عرقیات گیاهی یکی از پرکاربردترین، فرآورده های گیاهان دارویی است که مورد مصرف فراوان در درمان بسیاری از بیماری ها دارد، که به دو روش سنتی و شرکتی تولید و عرضه می شوند.
در هنگام تهیه عرقیات سنتی، اسانس یا همان عصاره گیاه را که روغنی بوده و خواص درمانی قوی‌تری دارد از عرقیات جدا نمی‌کنند، اما در کارخانه‌ها اسانس از عرق گیاه جدا شده و هر کدام به تنهایی و با قیمت‌های مختلف عرضه می‌شود.
میزان خلوص عرقیات متناسب با میزان عرق گیری متفاوت است؛ برای مثال کارخانه ای را مقایسه کنید که از 10 کیلو گیاه 50 لیتر عرق گیری میکند و همچنین عصاره آن را نیز جدا میکند با کارخانه ای که از 10 کیلو 30 لیتر عرق گیری کرده و عصاره آن را جدا میکند.
آیا تمام عرقیات سنتی که به روش کارگاهی تولید میشوند کیفیت بالایی دارند؟
جواب منفی است؛ عرقیات زمانی با کیفیت هستند که شرایط تولیدی در آنها رعایت شده باشد یعنی اینکه:
در صورتی که این شرایط رعایت نشود هیچ فرقی بین عرقیات کارخانه و سنتی وجود ندارد. میزان مناسب عرق گیری جهت مصرف درمانی با غلظت بالا به ازای 10 کیلو گیاه 10 لیترعرق می باشد. یعنی به ازای هر کیلو گیاه 1 کیلو باید عرق گیری شود تا عرق تهیه شده کیفیت درمانی داشته باشد و همچنین عصاره آن جدا نشود.
بازهم جواب منفی است؛ نکات دیگری وجود دارد که کیفیت و تاثیرگذاری عرقیات را بالاتر میبرد. یکی از این نکات استفاده از گیاهان وحشی یا پرورشی است.درست است که عرقیات سنتی که به روش کارگاهی تولید می شوند نسبت به عرقیجات کارخانه کیفیت بیشتری دارند اما بازهم عرقیات سنتی دارای رده بندی خاصی می باشد.عرق تهیه شده از گیاهان دارویی که به صورت خودرو (وحشی) در طبیعت رشد می کنند با گیاهانی که بصورت پرورشی تولید می شوند از زمین تا آسمان است. و این نکته تفاوت عرقیجات سنتی است.
گیاهان دارویی موجود در طبیعت کمیاب است و به میزانی نیست که بتوان ظرفیت تولیدی کارخانه ها را تامین کندو پاسخگوی حجم تولید کارخانه ای باشد لذا بیشتر تولیدکننده های سنتی نیز به علت بالا بردن حجم تولیدی خود به سمت گیاهان پرورشی می روند.
