر باقی می‌مانند.
هولاء یَذهَبنَ: (یَذهَبنَ: محلاً مرفوع)
فعل مضارع از حالت عادی خارج می‌شود…
در اینجا حروف ناصبه ساز را قبل از فعل مضارع مشاهده می کنیم:
«أن: که، لن: هرگز، کی/ لِکَی، حتّی، لِ: تا، برای اینکه» + فعل مضارع
سوال: اعراب منصوب چیست؟
اعراب منصوب در فعل مضارع حرکت فتحه ﹷ و حذف نون اعراب یا نون عِوَض رفع است.
مثال: أن نَذهَبَ، لِتَذهَبا، حَتّی تَذهَبنَ (محلاً منصوب)
جالبه که بدانید این حروف علاوه بر اعراب، ترجمه فعل مضارع را نیز تغییر می دهند و به زمان مضارع التزامی
تبدیل می کنند.
مثال: أن تَذهَبی: که بروی
نکته: حرف “لَن” مستقبل ساز منفی است.
لَن یَنجحُوا: هرگز موفق نخواهند شد.
حروف جازمه چه حروفی هستند؟
برای دیدن ادامه مطلب «اعراب فعل مضارع »بر روی اسم ان کلیک کنید.
